فصل هفتم: فضیلت زیارت امام حسین(ع)

بدان که مزیت و برتری زیارت امام حسین(علیه‌السلام) از دایره بیان بیرون است و در روایات بسیاری وارد شده: که معادل حجّ عمره و جهاد و بلکه به مراتب بالاتر و برتر است و سبب آمرزش و سبک شدن حساب و بالا رفتن درجات و اجابت دعاها و انگیزه طول عمر و حفظ بدن و مال و زیاد شدن روزی و برآمدن حاجات و برطرف شدن اندوه و گرفتاری‌هاست و ترک آن سبب کاسته شدن دین و ایمان و ترک حقّ بزرگی از حقوق پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و دست‌کم ثوابی که نصیب زائر آن قبر نورانی می‌شود، این است که گناهانش آمرزیده شده و حق‌تعالی جان و مالش را حفظ می‌کند تا او را به اهلش بازگرداند و چون روز قیامت گردد، خداوند او را نگهدارنده‌تر از دنیا خواهد بود.

و در روایات بسیاری آمده: زیارت آن حضرت اندوه را نابود و سختی جان دادن و هراس قبر را برطرف می‌کند و هر مالی که در راه زیارت آن حضرت هزینه شود، هر درهمی برای او به هزار درهم، بلکه به ده هزار درهم حساب می‌شود و چون به طرف قبر آن حضرت رود، چهار هزار فرشته از او استقبال کنند و چون بازگردد، او را مشایعت می‌کنند.

پیامبران و جانشینان آنان و امامان معصوم و فرشتگان (سلام‌الله علیهم اجمعین) به زیارت آن حضرت می‌آیند و برای زائران آن حضرت دعا می‌کنند و ایشان را مژده‌ها می‌دهند و حضرت حق به سوی زائران آن حضرت، پیش از نظر به اهل عرفات نظر می‌نماید و هرکسی در روز قیامت آرزو می‌کند، ای کاش زائر آن حضرت بود، به خاطر بسیاری کرامت و بزرگواری زائران آن وجود مقدّس که در آن روز مشاهده می‌کنند.

روایات در این باب بی‌اندازه است و ما در ضمن «زیارات مخصوصه» اشاره به بخشی از برتری و مزیت زیارت آن حضرت خواهیم کرد، در این قسمت فقط قناعت به ذکر یک روایت می‌کنم:

ابن قولویه و کلینی و سید ابن طاووس و دیگران به سندهای معتبر از ثقه جلیل القدر معاویة بن وهب بجلّی کوفی، روایت کرده‌اند که گفته: زمانی خدمت امام صادق(علیه‌السلام) رفتم، آن حضرت را در مصلاّیش مشغول نماز دیدم، صبر کردم تا نمازش به پایان رسید، پس از آن شنیدم با پروردگار خود مناجات می‌کرد و می‌گفت:

يَا مَنْ خَصَّنَا بِالْكَرَامَةِ، وَوَعَدَنَا الشَّفَاعَةَ، وَحَمَّلَنَا الرِّسَالَةَ،

ای خدایی که ما را به کرامت اختصاص دادی و به ما وعده شفاعت عطا نمودی و علوم رسالت را در اختیار ما نهادی

وَجَعَلَنَا وَرَثَةَ الأنْبِيَاءِ، وَخَتَمَ بِنَا الأُمَمَ السَّالِفَةَ، وَخَصَّنَا بِالوَصِيَّةِ،

و ما را وارث انبیا قرار داده‌ای و امّت‌های گذشته را به ما پایان داده و ما را به وصیت پیامبر ویژه کرده

وَأَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَىٰ، وَ مَا بَقِيَ، وَجَعَلَ أَفْئِدَةً من النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْنَا،

و دانش گذشته و آینده را به ما عطا نمودی و دل‌های مردم را به سوی ما مشتاق کردی،

اغْفِرْ لِي وَلإِخْوانِي وَزُوَّارِ قَبْرِ أبِي الْحُسَيْن بْن عَلِيّ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَيْهِمَا

بیامرز مرا و برادران مرا و زیارت کنندگان قبر ابی‌عبدالله الحسین علیه‌السلام را،

الَّذينَ أَنْفَقُوا أمْوَالَهُمْ وَأَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِي بِرِّنَا،

آنان‌که اموال خود را هزینه کرده‌اند و بدن‌های خود را از شهرها بیرون آورده‌اند،

وَسُرُوراً أدْخَلُوهُ عَلَىٰ نَبِيِّك مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم،

به خاطر رغبت در نیکی‌کردن به ما و امید به ثواب‌های تو، در امر صله به ما و برای شاد نمودن پیامبرت

وإجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا، وَغَيظاً أَدْخَلُوهُ عَلَىٰ عَدُوِّنَا،

و اجابت کردن امر ما و به سبب خشمی که بر دشمنان وارد کرده‌اند

أرَادُوا بِذٰلِكَ رِضْوَانَكَ، فَكَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوانِ،

و قصد ایشان از این عمل خشنودی توست، پس ایشان را از سوی ما به خشنودی

وَاكْلَأْهُمْ بِاللَيْلِ وَالنَّهَارِ،

و رضایت پاداش ده و شب و روز آنان را نگهداری کن

وأَخْلِفْ عَلَىٰ أَهَالِيهِمْ وَأَوْلادِهِم الَّذِينَ خَلَّفُوا ِبأحْسَنِ الْخَلَفِ وَأَصْحِبْهُمْ واكْفِهِمْ

و در اهل و اولادشان که در وطن گذاشته‌اند جانشین آنان باش به جانشینی نیکو و یار و دوست ایشان باش

شَرَّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَكُلِّ ضَعِيفٍ مِنْ خَلْقِكَ أو شَديدٍ وَشَرَّ شَيَاطِينِ الإِنْسِ وَالجِنِّ،

و شرّ هر ستمکار دشمنی‌ورز معاند و هر ناتوان و قدرتمند از آفریدگانت و شرّ شیاطین جن و انس را از آنان دور کن و به ایشان بیش از آنچه از تو امید دارند عطا کن.

وَأَعْطِهِمْ أَفْضَلَ مَا أَمَّلُوا مِنْكَ فِي غُرْبَتِهِمْ عَنْ أوْطَانِهِمْ وَمَا آثَرُونَا بهِ عَلَىٰ أبْنَائِهِمْ وَأَهَالِيهِمْ وَقَرابَاتِهمْ.

امید به تو بخاطر دور شدن از وطن‌هایشان و انتخاب کردنشان ما را، بر فرزندان و اهالی و خویشان خود.

اللّٰهُمَّ إنَّ أعْداءَنَا عَابُوا عَلَيْهِمْ خُرُوجَهُم فَلَم يَنْهَهُمْ ذٰلِكَ

خدایا دشمنان، بیرون آمدن آنان را به زیارت ما عیب گرفتند

عَن النُّهُوضِ والشُّخُوصِ إلَيْنَا خِلافاً مِنْهُمْ عَلَیٰ مَا خَالَفَنَا،

و این مخالفت و عیب گرفتن دشمنان مانع ایشان از قصد و بیرون آمدن به‌سوی ما نشد؛

فَارْحَمْ تِلْكَ الْوُجُوهَ الَّتِي غَيَّرَتْها الشَّمْسُ،

پس رحم کن آن صورتها را که آفتاب متغیر گردانیده است

وَارْحَمْ تِلْكَ الْخُدُودَ الَّتِي تَقَلَّبُ عَلَىٰ قَبْرِ أَبِي عَبْدِالله عليه‌السلام،

و رحم کن گونه های ایشان را که می گردانند و می مالند بر قبر امام حسین(علیه‌السلام) و

وَارْحَمْ تِلْكَ الأَعْيُنَ الَّتِي جَرَتْ دُمُوعُها رَحْمَةً لَنَا،

رحم کن آن دیده‌ها را که برای دلسوزی بر ما اشکشان جاری شد

وَارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتِي جَزَعَتْ وَاحْتَرَقَتْ لَنَا،

و رحم کن آن دل‌ها را که زاری کردند و برای مصیبت ما سوختند

وَارْحَمْ تِلْكَ الصَّرْخَةَ الَّتِي كَانَتْ لَنَا.

و رحم کن آن صداها را که در مصیبت ما بلند کرده‌اند.

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ تِلْكَ الْأَنْفُسَ وَتِلْكَ الأَبْدَانَ حَتَّىٰ تَرْوِيَهُمْ مِنَ الْحَوْضِ يَوْمَ الْعَطَشِ.

خدایا آن‌ جان‌ها و بدن‌ها را به تو می‌سپارم تا آن‌ها را از حوض کوثر در روز تشنگی سیراب کنی

و پیوسته آن حضرت به این صورت در سجده دعا می‌کرد؛ چون فارغ شد، عرضه داشتم: این دعایی که من از شما شنیدم، اگر در حق کسی می‌کردید که خدا را نمی‌شناخت، گمان داشتم هرگز آتش دوزخ به او نرسد؛ و الله آرزو کردم که زیارت آن حضرت را زیارت کرده بودم و حجّ انجام نداده بودم! امام فرمود: تو چه بسیار نزدیکی به آن حضرت، تو را از زیارت چه چیز مانع است؟ ای معاویه ترک زیارت مکن.

گفتم: فدایت شوم، نمی‌دانستم این اندازه امتیاز و برتری دارد، فرمود: ای معاویه، آنان که در آسمان برای زیارت‌کنندگان آن حضرت دعا می‌کنند، بیش از آنانند که در زمین دعا می‌کنند، زیارت آن حضرت را برای ترس از احدی ترک مکن که هرکس به خاطر ترس، ترک زیارت کند آن‌قدر حسرت می‌برد که آرزو کند ای کاش به اندازه‌ای نزد قبر آن حضرت می‌ماندم که در آنجا دفن می‌شدم!

آیا دوست نداری خدا تو را در میان آنان که رسول خدا و علی و فاطمه و امامان معصوم بر ایشان دعا می‌کنند ببیند؟ آیا نمی‌خواهی از آنان باشی که فرشتگان در قیامت با آنان مصافحه می‌کنند؟ آیا نمی‌خواهی از آنان باشی که در قیامت وارد شوند و هیچ گناهی بر آنان نباشد؟ آیا نمی‌خواهی از آنان باشی که در قیامت رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) با آنان مصافحه می‌کند

hasnt translate

يَا مَنْ خَصَّنَا بِالْكَرَامَةِ، وَوَعَدَنَا الشَّفَاعَةَ، وَحَمَّلَنَا الرِّسَالَةَ،

this faraz hasnt Translate

وَجَعَلَنَا وَرَثَةَ الأنْبِيَاءِ، وَخَتَمَ بِنَا الأُمَمَ السَّالِفَةَ، وَخَصَّنَا بِالوَصِيَّةِ،

this faraz hasnt Translate

وَأَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَىٰ، وَ مَا بَقِيَ، وَجَعَلَ أَفْئِدَةً من النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْنَا،

this faraz hasnt Translate

اغْفِرْ لِي وَلإِخْوانِي وَزُوَّارِ قَبْرِ أبِي الْحُسَيْن بْن عَلِيّ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَيْهِمَا

this faraz hasnt Translate

الَّذينَ أَنْفَقُوا أمْوَالَهُمْ وَأَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِي بِرِّنَا،

this faraz hasnt Translate

وَسُرُوراً أدْخَلُوهُ عَلَىٰ نَبِيِّك مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم،

this faraz hasnt Translate

وإجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا، وَغَيظاً أَدْخَلُوهُ عَلَىٰ عَدُوِّنَا،

this faraz hasnt Translate

أرَادُوا بِذٰلِكَ رِضْوَانَكَ، فَكَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوانِ،

this faraz hasnt Translate

وَاكْلَأْهُمْ بِاللَيْلِ وَالنَّهَارِ،

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ إنَّ أعْداءَنَا عَابُوا عَلَيْهِمْ خُرُوجَهُم فَلَم يَنْهَهُمْ ذٰلِكَ

this faraz hasnt Translate

عَن النُّهُوضِ والشُّخُوصِ إلَيْنَا خِلافاً مِنْهُمْ عَلَیٰ مَا خَالَفَنَا،

this faraz hasnt Translate

فَارْحَمْ تِلْكَ الْوُجُوهَ الَّتِي غَيَّرَتْها الشَّمْسُ،

this faraz hasnt Translate

وَارْحَمْ تِلْكَ الْخُدُودَ الَّتِي تَقَلَّبُ عَلَىٰ قَبْرِ أَبِي عَبْدِالله عليه‌السلام،

this faraz hasnt Translate

وَارْحَمْ تِلْكَ الأَعْيُنَ الَّتِي جَرَتْ دُمُوعُها رَحْمَةً لَنَا،

this faraz hasnt Translate

وَارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتِي جَزَعَتْ وَاحْتَرَقَتْ لَنَا،

this faraz hasnt Translate

وَارْحَمْ تِلْكَ الصَّرْخَةَ الَّتِي كَانَتْ لَنَا.

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

مقصد دوم : آداب مخصوص زیارت امام حسین (ع)

اوّل:

پیش از آن‌که از خانه بیرون رود، «سه روز» روزه بدارد و روز سوم غسل کند، چنان‌که امام صادق(علیه‌السلام) به صفوان دستورالعمل دادند و در ذکر «زیارت هفتم» خواهد آمد.

شیخ محمّد بن مشهدی در مقدمات زیارت «عید قربان و عید غدیر» ذکر فرموده که چون زیارت آن حضرت را اراده کنی، «سه روز» روزه بدار و روز سوم غسل کن و اهل و عیال خود را نزد خود جمع کن و بگو:

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ الْيَوْمَ نَفْسِي وَأَهْلِي وَمالِي وَوُلْدِي وَكُلَّ مَنْ كانَ مِنِّي بِسَبِيلٍ، الشَّاهِدَ مِنْهُمْ وَالْغائِبَ

خدایا من امروز به تو می‌سپارم خودم و خاندانم و مال و فرزندانم و هرکه را به صورتی از من بوده، حاضرشان و غایبشان را

اللّٰهُمَّ احْفَظْنا بِحِفْظِكَ بِحِفْظِ الْإِيمَانِ وَاحْفَظْ عَلَيْنا

خدایا نگهدار ما را با نگهداری‌ات، به نگهداری ایمان و بر ما نگهدار باش

اللّٰهُمَّ اجْعَلْنا فِي حِرْزِكَ وَلَا تَسْلُبْنا نِعْمَتَكَ وَلَا تُغَيِّرْ مَا بِنا مِنْ نِعْمَةٍ وَعافِيَةٍ، وَزِدْنا مِنْ فَضْلِكَ إِنَّا إِلَيْكَ راغِبُونَ

خدایا ما را در پناهت قرار ده و نعمتت را از ما مگیر و آنچه در اختیار ما است از نعمت و سلامت کامل تغییر مده و از احسانت بر ما بیفزا که ما مشتاق به سوی توایم

آنگاه از خانه خود با حال خاکساری و فروتنی بیرون رو و بسیار بگو:

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَ اللّٰهُ أَکْبَرُ وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ

نیست معبودی جز خدا و خدا بزرگ‌تر است و خدا را سپاس

و ثنای خدا را بر زبان جاری کن و بر پیامبر و آلش صلوات فرست و به آرامی و وقار حرکت کن.

روایت شده است: که خداوند از عرق زائر قبر امام حسین(علیه‌السلام) از هر قطره‌ای هفتاد هزار فرشته خلق می‌کند که خدای تعالی را تسبیح می‌کنند و از خدا آمرزش می‌خواهند برای او و زائران آن حضرت تا آن‌که روز قیامت برپا شود

دوم:

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت‌شده: که چون به زیارت امام حسین(علیه‌السلام) بروی، آن حضرت را محزون و غمناک و ژولیده مو و غبارآلوده و گرسنه و تشنه زیارت کن که آن جناب با این احوال شهید شد و حاجات خود را بخواه و از کربلا بازگرد و آن را وطن خود قرار مده

سوم:

زائر در سفر زیارت آن حضرت توشه خود را از غذاهای لذیذ مانند بریانی و حلواجات قرار ندهد، بلکه خوراکش را نان با شیر یا ماست تهیه ببیند.

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده است که فرمود: شنیدم جماعتی به زیارت امام حسین(علیه‌السلام) می‌روند و با خود سفره‌هایی برمی‌دارند که در آن‌ها بزغاله‌های بریان و حلواجات هست، اگر به زیارت قبر پدران یا دوستان خود بروند قطعاً این خوراکی‌ها را با خود برنمی‌دارند.

در روایت معتبر دیگری نقل‌شده است: که امام صادق(علیه‌السلام) به مفضل بن عمر فرمود: زیارت کنید امام حسین(علیه‌السلام) را بهتر از آن است که زیارت نکنید و زیارت نکنید بهتر از آن است که زیارت کنید، مفضّل عرضه داشت: پشتم را شکستی! فرمود: و الله اگر به زیارت قبر پدران خود بروید، اندوهگین و غمناک می‌روید و به زیارت آن حضرت که می‌روید سفره‌ها با خود برمی‌دارید، درحالی‌که باید ژولیده مو و گردآلود بروید.

نویسنده گوید: پس برای ثروتمندان و تاجران چه اندازه شایسته است که این مسئله را در این سفر توجّه کنند و هرگاه در شهرهایی که تا کربلا بین راه ایشان است، عدّه‌ای از دوستانشان ایشان را دعوت و میهمان می‌کنند و در زمان حرکت سفره‌های آنان را از پختنی‌های لذیذ و مرغ بریان و سایر غذاها پر می‌کنند، قبول نپذیرند و بگویند: ما مسافر کربلا هستیم و برای ما تغذیه به این غذاها شایسته نیست.

شیخ کلینی روایت کرده: بعد از شهادت حضرت سید الشّهدا همسر کلبیّه آن حضرت مجلس عزا برپا کرد، گریست و سایر زن‌ها و خدمتکاران گریستند تا حدی که اشک‌های آن‌ها خشک شد، از جایی برای آن مخدّره «جونی» هدیه فرستادند که معنی آن را مرغ قطا گفته‌اند، این هدیه برای این بود که از خوردن آن در گریستن بر امام حسین(علیه‌السلام) نیرو بگیرند، چون آن بانوی محترمه آن را دید پرسید چیست؟ گفتند: هدیه‌ای است که فلانی برای شما فرستاده تا در ماتم امام حسین(علیه‌السلام) از آن کمک بگیرید، فرمود: «ما که در جشن عروسی نیستیم، ما را چه به این خوراک؟» پس دستور داد تا آن را از خانه بیرون بردند

چهارم:

از مسائلی که در سفر زیارت امام حسین(علیه‌السلام) مستحب است، تواضع و فروتنی و خشوع و راه رفتن همانند بنده ذلیل است، پس کسانی که در راه زیارت آن حضرت، بر این مرکب‌های جدید سوار می‌شوند، باید خیلی متوجه خود باشند که بر سایر زائران و بندگان خدا که به سختی و مشقّت به کربلا می‌روند، بزرگی ننمایند و تکبّر نورزند و آنان را به چشم حقارت نبینند.

علما در احوال اصحاب کهف نقل کرده‌اند: که آن‌ها از خاصان دقیانوس و به منزله وزرای او بودند، وقتی حق‌تعالی رحمت خود را شامل حال آن‌ها فرمود و به فکر خداپرستی و اصلاح کار خود برآمدند، مصلحت خویش را در این دیدند که از مردم کناره گیرند و در غاری پناه گرفته به عبادت حق مشغول شوند، به این خاطر سوار بر اسب‌ها شده، از شهر بیرون آمدند.

همین‌که سه میل راه رفتند، تملیخا که یکی از آنان بود گفت: «برادران این راه، راه آخرت است و باید به صورت نداری و مسکنت رفت و فرمانروایی و ریاست دنیا را کنار گذاشت، اکنون از اسب‌ها پیاده شوید و با پای پیاده به درگاه حق روید، شاید خداوند به شما رحم کند و در کار شما گشایشی نصیب شما فرماید؛ همگی از اسب‌های خود پیاده شدند و آن افراد محترم و معظّم در آن روز، هفت فرسخ با پای پیاده راه رفتند تا پاهایشان مجروح و خون‌چکان شد!

پس زائران قبر مطهر امام حسین(علیه‌السلام) این واقعیت را در نظر داشته باشند و بدانند شخص در این راه هرچه برای خدا فروتنی کند، باعث بالارفتن مقام او خواهد شد، بنابراین اساس در آداب زیارت آن جناب از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه پیاده به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السلام) برود، حق‌تعالی برای او به عدد هر گام هزار حسنه می‌نویسد و هزار گناه را از او محو می‌کند و برای او هزار درجه در بهشت بلند می‌فرماید، چون به شطّ فرات رسیدی غسل کن و پایت را برهنه نما و کفش‌های خود را در دست گیر و راه برو همانند راه رفتن بنده‌ای خوار

پنجم:

اگر در بین راه زائر پیاده‌ای را دید که وامانده و خسته شده و از او کمک خواست، تا تواند در کار او بکوشد و او را به منزل رساند و مبادا که او را سبک شمارد و به او بی‌اعتنایی کند.

شیخ کلینی به سند معتبر از ابو هارون روایت کرده: من در خدمت امام صادق(علیه‌السلام) بودم، به جمعیتی که نزد ایشان بودند فرمود: شما را چه شده که ما را خوار می‌کنید؟ از میان آنان مردی از اهل خراسان برخاست و گفت: پناه می‌بریم به خدا از این که ما شما را یا چیزی از امر شما را خوار کنیم و آن را کوچک شماریم، فرمود: آری تو خودت یکی از آنانی هستی که سبک شمردی و خوار کردی مرا!

آن مرد گفت: به خدا پناه می‌برم که من شما را خوار کرده باشم. فرمود: وای بر تو، وقتی که نزدیک به جحفه بودیم، آیا نشنیدی که فلان کس به تو گفت: مرا به اندازه یک میل راه سوار کن، به خدا سوگند من از پیمودن راه خسته شدم، سوگند به خدا تو سر به سوی او بلند نکردی و او را سبک و خوار شمردی و هرکه مؤمنی را خوار نماید ما را خوار کرده و حرمت ما را به تباهی کشیده است!

نویسنده گوید: ما در بخش‌های گذشته در آداب زیارت، در «ادب نهم» کلامی با روایتی از علی بن یقطین که مناسب با این مقام است ذکر کردیم، به آنجا رجوع کن که در آن روایت موعظه نیکویی است و این ادب که در اینجا ذکر شد، اختصاص به زائران امام حسین(علیه‌السلام) ندارد، ولی چون این مطلب در راه زیارت آن حضرت بسیار اتفاق می‌افتد، به این خاطر آن را در اینجا ذکر کردیم

ششم:

از ثقه جلیل‌القدر محمّد بن مسلم روایت شده: که به حضرت باقر(علیه‌السلام) عرض کرد: ما زمانی که به زیارت پدرتان حسین بن علی می‌رویم، آیا چنین است که در حج خانه خداییم؟ فرمود: آری، عرضه داشت: پس آنچه بر حاجیان لازم است بر ما لازم است؟

فرمود: بر تو لازم است با هرکه رفیق توست نیکو معاشرت کنی و بر تو لازم است که کم سخن بگویی، مگر سخن خیر و بر تو لازم است که بسیار یاد خدا کنی و لازم است که جامه‌هایت پاکیزه باشد و پیش از آن‌که وارد حائر شوی غسل کنی و لازم است که با خشوع و نرم و خالص باشی و نماز بسیار بخوانی و بر محمّد و آل محمّد صلوات بسیار فرستی و باید خود را از چیزهایی که سزاوار تو نیست حفظ کنی و دیده‌ات را از حرام و شبهه بپوشانی و به برادران مؤمن پریشان خود احسان کنی و اگر کسی را ببینی که خرجی‌اش تمام شده از او دستگیری کرده و خرجی خود را بین او و خود به طور برابر قسمت کنی و تقیه بر تو لازم است که قوام دین تو به آن است و همچنین پرهیز از اموری که خداوند از آن‌ها نهی فرموده و دشمنی با دیگری و بسیار سوگند خوردن و گفتگوی بی‌منطق و ستیزی که در آن سوگند باشد ترک کنی؛

چون چنین رفتار کنی به اندازه ثواب حج و عمره برای تو تمام می‌شود و از سوی کسی‌که به هزینه کردن مال و دور افتادن از اهل بیتش درخواست ثواب برای او کرده‌ای، مستوجب می‌شوی به اینکه به آمرزش گناهان و رحمت و خشنودی خدا به وطن بازگردی

هفتم:

در روایت ابوحمزه ثمالی(رضوان الله علیه)، از امام صادق(علیه‌السلام) در باب زیارت حضرت امام حسین(علیه‌السلام) آمده: چون به نینوا رسیدی بارهای خود را در آنجا بگذار و به خود روغن نزن و به چشم سرمه مکش و گوشت مخور، البته تا زمانی که در آنجا اقامت داری

هشتم:

غسل نمودن با آب فرات است که روایات در مزیت و برتری آن بسیار وارد شده. در حدیثی از امام صادق(علیه‌السلام) روایت‌شده: هرکه به آب فرات غسل کند و قبر امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، از گناهان تهی شود، همانند روزی که از مادر متولد شده اگرچه گناهانش از گناهان کبیره بوده باشد.

و روایت شده است: خدمت آن حضرت عرض شد که بسا شود که ما به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السلام) برویم و غسل زیارت به سبب سردی هوا یا غیر آن بر ما دشوار باشد، فرمود: هرکه در فرات غسل کند و امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت نماید، آن‌قدر از فضیلت برای او نوشته شود که به شماره درنیاید.

"از بشیر دهّان روایت شده است: امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: هرکه به زیارت قبر حسین بن علی برود، پس وضو بگیرد و در فرات غسل کند، قدمی بر ندارد و قدمی نگذارد مگر آنکه حق‌تعالی برای او حجّ و عمره بنویسد؛

در بعضی از روایات آمده: غسل کن از فرات، از جایی که برابر قبر آن حضرت قرار گیرد.

از بعضی روایات استفاده می‌شود خوب است چون به فرات برسد «صد مرتبه» «اللّٰهُ أَکْبَرُ» و «صد مرتبه» «لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ» و «صد مرتبه» صلوات بر پیامبر و آل آن حضرت فرستد

نهم:

چون خواستی وارد حائر مقدّس شوی، از دری که در جانب مشرق قرار دارد وارد شو، چنان‌که امام صادق(علیه‌السلام) به یوسف کنّاسی فرمودند

دهم:

در روایت ابن قولویه آمده: امام صادق(علیه‌السلام) به مفضل بن عمر فرمود: ای مفضّل چون به قبر امام حسین(علیه‌السلام) رسیدی، بر در روضه بایست و این کلمات را بخوان که تو را به هر کلمه نصیبی از رحمت الهی خواهد بود:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌سخن خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسَىٰ رُوحِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث محمّد محبوب خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيٍّ وَصِيِّ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث علی، جانشین رسول خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِيِّ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث حسن آن پیشوای پسندیده سلام بر تو ای وارث فاطمه دختر رسول خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ الصِّدِّيقُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبارُّ التَّقِيُّ

سلام بر تو ای شهید بسیار درست‌کردار و راستگو، سلام بر تو ای جانشین نیکوکار پرهیزکار

السَّلامُ عَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ وَأَناخَتْ بِرَحْلِكَ، السَّلامُ عَلَىٰ مَلائِكَةِ اللّٰهِ الْمُحْدِقِينَ بِكَ

سلام بر ارواحی که به آستانت فرود آمدند و به درگاهت بار انداختند، سلام بر فرشتگان خدا که گرداگرد تواند

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

گواهی می‌دهم که تو نماز را برپا داشتی و زکات پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر کردی

وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ، السَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

و خدا را خالصانه عبادت کردی تا آن‌که مرگ به سویت آمد، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

سپس به سوی قبر روانه می‌شوی و به هرگامی که بر می‌داری یا می‌گذاری، همانند ثواب کسی را داری که در راه خدا در خون خود دست‌ و پا زده باشد، چون نزدیک قبر رسیدی به قبر دست بمال و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِي أَرْضِهِ وَسَمائِهِ

سلام بر تو ای حجّت خدا در زمین و آسمانش

پس از آن از قبر فاصله گرفته متوجه نماز می‌شوی و به هر رکعت که نزد آن حضرت می‌خوانی همانند ثواب کسی را داری که هزار مرتبه حج و عمره انجام داده و هزار بنده آزاد کرده و هزار مرتبه همراه پیامبر مرسل، برای خدا به جهاد برخاسته باشد

یازدهم:

از ابو سعید مدائنی نقل‌شده: خدمت امام صادق(علیه‌السلام) مشرّف شده، پرسیدم: به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السلام) بروم؟ فرمود: آری برو به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السلام) فرزند رسول خدا، نیک‌ترین نیکان و پاکیزه‌ترین پاکیزگان و نیکوکارترین نیکوکاران و چون آن حضرت را زیارت کنی، نزد سر آن حضرت «هزار مرتبه» تسبیح امیرمؤمنان و نزد پای آن حضرت «هزار مرتبه» تسبیح حضرت فاطمه را بخوان، پس کنار آن حضرت دو رکعت نماز بخوان و در آن دو رکعت سوره‌های «یس» و «الرّحمن» را قرائت کن، چون این عمل را انجام دهی ثواب بزرگی برای تو خواهد بود. گفتم: فدایت شوم، تسبیح علی و فاطمه را به من بیاموز، فرمود: باشد ای ابو سعید، تسبیح علی این است:

سُبْحانَ الَّذِي لَاتَنْفَدُ خَزَائِنُهُ ! سُبْحانَ الَّذِي لَاتَبِيدُ مَعَالِمُهُ

منزّه است آن‌که خزانه‌هایش تمام نمی‌شود

سُبْحَانَ الَّذِي لَا يَفْنىٰ مَا عِنْدَهُ سُبْحَانَ الَّذِي لَايُشْرِكُ أَحَداً فِي حُكْمِهِ

منزّه است آن‌که نشانه‌هایش نابود نمی‌گردد، منزّه است آن‌که هرچه نزد اوست فنا نمی‌پذیرد، منزّه است آن‌که هیچ‌کس را در حکومتش شریک قرار نمی‌دهد

سُبْحانَ الَّذِي لَا اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ ! سُبْحانَ الَّذِي لَاانْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ ! سُبْحانَ الَّذِي لَاإِلٰهَ غَيْرُهُ

منزّه است آن‌که برای عزّت و سربلندی‌اش از هم‌پاشیدگی نیست، منزّه است آن‌که برای دورانش از هم گسستنی وجود ندارد، منزّه است آن‌که معبودی جز او نیست

و تسبیح حضرت فاطمه(سلام الله علیها) چنین است:

سُبْحانَ ذِي الْجَلالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ ! سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ

منزّه است صاحب شوکت و والایی و بزرگی، منزّه است صاحب عزّت بلند و مقام فرازمند

سُبْحانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ ! سُبْحَانَ ذِي الْبَهْجَةِ وَالْجَمَالِ

منزّه است صاحب فرمانروایی گران‌مایه ازلی، منزّه است صاحب حسن و جمال، منزّه است آن‌که خود را با نور و وقار پوشانده

سُبْحانَ مَنْ تَرَدَّىٰ بِالنُّورِ وَالْوَقارِ ! سُبْحانَ مَنْ يَرىٰ أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا وَوَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ

منزّه است آن‌که جای پای مورچه را بر سنگ صاف و ردّ پای عبور پرنده را در هوا می‌بیند

دوازدهم:

نماز واجب و مستحب را نزد قبر امام حسین(علیه‌السلام) بخواند، زیرا نماز نزد آن حضرت مورد قبول است.

سید ابن طاووس فرموده: با تمام وجود بکوش که نماز واجب و مستحب در حائر شریف از تو فوت نشود، همانا روایت شده است: نماز واجب نزد آن حضرت برابر است با حج و نماز مستحب مساوی است با عمره.

نویسنده گوید: ثواب بسیاری برای نماز در حائر شریف در «روایت مفضّل» گذشت؛

در روایت معتبری از امام صادق(علیه‌السلام) نقل‌شده: هرکه آن حضرت را زیارت کند و دو رکعت یا چهار رکعت نماز نزد آن حضرت بخواند ثواب حج و عمره برای او نوشته می‌شود.

آنچه از روایات ظاهر می‌شود این است که نماز زیارت و غیر آن را در پشت قبر و بالای سر بجا آوردن، هر دو خوب است و اگر بنای خواندن در بالای سر را دارد، عقب‌تر بایستد که برابر اصل قبر مقدّس نباشد.

در روایت ابو حمزه ثمالی از امام صادق(علیه‌السلام) آمده که: نزد سر آن حضرت دو رکعت نماز بخوان، در رکعت اول پس از سوره «حَمد» سوره «یس» و در رکعت دوم پس از سوره «حَمد» سوره «الرّحمن» و اگر خواهی پشت قبر این نماز را بخوان؛ و البته در بالای سر بهتر است، چون از این نماز فراغت یافتی، هرچه نماز می‌خواهی بخوان، ولی از این دو رکعت نماز زیارت، نزد هر قبری که زیارت کنند، نباید غفلت ورزید.

ابن قولویه از امام باقر(علیه‌السلام) روایت کرده که به شخصی فرمود: ای فلان تو را چه مانع است که هرگاه حاجتی برایت روی دهد، نزد قبر حسین(علیه‌السلام) بروی و چهار رکعت نماز نزد او بخوانی، آنگاه حاجت خود را از خدا بخواهی؟ به درستی که نماز واجب نزد آن حضرت برابر با حجّ و نماز مستحب مساوی با عمره است

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ احْفَظْنا بِحِفْظِكَ بِحِفْظِ الْإِيمَانِ وَاحْفَظْ عَلَيْنا

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَ اللّٰهُ أَکْبَرُ وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسَىٰ رُوحِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيٍّ وَصِيِّ رَسُولِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِي أَرْضِهِ وَسَمائِهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

سُبْحانَ الَّذِي لَاتَنْفَدُ خَزَائِنُهُ ! سُبْحانَ الَّذِي لَاتَبِيدُ مَعَالِمُهُ

this faraz hasnt Translate

سُبْحَانَ الَّذِي لَا يَفْنىٰ مَا عِنْدَهُ سُبْحَانَ الَّذِي لَايُشْرِكُ أَحَداً فِي حُكْمِهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

سُبْحانَ ذِي الْجَلالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ ! سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ

this faraz hasnt Translate

سُبْحانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ ! سُبْحَانَ ذِي الْبَهْجَةِ وَالْجَمَالِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

دعای حرم امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ)

سیزدهم:

بدان که عمده اعمال در روضه مطهره امام حسین(علیه‌السلام) دعاست، زیرا اجابت دعا در زیر آن قبّه با رفعت، یکی از اموری است که خدا به جبران شهادت به آن حضرت ارزانی داشته و زائر باید آن را غنیمت دانسته، در التماس و انابه و توبه و عرض حاجات کوتاهی نکند و در طی زیارات آن حضرت دعاهای بسیار با مضامین عالیه وارد شده که اگر بنای اختصار نبود، چند دعایی در اینجا ذکر می‌کردم؛

و بهتر آن است که زائر آنچه بتواند از دعاهای «صحیفه کامله» بخواند که بهترین دعاها است و ما در پایان این باب بعد از «زیارات جامعه» نقل می‌کنیم «دعایی را که در همه حرم‌های شریفه خوانده می‌شود» [بدان که در ملحقات این کتاب دعایی ذکر می‌شود که جامع‌ترین دعاهاست و در روضه‌های ائمه خوانده می‌شود، از خواندن آن غفلت ننمایی] و برای اینکه این بخش را خالی نگذارم، این دعای مختصر را که در ضمن یکی از زیارات نقل‌شده است ذکر می‌کنم و آن دعا این است که در آن حرم شریف درحالی‌که دست‌ها را به جانب آسمان برداشته باشی بگو:

اللّٰهُمَّ قَدْ تَرىٰ مَكَانِي، وَتَسْمَعُ كَلامِي، وَتَرىٰ مَقَامِي وَتَضَرُّعِي وَمَلاذِي بِقَبْرِ حُجَّتِكَ وَابْنِ نَبِيِّكَ

خدایا همانا جایم را می‌بینی و سخنم را می‌شنوی و موقعیتم و زاری‌ام و پناه آوردنم به قبر حجّتت و فرزند پیامبرت را می‌نگری

وَقَدْ عَلِمْتَ يَا سَيِّدِي حَوَائِجِي وَلَا يَخْفىٰ عَلَيْكَ حالِي

ای آقای من حاجت‌هایم را دانسته‌ای و حالم بر تو پوشیده نیست

وَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِابْنِ رَسُولِكَ وَحُجَّتِكَ وَأَمِينِكَ، وَقَدْ أَتَيْتُكَ مُتَقَرِّباً بِهِ إِلَيْكَ وَ إِلىٰ رَسُولِكَ

اینک به وسیله فرزند پیامبر و حجّت و امینت به تو رو کرده‌ام و به واسطه او تقرّب‌جویان به درگاه تو و پیامبرت آمدم

فَاجْعَلْنِي بِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ

به حق او مرا در پیشگاهت در دنیا و آخرت آبرومند و از نزدیکان خویش گردان

وَأَعْطِنِي بِزِيارَتِي أَمَلِي، وَهَبْ لِي مُنَايَ، وَتَفَضَّلْ عَلَيَّ بِشَهْوَتِي وَرَغْبَتِي

و با زیارتم خواسته‌ام را به من عطا کن و آرمانم را به من ببخش و به خواسته و رغبتم بر من لطف و محبت کن

وَقْضِ لِي حَوائِجِي، وَلَا تَرُدَّنِي خائِباً، وَلَا تَقْطَعْ رَجائِي، وَلَا تُخَيِّبْ دُعائِي

و حاجاتم را برآور و مرا ناامید بازمگردان و رشته امیدم را قطع نکن و دعایم را از هدف اجابت محروم مفرما

وَعَرِّفْنِي الْإِجابَةَ فِي جَمِيعِ مَا دَعَوْتُكَ مِنْ أَمْرِ الدِّينِ وَالدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

و در آنچه در کار دین و دنیا و آخرت، به درگاهت دعا کردم، اجابتش را به من بشناسان

وَاجْعَلْنِي مِنْ عِبادِكَ الَّذِينَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ الْبَلايا وَالْأَمْراضَ وَالْفِتَنَ وَالْأَعْراضَ

و مرا از آن بندگانی قرار ده که بلاها و بیماری‌ها و فتنه‌ها و عارضه‌ها را از آنان بازگرداندی

مِنَ الَّذِينَ تُحْيِيهِمْ فِي عافِيَةٍ، وَتُمِيتُهمْ فِي عافِيَةٍ، وَتُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ فِي عافِيَةٍ، وَتُجِيرُهُمْ مِنَ النَّارِ فِي عافِيَةٍ

از آنان‌که در سلامت کامل زنده می‌داریشان و در سلامت کامل می‌میرانیشان و در سلامت کامل وارد بهشتشان می‌کنی و در سلامت کامل از آتش پناهشان می‌دهی

وَوَفِّقْ لِي بِمَنٍّ مِنْكَ صَلاحَ مَا أُؤَمِّلُ فِي نَفْسِي وَأَهْلِي وَوَلَدِي وَ إِخْوانِي وَمالِي

و برایم به منّتی از سوی خود فراهم کن، صلاح آنچه آرزو می‌کنم درباره خودم و خاندانم و فرزندانم و برادرانم و مالم

وَجَمِيعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

و آنچه نعمت به من عنایت کردی‌ای مهربان‌ترین مهربانان

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

وَقَدْ عَلِمْتَ يَا سَيِّدِي حَوَائِجِي وَلَا يَخْفىٰ عَلَيْكَ حالِي

this faraz hasnt Translate

فَاجْعَلْنِي بِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ

this faraz hasnt Translate

وَأَعْطِنِي بِزِيارَتِي أَمَلِي، وَهَبْ لِي مُنَايَ، وَتَفَضَّلْ عَلَيَّ بِشَهْوَتِي وَرَغْبَتِي

this faraz hasnt Translate

وَقْضِ لِي حَوائِجِي، وَلَا تَرُدَّنِي خائِباً، وَلَا تَقْطَعْ رَجائِي، وَلَا تُخَيِّبْ دُعائِي

this faraz hasnt Translate

وَعَرِّفْنِي الْإِجابَةَ فِي جَمِيعِ مَا دَعَوْتُكَ مِنْ أَمْرِ الدِّينِ وَالدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

this faraz hasnt Translate

وَاجْعَلْنِي مِنْ عِبادِكَ الَّذِينَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ الْبَلايا وَالْأَمْراضَ وَالْفِتَنَ وَالْأَعْراضَ

this faraz hasnt Translate

وَوَفِّقْ لِي بِمَنٍّ مِنْكَ صَلاحَ مَا أُؤَمِّلُ فِي نَفْسِي وَأَهْلِي وَوَلَدِي وَ إِخْوانِي وَمالِي

this faraz hasnt Translate

وَجَمِيعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

this faraz hasnt Translate

صلوات بر امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ)

چهاردهم:

از جمله اعمال در حرم امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ) صلوات فرستادن بر آن حضرت است . روایت شده: پشت سر نزد کتف شریف آن حضرت میایستی و بر پیامبر (صَلَّى اللّه عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمَ ) و امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ) صلوات میفرستی . سیّد ابن طاووس در کتاب «مصباح الزائر» در ضمن یکی از زیارات این صلوات را بر آن حضرت نقل کرده است:

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَصَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ، وَأَسِيرِ الْكُرُبَاتِ،

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و درود فرست بر حسین ستم کشیده و شهید و کشته اشک ها و دچار گرفتاری ها،

صَلاةً نَامِيَةً زَاكِيَةً مُبارَكَةً، يَصْعَدُ أَوَّلُها، وَلَا يَنْفَدُ آخِرُها،

درودی فزاینده، پاکیزه، با برکت، درحالی که آغازش بالا رود و انجامش سپری نشود،

أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ أَوْلادِ الْأَنْبِياءِ وَالْمُرْسَلِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ،

برترین درودی که بر یکی از فرزندان پیامبران و رسولان فرستادی، ای پروردگار جهانیان.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمامِ الشَّهِيدِ الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ، وَالسَّيِّدِ الْقائِدِ، وَالْعابِدِ الزَّاهِدِ،

خدایا درود فرست بر امام، شهید، کشته، ستم کشیده، بی یار، آقا، پیشوا، عابد، زاهد،

الْوَصِيِّ الْخَلِيفَةِ الْإِمامِ الصِّدِّيقِ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ الطَّيِّبِ الْمُبَارَكِ، [وَ] وَالرَّضِيِّ الْمَرْضِيِّ [وَ] التَّقِيِّ الْهادِي الْمَهْدِيِّ [الزَّاهِدِ الذَّائِدِ، الْمُجَاهِدِ الْعَالِمِ، إِمَامِ الْهُدَی]

جانشین، خلیفه، امام راستی پیشه، پاک، پاکیزه، طیّب، با برکت، خدا از او خشنود، پسندیده حق، پرهیزکار، هدایت گر، راه یافته، زاهد، مدافع دین، جهادگر، عالم، پیشوای هدایت،

سِبْطِ الرَّسُولِ وَ قُرَّةِ عَیْنِ الْبَتُولِ صَلَّى اللّه عَلَيْهِ وَ آلِه .

فرزندزاده رسول، نور چشم بتول، درود و سلام خدا بر او و خاندانش .

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ كَما عَمِلَ بِطاعَتِكَ، وَ نَهَىٰ عَنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ بالَغَ فِي رِضْوانِكَ، وَ أَقْبَلَ عَلَىٰ إِيمانِكَ،

خدایا بر آقا و مولای من درود فرست چنانچه به اطاعتت عمل کرد، و از معصیتت نهی فرمود، و در راه خشنودی ات کوشید، و بر ایمانت روی آورد،

غَيْرَ قابِلٍ فِيكَ عُذْراً سِرّاً وَ عَلانِيَةً، يَدْعُو الْعِبادَ إِلَيْكَ، وَ يَدُلُّهُمْ عَلَيْكَ، وَ قامَ بَيْنَ يَدَيْكَ، يَهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوابِ، وَ يُحْيِي السُّنَّةَ بِالْكِتابِ،

بی آنکه درباره تو پذیرنده بهانه ای باشد، چه در پنهان و چه در آشکار، بندگان را به جانب تو می خواند، و به سوی تو دلالت می نماید و پیش روی تو قیام کرد، ستم را ویران می کند با درستی، و روش پیامبر را زنده می کند با قرآن،

فَعاشَ فِي رِضْوانِكَ مَكْدُوداً، وَ مَضىٰ عَلَىٰ طاعَتِكَ وَ فِي أَوْلِيائِكَ مَكْدُوحاً، وَ قَضىٰ إِلَيْكَ مَفْقُوداً،

پس با مشقّت و سختی در خشنودی ات زندگی کرد، و بر طاعتت و در زمره اولیایت، در حال رنج و ناراحتی از دنیا گذشت،

لَمْ يَعْصِكَ فِي لَيْلٍ وَ لَانَهارٍ، بَلْ جاهَدَ فِيكَ الْمُنافِقِينَ وَ الْكُفَّارَ ؛

و چون عزیزی گم گشته به تو جان داد تو را معصیت نکرد نه در شبی و نه در روزی، بلکه در راه تو با منافقان و کافران جنگید.

اللّهمَّ فَاجْزِهِ خَيْرَ جَزاءِ الصَّادِقِينَ الْأَبْرارِ، وَ ضاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ وَ لِقاتِلِيهِ الْعِقابَ، فَقَدْ قاتَلَ كَرِيماً، وَ قُتِلَ مَظْلُوماً، وَ مَضىٰ مَرْحُوماً،

خدایا جزایش ده، بهترین جزای صادقان نیکوکار، و عذاب را بر منافقان و کافران و کشند گان او دوچندان کن. به راستی جوانمردانه پیکار کرد، و مظلومانه کشته شد، و غرق در رحمت خدا درگذشت،

يَقُولُ: أَنَا ابْنُ رَسُولِ اللّٰهِ مُحَمَّدٍ وَ ابْنُ مَنْ زَكّىٰ وَ عَبَدَ، فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ، قَتَلُوهُ عَلَى الْإِيمَانِ، وَ أَطَاعُوا فِي قَتْلِهِ الشَّيْطَانَ، وَ لَمْ يُراقِبُوا فِيهِ الرَّحْمَانَ .

درحالی که میگفت: منم فرزند رسول خدا محمّد، و فرزند کسی که پاک پرورید و بندگی کرد، پس او را دانسته و از به عمد کشتند، آری بر حال ایمان او را کشتند، و در کشتنش از شیطان اطاعت کردند و درباره او خدای رحمن را ملاحظه ننمودند.

اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَىٰ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ صَلاةً تَرْفَعُ بِهَا ذِكْرَهُ، وَ تُظْهِرُ بِهَا أَمْرَهُ، وَ تُعَجِّلُ بِهَا نَصْرَهُ،

خدایا پس بر آقا و مولایم درود فرست، درودی که یادش را با آن بلند گردانی و امرش را با آن آشکار نمایی، و پیروزی اش را با آن شتاب ورزی،

وَ اخْصُصْهُ بِأَ فْضَلِ قِسَمِ الْفَضائِلِ يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَ زِدْهُ شَرَفاً فِي أَعْلَىٰ عِلِّيِّينَ، وَ بَلِّغْهُ أَعْلَىٰ شَرَفِ الْمُكَرَّمِينَ، وَ ارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِكَ فِي شَرَفِ الْمُقَرَّبِينَ، فِي الرَّفِيعِ الْأَعْلَىٰ،

و او را در روز قیامت به برترین اقسام فضایل خاصش گردان و در بلندترین درجات شرفش را بیفزا، و او را به عالی ترین مقام ارجمندان برسان، و بالا بر او را از شرف رحمتت در شرف مقرّبان در مقام رفیع برتر،

وَ بَلِّغْهُ الْوَسِيلَةَ، وَ الْمَنْزِلَةَ الْجَلِيلَةَ، وَ الْفَضْلَ وَ الْفَضِيلَةَ، وَ الْكَرامَةَ الْجَزِيلَةَ ؛

و او را به وسیله، و منزلت بزرگ و برتری و فضیلت، و کرامت برجسته برسان.

اَللّٰهُمَّ فَاجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ مَا جازَيْتَ إِماماً عَنْ رَعِيَّتِهِ وَ صَلِّ عَلَىٰ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ كُلَّما ذُكِرَ وَ كُلَّما لَمْ يُذْكَرْ،

خدایا او را از جانب ما جزا ده، به برترین پاداشی که به پیشوایی از طرف رعیتش داده ای و بر آقا و مولای من درود فرست، هرگاه که یاد شود، و هر زمان که یاد نشود،

يَا سَيِّدِي وَ مَوْلايَ أَدْخِلْنِي فِي حِزْبِكَ وَ زُمْرَتِكَ، وَ اسْتَوْهِبْنِي مِنْ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللّٰهِ جاهاً وَ قَدْراً وَ مَنْزِلَةً رَفِيعَةً،

ای آقا و مولای من، مرا در حزب و گروهت وارد کن، و بخششم را از پروردگارت و پروردگام بخواه، زیرا تو را در پیشگاه خدا آبرو و قَدر و منزلت بلند است،

إِنْ سَأَلْتَ أُعْطِيتَ، وَ إِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ،

اگر بخواهی عطا کنی، و اگر شفاعت کنی شفاعتت پذیرفته شود،

اللّٰهَ اللّٰهَ فِي عَبْدِكَ وَ مَوْلاكَ لَاتُخَلِّنِي عِنْدَ الشَّدَائِدِ وَ الْأَهْوَالِ لِسُوءِ عَمَلِي، وَ قَبِيحِ فِعْلِي، وَ عَظِيمِ جُرْمِي،

خدا را خدا را درباره بنده و دوست دارت، هنگام سختی ها و هراس ها رهایم مکن آن هم به خاطر بدی کارم و زشتی کردارم، و بزرگی جرمم

فَإِنَّكَ أَمَلِي وَ رَجَائِي، وَ ثِقَتِي وَ مُعْتَمَدِي، وَ وَسِيلَتِي إِلَى اللّٰهِ رَبِّي وَ رَبِّكَ،

که تو آرزو و امید و تکیه گاه و محل اعتماد منی، و وسیله من به درگاه پروردگارم و پروردگارت تویی،

لَمْ يَتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللّٰهِ بِوَسِيلَةٍ هِيَ أَعْظَمُ حَقّاً، وَ لَا أَوْجَبُ حُرْمَةً، وَ لَا أَجَلُّ قَدْراً عِنْدَهُ مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ،

توسّل کنندگان به درگاه خدا متوسّل نشدند نزد او، به وسیله ای از نظر حق بزرگ تر، و از جهت حرمت لازم تر، و از حیث مقام برجسته تر از شما اهل بیت،

لَاخَلَّفَنِيَ اللّٰهُ عَنْكُمْ بِذُنوُبِي، وَ جَمَعَنِي وَ إِيَّاكُمْ فِي جَنَّةِ عَدْنٍ الَّتِي أَعَدَّها لَكُمْ وَ لِأَوْلِيائِكُمْ، إِنَّهُ خَيْرُ الْغافِرِينَ، وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ،

خدا به خاطر گناهانم مرا از شما محروم نکند، و میان من و شما را در بهشت عدن که برای شما و دوستانتان آماده نموده جمع کند، او بهترین آمرزندگان، و مهربان ترین مهربانان است.

اَللّٰهُمَّ أَبْلِغْ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ تَحِيَّةً [كَثِيرَةً] وَ سَلاماً، وَ ارْدُدْ عَلَيْنا مِنْهُ السَّلامَ ؛

خدایا به آقا و مولایم تحیّت و سلام بسیار برسان، و از جانب او سلام بسیار به ما بازگردان،

إِنَّكَ جَوادٌ كَرِيمٌ، وَصَلِّ عَلَيْهِ كُلَّما ذُكِرَ السَّلامُ، وَ كُلَّما لَمْ يُذْكَرْ يَا رَبَّ الْعالَمِينَ.

که تو بخشنده و کریمی، و بر او درود فرست، هر زمان که سلام یاد شود، و هر زمان که یاد نشود، ای پروردگار جهانیان.

مؤلّف گوید: ما آن زیارات را در اعمال روز عاشورا نقل کرده ایم و در اواخر این باب صلواتی بر حجج طاهره (عَلَيهِم السَّلَامُ) نقل خواهیم کرد که صلوات مختصری بر امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ) نیز در آن مندرج است خواندن آن را نیز ترک نکن.

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

صَلاةً نَامِيَةً زَاكِيَةً مُبارَكَةً، يَصْعَدُ أَوَّلُها، وَلَا يَنْفَدُ آخِرُها،

this faraz hasnt Translate

سِبْطِ الرَّسُولِ وَ قُرَّةِ عَیْنِ الْبَتُولِ صَلَّى اللّه عَلَيْهِ وَ آلِه .

this faraz hasnt Translate

لَمْ يَعْصِكَ فِي لَيْلٍ وَ لَانَهارٍ، بَلْ جاهَدَ فِيكَ الْمُنافِقِينَ وَ الْكُفَّارَ ؛

this faraz hasnt Translate

إِنْ سَأَلْتَ أُعْطِيتَ، وَ إِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ،

this faraz hasnt Translate

فَإِنَّكَ أَمَلِي وَ رَجَائِي، وَ ثِقَتِي وَ مُعْتَمَدِي، وَ وَسِيلَتِي إِلَى اللّٰهِ رَبِّي وَ رَبِّكَ،

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

در اعمال حرم امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ)

پانزدهم:

از جمله اعمال این روزه منوره دعای مظلوم علیه ظالم است یعنی سزاوار است برای کسی که از ستم ستمکاری مضطّر شده این دعا را در آن حرم نورانی بخواند و دعا چنان است که شیخ الطائفه در «مصباح المتهجّد» در اعمال روز جُمعه ذکر کرده که مستحبّ است دعای مظلوم را نزد قبر ابی عبد اللّه الحسین (عَلَيهِ السَّلَامُ) بخوانند، و آن دعا این است:

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعْتَزُّ بِدِينِكَ، وَأكْرُمُ بِهِدايَتِكَ

خدایا من خود را به وسیلۀ دینت توانمند می‌شمارم و به هدایتت گرامی می‌دانم

وَفُلانٌ يُذِلُّنِي بِشَرِّهِ، وَيُهِينُنِي بِأَذِيَّتِهِ، وَيُعِيبُنِي بِوِلاءِ أَوْلِيَائِكَ، وَيَبْهَتُنِي بِدَعْواهُ

فلانی مرا با شرّش خوار می‌دارد و به آزارش پستم می‌کند و به خاطر دوستی اولیایت، از من عیب می‌گیرد و با ادّعای پوچش مبهوتم می‌کند

وَقَدْ جِئْتُ إِلىٰ مَوْضِعِ الدُّعَاءِ وَضَمَانِكَ الْإِجَابَةَ

من به جایگاه دعا و ضمانتت به اجابت آن آمدم

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعْدِنِي عَلَيْهِ، السَّاعَةَ السَّاعَةَ

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در همین ساعت بر او پیروز گردان

پس خود را بر روی قبر انداخته و بگوید:

مَوْلايَ إِمامِي مَظْلُومٌ اسْتَعْدىٰ عَلَىٰ ظَالِمِهِ، النَّصْرَ النَّصْرَ

مولایم، امامم، ستمدیده‌ای علیه ستمگرش یاری می‌طلبد، یاری ده، یاری ده

آن‌قدر تکرار کند عبارت «النَّصْرَ» را تا نفس قطع شود

شانزدهم:

از جمله اعمال در آن حرم دعایی است که ابن فهد (قدّس سرّه) در کتاب «عدّة الداعی» از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده است: که حضرت فرمودند: هرکه حاجتی به درگاه خدا برای او باشد، نزد سر امام حسین(علیه‌السلام) بایستد و بگوید:

يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ تَشْهَدُ مَقَامِي، وَتَسْمَعُ كَلامِي، وَأَنَّكَ حَيٌّ عِنْدَ رَبِّكَ تُرْزَقُ

ای ابا عبدالله گواهی می‌دهم که جای مرا می‌نگری و سخنم را می‌شنوی و تو نزد پروردگارت زنده‌ای و روزی داده می‌شوی

فَاسْأَلْ رَبَّكَ وَرَبِّي فِي قَضَاءِ حَوَائِجِي

از پروردگارت و پروردگارم، برآورده شدن حاجاتم را بخواه

ان‌شاء‌الله تعالی حاجت او برآورده می‌شود

هفدهم:

از جمله اعمال دو رکعت نماز، در آن حرم مطهّر نزد سر مقدّس با سوره «الرّحمن» و سوره «تبارک» است. سید ابن طاووس روایت کرده: هرکه این نماز را بخواند، خداوند عطابخش برای او «بیست‌وپنج» حجّ پذیرفته و نیکو که با رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) انجام داده باشد می‌نویسد

هجدهم:

از جمله اعمال در آن بارگاه بلند ارج، استخاره است؛ علاّمه مجلسی کیفیت آن را ذکر کرده و اصل روایت به سند صحیح از امام صادق(علیه‌السلام) در کتاب «قرب الإسناد» حمیری است که هرکسی در امری از امور درحالی‌که نزد حضرت امام حسین(علیه‌السلام) بایستد و از خدای عالمیان «صد مرتبه» طلب خیر کند و بگوید: «الْحَمْدُ لِلّٰهِ وَ لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَ سُبْحانَ اللّٰهِ» و خدا را به عظمت یاد کند و حمد و ثنای حضرتش را بگوید، چنان‌که سزاوار شأن حق است، البته حق‌تعالی آنچه در آن امر خیر اوست به او می‌نمایاند و برای او پیش می‌آورد و موافق روایات دیگر، به این صورت طلب خیر می‌کند که «صد مرتبه» می‌گوید: «أسْتَخیرُ اللّٰه بِرَحْمَتِهِ خِیَرَةً فِی عَافِیَةٍ

نوزدهم:

شیخ اجل کامل ابوالقاسم جعفر بن قولویه قمی از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: هرگاه حضرت ابوعبدالله را زیارت نمودید، ملازم سکوت باشید مگر از خیر، به درستی که ملائکه شب و روز، از گروه حفظه نزد ملائکه‌ای که در حایرند حاضر می‌شوند و با ایشان مصافحه می‌کنند و ملائکه‌ای که در حایرند از شدّت گریستن جواب ایشان را نمی‌دهند و پیوسته مشغول گریه و زاری‌اند، مگر در وقت زوال شمس و وقت طلوع فجر که در این دو موقعیت ساکت می‌شوند؛ پس ملائکه حفظه منتظر می‌مانند تا ظهر شود و فجر ظاهر گردد، در این دو وقت با ایشان سخن می‌گویند و ایشان از چیزهایی از امر آسمان از آن‌ها سؤال می‌نمایند، ولی در بین این دو وقت ملائکه حائر نطق نمی‌کنند و از دعا و گریستن آرام نمی‌گیرند.

hasnt translate

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعْتَزُّ بِدِينِكَ، وَأكْرُمُ بِهِدايَتِكَ

this faraz hasnt Translate

وَقَدْ جِئْتُ إِلىٰ مَوْضِعِ الدُّعَاءِ وَضَمَانِكَ الْإِجَابَةَ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعْدِنِي عَلَيْهِ، السَّاعَةَ السَّاعَةَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

مَوْلايَ إِمامِي مَظْلُومٌ اسْتَعْدىٰ عَلَىٰ ظَالِمِهِ، النَّصْرَ النَّصْرَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

فَاسْأَلْ رَبَّكَ وَرَبِّي فِي قَضَاءِ حَوَائِجِي

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

زیارت وداع امام حسین(ع)

بیستم:

سید ابن طاووس فرموده: بر زائر مستحب است هروقت از زیارت آن حضرت فارغ شود و بخواهد از روضه مقدسه بیرون رود، خود را به ضریح بچسباند و آن را ببوسد و بگوید:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَفْوَةَ اللّٰهِ

سلام بر تو ای مولایم، سلام بر تو ای حجّت خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَالِصَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلَ الظَّماءِ

سلام بر تو ای خالص شده از سوی خدا، سلام بر تو ای کشته تشنگی

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا غَرِيبَ الْغُرَباءِ، السَّلامُ عَلَيْكَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لَاسَئِمٍ وَلَا قَالٍ

سلام بر تو ای غریب غریبان، سلام بر تو. سلام وداع‌کننده‌ای که نه خسته است و نه دلتنگ

إِنْ أَمْضِ فَلا عَنْ مَلالَةٍ، وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِما وَعَدَ اللّٰهُ الصَّابِرِينَ

پس اگر بروم نه از روی ملالت است و اگر بمانم نه از روی بدگمانی به آنچه خدا به صابران وعده داده

لَاجَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكَ، وَرَزَقَنِيَ اللّٰهُ الْعَوْدَ إِلىٰ مَشْهَدِكَ، وَالْمَقامَ

خدا این زیارت را آخرین عهد من از زیارتت قرار ندهد و بازگشت به سوی زیارتگاهت و ماندن در آستانت

بِفِنائِكَ، وَالْقِيامَ فِي حَرَمِكَ، وَ إِيَّاهُ أَسْأَلُ أَنْ يُسْعِدَنِي بِكُمْ، وَيَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

و ایستادن در حرمت را روزی من کند و از او می‌خواهم که مرا به وسیله شما خوشبخت نماید و در دنیا و آخرت با شما قرار دهد

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَالِصَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلَ الظَّماءِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا غَرِيبَ الْغُرَباءِ، السَّلامُ عَلَيْكَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لَاسَئِمٍ وَلَا قَالٍ

this faraz hasnt Translate

إِنْ أَمْضِ فَلا عَنْ مَلالَةٍ، وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِما وَعَدَ اللّٰهُ الصَّابِرِينَ

this faraz hasnt Translate

مقصد سوم : کیفیت زیارت امام حسین و حضرت عباس(ع)

کیفیت زیارت آن حضرت (ع)

بدان که زیارت‌های بیان‌شده برای امام حسین(علیه‌السلام) بر دو صورت است: یکی کلّی و عمومی که مقیّد به وقتی نیست و دیگری مخصوصه که مقیّد به اوقات معیّنی است و ذکر این زیارت‌ها در طیّ سه مطلب خواهد آمد:

بخش اول: در «زیارات مطلقه حضرت امام حسین»(علیه‌السلام) است.

بخش دوم: «زیارت حضرت عباس»(علیه‌السلام).

بخش سوم: «زیارت‌های مخصوصه حضرت امام حسین»(علیه‌السلام).

hasnt translate

بخش اول: زیارت مطلقه امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ)

زیارت اول امام حسین(ع)

شیخ کلینی در کتاب «کافی» به سند خود، از حسین بن ثویر روایت کرده که گفت: من و یونس بن ظبیان و مفضّل بن عمر و ابو سلمه سرّاج، در محضر حضرت ابی عبدالله جعفر بن محمّد(علیه‌السلام) نشسته بودیم؛ در میان ما، سخنگو یونس بود که از نظر سن از همه ما بزرگ‌تر بود، پس به حضرت عرضه داشت: فدایت شوم من در مجلس این قوم، یعنی اولاد عباس بن عبدالمطلب، حاضر می‌شوم، پس چه بگویم؟

فرمود: هرگاه حاضر شدی و ما را به یاد آوردی بگو:

اللَّهُمَّ أرِنَا الرَّخاءَ وَالسُّرُورَ

خدایا آسایش و شادى را به ما نشان بده

که آنچه از ثواب و بازگشت به وطن خواهی در هنگام بازگشت، به دریافتش نائل گردی.

گفتم: فدایت شوم بسیار می‌شود که امام حسین(علیه‌السلام) را یاد می‌کنم، آن وقت چه بگویم؟ فرمود: «سه مرتبه» بگو: «صَلَّى اللّٰه عَلَیْکَ یَا أبَا عَبْدِاللّٰه» سلام به آن حضرت از نزدیک و دور می‌رسد، آنگاه حضرت فرمود: زمانی که حضرت ابوعبدالله الحسین شهید شد، بر آن حضرت آسمان‌های هفتگانه و هفت زمین و آنچه در آن‌ها و ما بین آن‌هاست گریست و هرکه در بهشت و دوزخ است از آفریدگان پروردگارمان و آنچه دیده می‌شود و دیده نمی‌شود، همه بر ابوعبدالله الحسین(علیه‌السلام) گریستند مگر سه چیز.

"گفتم: فدایت شوم آن سه چیز کدام‌اند؟ فرمودند: بصره و دمشق و آل عثمان بر آن حضرت گریه نکردند.

[بصره و دمشق روزگار امویان و عباسیان که در سلطه فرهنگ شیاطینی آنان بودند و این روایت شامل همه وقت نیست. مترجم]

گفتم: فدایت شوم، می‌خواهم به زیارت آن حضرت بروم، چه بگویم و چه کاری انجام دهم؟

فرمود: چون به زیارت آن حضرت روی، در کنار فرات غسل کن و جامه‌های پاک خود را بپوش، آنگاه با پای برهنه روانه شو، به درستی که تو در حرمی هستی از حرم‌های خدا و حرم رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و در وقت رفتن بسیار بگو:"

«اللّٰهُ أَکْبَرُ و لاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ و سُبْحانَ اللّٰهِ»

خدا بزرگ‌تر است و نیست معبودی جز خدا و منزّه است خدا

هم‌چنین هر ذکری که دربردارندۀ تمجید و تعظیم حق‌تعالی باشد و بر محمّد و اهل‌بیت او صلوات فرست تا به درگاه حائر برسی، پس بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، الَسَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلائِكَةَ اللّٰهِ وَزُوَّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، سلام بر شما ای فرشتگان خدا و زیارت‌کنندگان قبر فرزند پیامبر خدا

سپس ده گام بردار، آنگاه بایست و «سی مرتبه» بگو: «اللّٰهُ أَکْبَرُ»، به دنبال آن از پیش رو به جانب قبر برو و روی خود را با روی آن حضرت مقابل کن (یعنی پشت به قبله و روبروی آن جناب بایست) و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلَ اللّٰهِ وَابْنَ قَتِيلِهِ

سلام بر تو ای حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، سلام بر تو ای کشته خدا و فرزند کشته خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثَارِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وِتْرَ اللّٰهِ الْمَوْتُورَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا، سلام بر تو ای ستم‌دیده در راه خدا که هنوز خونخواهی‌ات در آسمان‌ها و زمین انجام نگرفته

أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي الْخُلْدِ، وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ

گواهی می‌دهم که خونت در بهشت جاوید جا گرفت و برای آن سقف‌های عرش لرزید

وَبَكىٰ لَهُ جَمِيْعُ الْخَلائِقِ، وَبَكَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَمَا فِيهِنَّ وَمَا بَيْنَهُنَّ

و برایش همۀ آفریدگان گریستند و برای آن آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه گریست و آنچه در آن‌ها و بین آن‌ها

وَمَنْ يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ وَالنَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا، وَمَا يُرىٰ وَمَا لَايُرىٰ

و هرکه در بهشت و دوزخ از مخلوقات پروردگار ما زیر و رو می‌گردد و آنچه دیده شود و دیده نشود برای آن خون گریه کردند!

أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللّٰهِ وَابْنُ حُجَّتِهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَتِيلُ اللّٰهِ وَابْنُ قَتِيلِهِ

گواهی می‌دهم که تو حجّت خدا و فرزند حجّت خدایی و گواهی می‌دهم که تو کشته راه خدایی و فرزند کشته راه خدایی

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ ثارُ اللّٰهِ وَابْنُ ثارِهِ

و گواهی می‌دهم که تو خون خدا و فرزند خون خدایی

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وِتْرُ اللّٰهِ الْمَوْتُورُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

و گواهی می‌دهم که تو ای ستم‌دیده هنوز در آسمان‌ها و زمین

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَيْتَ وَأَوْفَيْتَ، وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ

خونخواهی‌ات صورت نگرفته و گواهی می‌دهم که تو فرامین حق را رساندی و خیرخواهی کردی و وفا نمودی و در وفاداری، پایداری کامل داشتی و در راه خدا جهاد کردی

وَمَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَمُسْتَشْهِداً وَشاهِداً وَمَشْهُوداً

و از جهان بر پایه آن‌چه از ایمان و جهاد بر آن بودی شهید و شهادت‌جو و شاهد گذشتی

أَنَا عَبْدُاللّٰهِ وَمَوْلاكَ وَفِي طاعَتِكَ وَالْوافِدُ إِلَيْكَ

من بنده و دوستدار توأم و در قید طاعت تو

أَلْتَمِسُ كَمالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللّٰهِ، وَثَباتَ الْقَدَمِ فِي الْهِجْرَةِ إِلَيْكَ

و وارد به درگاه تو هستم، درخواست می‌کنم کمال منزلت نزد خدا را و استواری قدم در هجرت به سویت را

وَالسَّبِيلَ الَّذِي لَايَُخْتَلَِجُ دُونَكَ مِنَ الدُّخُولِ فِي كِفالَتِكَ الَّتِي أُمِرْتَ بِها

و راهی که از رسیدن به تو قطع نمی‌گردد، از وارد شدن در سایه سرپرستی‌ات که به آن مأمور شده‌ای

مَنْ أَرادَ اللّٰهَ بَدَأ بِكُمْ، بِكُمْ يُبَيِّنُ اللّٰهُ الْكَذِبَ، وَبِكُمْ يُبَاعِدُ اللّٰهُ الزَّمَانَ الْكَلِبَ

هرکه خدا را خواست از شما شروع کرد، خدا به وسیله شما دروغ را آشکار کند و خدا به خاطر شما روزگار گزنده را

وَبِكُمْ فَتَحَ اللّٰهُ، وَبِكُمْ يَخْتِمُ اللّٰهُ، وَبِكُمْ يَمْحُو مَا يَشاءُ وَيُثْبِتُ

دور سازد و به شما بگشاید و به شما ببندد و به شما آنچه بخواهد محو کند و پابرجا نماید

وَبِكُمْ يَفُكُّ الذُّلَّ مِنْ رِقابِنا، وَبِكُمْ يُدْرِكُ اللّٰهُ تِرَةَ كُلِّ مُؤْمِنٍ يُطْلَبُ بِها، وَبِكُمْ تُنْبِتُ الْأَرْضُ أَشْجارَها

و به شما رشته خواری را از گردن ما باز کند و انتقام خون هر مؤمنی را که مورد مطالبه است به وسیلۀ شما بگیرد، به شما زمین درختانش را برویاند

وَبِكُمْ تُخْرِجُ الْأَرْضُ ثِمارَها، وَبِكُمْ تُنْزِلُ السَّماءُ قَطْرَها وَرِزْقَها

و به شما زمین میوه‌هایش را بیرون آورد و آسمان به شما باران و روزی‌اش را نازل کند

وَبِكُمْ يَكْشِفُ اللّٰهُ الْكَرْبَ، وَبِكُمْ يُنَزِّلُ اللّٰهُ الْغَيْثَ

خدا به شما ناراحتی‌ها و آشوب‌ها را برطرف کند و به شما باران فرو بارد

وَبِكُمْ تُسَبِّحُ الْأَرْضُ الَّتِي تَحْمِلُ أَبْدانَكُمْ وَتَسْتَقِرُّ جِبَالُها عَنْ مَراسِيها

و به شما زمینی که حامل بدن‌های شماست و کوه‌هایش به وسیلۀ لنگرهای آن مستقر می‌گردد

إِرادَةُ الرَّبِّ فِي مَقادِيرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَتَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ وَالصَّادِرُ عَمَّا فُصِّلَ مِنْ أَحْكامِ الْعِبادِ

تسبیح می‌گوید، خواست پروردگار در اندازه‌گیری‌های امورش به سوی شما فرود می‌آید و از خانه‌های شما صادر می‌گردد و صادر شونده از شماست آنچه از احکام بندگان

لُعِنَتْ أُمَّةٌ قَتَلَتْكُمْ، وَأُمَّةٌ خالَفَتْكُمْ، وَأُمَّةٌ جَحَدَتْ وِلايَتَكُمْ، وَأُمَّةٌ ظَاهَرَتْ عَلَيْكُمْ، وَأُمَّةٌ شَهِدَتْ وَلَمْ تُسْتَشْهَدْ

مشروح بیان شده، ملعون باد امتی که شما را کشت و امتی که با شما مخالفت کرد و امتی که ولایت شما را انکار کرد و امتی که ضدّ شما یکدیگر را پشتیبانی نمود و امّتی که حاضر بود و شهادت‌ در کنار شما را نخواست، خدا را

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَأْوَاهُمْ ، وَبِئْسَ وِرْدُ الْوَارِدِينَ، وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ

سپاس که قرار داد آتش را جایگاهشان و بد جایی است برای واردشوندگان و بد است آن ورودگاه وارد شده و خدا را سپاس پروردگار جهانیان

سپس «سه مرتبه» بگو:

وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ

و درود خدا بر تو ای ابا عبدالله

بعد «سه مرتبه» بگو:

أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِمَّنْ خالَفَكَ بَرِيءٌ

من به سوی خدا از کسانی که با تو مخالفت کردند بیزاری می‌جویم

پس از آن به نزد قبر فرزند آن حضرت، علی بن الحسین(علیه‌السلام) که پائین پای پدر مدفون است برو و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ وَفاطِمَةَ

سلام بر تو ای فرزند حسن و حسین، سلام بر تو ای فرزند خدیجه و فاطمه

صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ

درود خدا بر تو، درود خدا بر تو، درود خدا بر تو، خدا لعنت کند کسانی را که تو را کشتند

این لعن را «سه‌ مرتبه» می‌گویی و نیز «سه مرتبه» می‌گویی:

إِنّا إِلَى اللّٰهِ مِنْهُمْ بَرِيءٌ

ما در پیشگاه خدا از آنان بیزاریم

آنگاه برمی‌خیزی و به دست خود به جانب شهدا(رضى اللّٰه عنهم) اشاره می‌کنی و می‌گویی:

السَّلامُ عَلَيْكُمْ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ

سلام بر شما، سلام بر شما، سلام بر شما

السَّلامُ عَلَيْكُمْ، فُزْتُمْ وَاللّٰهِ، فُزْتُمْ وَاللّٰهِ، فُزْتُمْ وَاللّٰهِ، فَلَيْتَ أَنِّي مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً

به خدا رستگار شدید، به خدا رستگار شدید، به خدا رستگار شدید، ای کاش من هم با شما بودم و به رستگاری بزرگ نائل می‌شدم

سلام بر شما، سلام بر شما، سلام بر شما، به خدا رستگار شدید، به خدا رستگار شدید، به خدا رستگار شدید، ای کاش من هم با شما بودم و به رستگاری بزرگ نائل می‌شدم. پس برمی‌گردی و قبر ابوعبدالله(علیه‌السلام) را برابر خود قرار می‌دهی، یعنی پشت قبر مطهّر می‌ایستی و «شش رکعت» نماز می‌خوانی، چون این کار را انجام دادی زیارتت تمام شده، اگر خواستی برگردی برگرد.

نویسنده گوید: شیخ طوسی در «تهذیب» و صدوق در کتاب «من لا یحضره‌الفقیه» نیز این زیارت را نقل کرده‌اند و شیخ صدوق فرموده: من در کتاب «مزار و مقتل» انواعی از زیارات را نقل کردم و برای کتاب «من لایحضره‌الفقیه» این زیارت را انتخاب کردم، زیرا به اعتبار سند، صحیح‌ترین زیارت نزد من است و همین زیارت شریف ما را بس و کامل است.

hasnt translate

اللَّهُمَّ أرِنَا الرَّخاءَ وَالسُّرُورَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

«اللّٰهُ أَکْبَرُ و لاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ و سُبْحانَ اللّٰهِ»

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي الْخُلْدِ، وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ

this faraz hasnt Translate

وَمَنْ يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ وَالنَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا، وَمَا يُرىٰ وَمَا لَايُرىٰ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللّٰهِ وَابْنُ حُجَّتِهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَتِيلُ اللّٰهِ وَابْنُ قَتِيلِهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ ثارُ اللّٰهِ وَابْنُ ثارِهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وِتْرُ اللّٰهِ الْمَوْتُورُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَيْتَ وَأَوْفَيْتَ، وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

وَمَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَمُسْتَشْهِداً وَشاهِداً وَمَشْهُوداً

this faraz hasnt Translate

أَنَا عَبْدُاللّٰهِ وَمَوْلاكَ وَفِي طاعَتِكَ وَالْوافِدُ إِلَيْكَ

this faraz hasnt Translate

أَلْتَمِسُ كَمالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللّٰهِ، وَثَباتَ الْقَدَمِ فِي الْهِجْرَةِ إِلَيْكَ

this faraz hasnt Translate

وَالسَّبِيلَ الَّذِي لَايَُخْتَلَِجُ دُونَكَ مِنَ الدُّخُولِ فِي كِفالَتِكَ الَّتِي أُمِرْتَ بِها

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ فَتَحَ اللّٰهُ، وَبِكُمْ يَخْتِمُ اللّٰهُ، وَبِكُمْ يَمْحُو مَا يَشاءُ وَيُثْبِتُ

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ تُخْرِجُ الْأَرْضُ ثِمارَها، وَبِكُمْ تُنْزِلُ السَّماءُ قَطْرَها وَرِزْقَها

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ يَكْشِفُ اللّٰهُ الْكَرْبَ، وَبِكُمْ يُنَزِّلُ اللّٰهُ الْغَيْثَ

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ تُسَبِّحُ الْأَرْضُ الَّتِي تَحْمِلُ أَبْدانَكُمْ وَتَسْتَقِرُّ جِبَالُها عَنْ مَراسِيها

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِمَّنْ خالَفَكَ بَرِيءٌ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ وَفاطِمَةَ

this faraz hasnt Translate

صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

إِنّا إِلَى اللّٰهِ مِنْهُمْ بَرِيءٌ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللَّهُمَّ أرِنَا الرَّخاءَ وَالسُّرُورَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

«اللّٰهُ أَکْبَرُ و لاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ و سُبْحانَ اللّٰهِ»

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي الْخُلْدِ، وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ

this faraz hasnt Translate

وَمَنْ يَتَقَلَّبُ فِي الْجَنَّةِ وَالنَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا، وَمَا يُرىٰ وَمَا لَايُرىٰ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللّٰهِ وَابْنُ حُجَّتِهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَتِيلُ اللّٰهِ وَابْنُ قَتِيلِهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ ثارُ اللّٰهِ وَابْنُ ثارِهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وِتْرُ اللّٰهِ الْمَوْتُورُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَيْتَ وَأَوْفَيْتَ، وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

وَمَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَمُسْتَشْهِداً وَشاهِداً وَمَشْهُوداً

this faraz hasnt Translate

أَنَا عَبْدُاللّٰهِ وَمَوْلاكَ وَفِي طاعَتِكَ وَالْوافِدُ إِلَيْكَ

this faraz hasnt Translate

أَلْتَمِسُ كَمالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللّٰهِ، وَثَباتَ الْقَدَمِ فِي الْهِجْرَةِ إِلَيْكَ

this faraz hasnt Translate

وَالسَّبِيلَ الَّذِي لَايَُخْتَلَِجُ دُونَكَ مِنَ الدُّخُولِ فِي كِفالَتِكَ الَّتِي أُمِرْتَ بِها

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ فَتَحَ اللّٰهُ، وَبِكُمْ يَخْتِمُ اللّٰهُ، وَبِكُمْ يَمْحُو مَا يَشاءُ وَيُثْبِتُ

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ تُخْرِجُ الْأَرْضُ ثِمارَها، وَبِكُمْ تُنْزِلُ السَّماءُ قَطْرَها وَرِزْقَها

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ يَكْشِفُ اللّٰهُ الْكَرْبَ، وَبِكُمْ يُنَزِّلُ اللّٰهُ الْغَيْثَ

this faraz hasnt Translate

وَبِكُمْ تُسَبِّحُ الْأَرْضُ الَّتِي تَحْمِلُ أَبْدانَكُمْ وَتَسْتَقِرُّ جِبَالُها عَنْ مَراسِيها

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِمَّنْ خالَفَكَ بَرِيءٌ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ وَفاطِمَةَ

this faraz hasnt Translate

صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ، لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

إِنّا إِلَى اللّٰهِ مِنْهُمْ بَرِيءٌ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

زیارت دوم امام حسین(ع)

شیخ کلینی از امام علی النقی(علیه‌السلام) روایت کرده که آن حضرت فرمود: نزد امام حسین(علیه‌السلام) بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِي أَرْضِهِ وَشَاهِدَهُ عَلىٰ خَلْقِهِ

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای حجّت خدا بر روی زمین و گواه او بر مخلوقات

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند علی مرتضی

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا

گواهی می‌دهم که تو نماز را برپا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر کردی

وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ حَتّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ، فَصَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً

و در راه خدا جهاد کردی تا آن‌که مرگ به سویت آمد، پس درود خدا بر تو در زندگی و پس از مرگ

آنگاه گونه راست صورت را بر قبر بگذار و بگو:

أَشْهَدُ أَنَّكَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ، جِئْتُ مُقِرّاً بِالذُّنُوبِ لِتَشْفَعَ لِي عِنْدَ رَبِّكَ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

گواهی می‌دهم که تو در همه کارهایت بر برهانی از پروردگارت هستی، به درگاه تو با اقرار به گناهان آمدم تا نزد پروردگارت ای فرزند رسول خدا برای من شفاعت کنی

پس یک‌یک امامان را به نام‌هایشان یاد کن و بگو:

أَشْهَدُ أَنَّكُمْ حُجَجُ اللّٰهِ

گواهی می‌دهم که شما حجت‌های خدایید.

آنگاه بگو:

اكْتُبْ لِي عِنْدَكَ مِيثاقاً وَعَهْداً إِنِّي أَتَيْتُكَ مُجَدِّداً الْمِيثاقَ فَاشْهَدْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ إِنَّكَ أَنْتَ الشَّاهِدُ

نزد خود برای من پیمان محکم و عهدی بنویس که من برای تجدید کردن پیمان نزد تو آمدم، پس گواهی ده برای من نزد پروردگارت، زیرا که تو نیکو شاهد و گواهی هستی

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

this faraz hasnt Translate

وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ حَتّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ، فَصَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

أَشْهَدُ أَنَّكُمْ حُجَجُ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

زیارت سوم امام حسین(ع)

زیارت کوتاهی است که سید ابن طاووس، در کتاب «مزار» نقل کرده و در آن مزیت بسیاری آمده است؛

فرمود [با حذف اسناد روایت]: از جابر جعفی، از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده که به جابر فرمود: بین شما و قبر حسین(علیه‌السلام) چه اندازه مسافت است؟ عرضه داشتم: یک روز و پاره‌ای از روز، فرمود: آن حضرت را زیارت می‌کنی؟ گفتم: آری، فرمود: آیا تو را خشنود نکنم، آیا تو را به ثواب ایشان مژده ندهم؟ گفتم: آری فدایت شوم.

فرمود: مردی از شما، چون برای زیارت او مهیا شود، اهل آسمان یکدیگر را مژده دهند و چون از منزلش، سوار یا پیاده بیرون رود، حق‌تعالی هزار فرشته از فرشتگان را بر او بگمارد که بر او صلوات فرستند تا به قبر امام حسین(علیه‌السلام) برسد.

آنگاه امام صادق فرمود: چون به سوی قبر حسین(علیه‌السلام) آمدی، بر درگاه روضه بایست و این کلمات را بگو که برای تو به تلافی هر کلمه از آن، بهره‌ای از رحمت الهی خواهد بود. عرضه داشتم: فدایت شوم آن کلمات کدام است؟ فرمود: بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌سخن خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ رُسُلِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث محمّد سرور رسولان خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَخَيْرِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو ای وارث علی امیرمؤمنان و بهترین جانشینان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِيِّ الطَّاهِرِ الرَّاضِي الْمَرْضِيِّ

سلام بر تو ای وارث حسن پسندیده و پاک و راضی و مورد خشنودی حق

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَرُّ التَّقِيُّ

سلام بر تو ای صدیق اکبر، سلام بر تو ای جانشین نیکوکار پرهیزگار

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ وَأَناخَتْ بِرَحْلِكَ

سلام بر تو و بر ارواحی که به درگاهت فرود آمدند و مرکب به بارگاهت خواباندند

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْحَافِّينَ بِكَ

سلام بر تو و فرشتگان گرداگردت

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

گواهی می‌دهم که نماز را به پا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر کردی

وَجاهَدْتَ الْمُلْحِدِينَ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ، السَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

با کافران و بی‌دینان جهاد کردی و خدا را پرستیدی تا آن‌که مرگ به سویت آمد، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

آنگاه به سوی قبر مطهر می‌روی و برای تو به هر قدمی که برداری و بگذاری، ثواب کسی که در راه خدا کشته شده و در خون خود غلطیده خواهد بود. چون به قبر رسیدی، دست خود را به قبر بمال و بگو

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِی أَرْضِهِ

سلام بر تو ای حجت خدا در زمین

سپس برای خواندن نماز برو، به هر رکعتی که نزد آن حضرت بخوانی، برای تو همانند ثواب کسی که هزار حج و عمره بجا آورده و هزار بنده آزاد کرده خواهد بود و همانند کسی که هزار صحنه با پیامبر مرسلی ایستاده باشد پاداش می‌گیری ... تا پایان روایت؛

این روایت با تفاوت اندکی با روایت مفضّل بن عمر، در«آداب زیارت امام حسین»(علیه‌السلام) گذشت.

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَخَيْرِ الْوَصِيِّينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِيِّ الطَّاهِرِ الرَّاضِي الْمَرْضِيِّ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ وَأَناخَتْ بِرَحْلِكَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْحَافِّينَ بِكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِی أَرْضِهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

زیارت چهارم امام حسین(ع)

از معاویه‌ بن‌ عمّار روایت شده: خدمت امام صادق(علیه‌السلام) گفتم: چون به زیارت حضرت امام حسین(علیه‌السلام) بروم چه بگویم؟ فرمود: بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، رَحِمَكَ اللّٰهُ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ

سلام بر تو ای اباعبدالله، درود خدا بر تو ای اباعبدالله، خدا رحمتت کند ای اباعبدالله

عَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ شَرِكَ فِي دَمِكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ بَلَغَهُ ذٰلِكَ فَرَضِيَ بِهِ

خدا لعنت کند کسی که تو را کشت، خدا لعنت کند کسی که در خونت شریک شد و خدا لعنت کند کسی را که این وضع تو به او رسید و با آن خشنود شد

أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِنْ ذٰلِكَ بَرِيءٌ

من به سوی خدا از این وضع هولناک بیزارم

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِنْ ذٰلِكَ بَرِيءٌ

this faraz hasnt Translate

زیارت پنجم امام حسین(ع)

به سند معتبر روایت شده: حضرت موسی بن جعفر به ابراهیم بن ابی البلاد فرمود: هنگامی‌که به زیارت امام حسین(علیه‌السلام) می‌روی چه می‌گویی؟ گفت: می‌گویم:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا

گواهی می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و به خوبی امر کردی و از بدی نهی نمودی

وَدَعَوْتَ إِلىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ

و به سوی راه پروردگارت با حکمت و موعظه نیکو دعوت کردی

وَأَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ سَفَكُوا دَمَكَ وَاسْتَحَلُّوا حُرْمَتَكَ مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلَىٰ لِسانِ داوُدَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ

و گواهی می‌دهم آنان‌که خونت را ریختند و حرمتت را حلال شمردند، در لعنت و شکنجه بر زبان داود و عیسی پسر مریم‌اند

ذٰلِكَ بِما عَصَوْا وَكانُوا يَعْتَدُونَ

به خاطر گناهی که مرتکب شدند و همواره ستمکار و متجاوز بودند

حضرت فرمود: آری چنین است.

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

وَدَعَوْتَ إِلىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ

this faraz hasnt Translate

ذٰلِكَ بِما عَصَوْا وَكانُوا يَعْتَدُونَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

زیارت ششم امام حسین(ع)

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: به عمار ساباطی فرمود: چون به قبر امام حسین(علیه‌السلام) برسی بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای سرور جوانان اهل بهشت و رحمت و برکات خدا بر تو باد

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ رِضَاهُ مِنْ رِضَى الرَّحْمَانِ وَسَخَطُهُ مِنْ سَخَطِ الرَّحْمَانِ

ای آن‌که خشنودی‌اش از خشنودی خدای رحمن و خشمش از خشم خدای رحمن است

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللّٰهِ، وَحُجَّةَ اللّٰهِ، وَبابَ اللّٰهِ، وَالدَّلِيلَ عَلَى اللّٰهِ، وَالدَّاعِيَ إِلَى اللّٰهِ

سلام بر تو ای امین خدا و حجّت خدا و باب خدا و راهنمای به راه خدا و دعوت کننده به سوی خدا

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ حَلَّلْتَ حَلالَ اللّٰهِ، وَحَرَّمْتَ حَرامَ اللّٰهِ، وَأَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ

شهادت می‌دهم که تو حلال خدا را حلال کردی و حرام خدا را حرام نمودی و نماز را برپا داشتی و زکات دادی

وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَدَعَوْتَ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ

و امر به معروف و نهی از منکر کردی و به سوی راه پروردگارت با حکمت و موعظه نیکو دعوت نمودی

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وَمَنْ قُتِلَ مَعَكَ شُهَداءُ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّكُمْ تُرْزَقُونَ، وَأَشْهَدُ أَنَّ قاتِلَكَ فِي النَّارِ

و گواهی می‌دهم که تو و کسانی که با تو کشته شدند همه شهیدند، نزد پروردگارتان زنده‌اید و روزی داده می‌شوید و گواهی می‌دهم که قاتل تو در آتش دوزخ است

أَدِينُ اللّٰهَ بِالْبَراءَةِ مِمَّنْ قَتَلَكَ، وَمِمَّنْ قاتَلَكَ وَشايَعَ عَلَيْكَ

خدا را پیروی می‌کنم، با بیزاری از کسی که تو را کشت و از کسی که با تو جنگید و بر ضدّ تو از دشمن پیروی کرد

وَمِمَّنْ جَمَعَ عَلَيْكَ، وَ مِمَّنْ سَمِعَ صَوْتَكَ وَلَمْ يُعِنْكَ، يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً

و از کسی که بر ضدّ تو گرد آمد و از کسی که صدایت را شنید و یاری‌ات نکرد، ای کاش با شما بودم و به رستگاری بزرگ می‌رسیدم

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ رِضَاهُ مِنْ رِضَى الرَّحْمَانِ وَسَخَطُهُ مِنْ سَخَطِ الرَّحْمَانِ

this faraz hasnt Translate

أَدِينُ اللّٰهَ بِالْبَراءَةِ مِمَّنْ قَتَلَكَ، وَمِمَّنْ قاتَلَكَ وَشايَعَ عَلَيْكَ

this faraz hasnt Translate

زیارت‌نامه هفتم امام حسین(ع) (زیارت وارث)

شیخ طوسی در کتاب «مصباح» از صفوان جمّال روایت کرده: از امام صادق(علیه‌السلام) برای زیارت مولایمان حسین(علیه‌السلام) اجازه خواستم و تقاضا کردم، برای من جهت زیارت آن حضرت دستورالعملی ذکر کند که به آن صورت به زیارت بروم.

فرمود: ای صفوان، پیش از حرکت به سفر، سه روز روزه بگیر و روز سوم غسل کن، پس اهل و عیال خود را نزد خویش جمع کن و چنین بگو «اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْتَوْدِعُکَ...» تا پایان دعا که پیش از این ذکر شد؛ آنگاه دعایی به من آموخت و فرمود وقتی به فرات برسی بگو.

با آب فرات غسل کن، به درستی که پدرم مرا از پدرانش خبر داد که رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: همانا این فرزند من حسین، پس از من در کنار فرات کشته خواهد شد، هرکه او را زیارت کند و از فرات غسل نماید، گناهان او بریزد و مانند روزی شود که مادر او را به دنیا آورده است؛ چون غسل کنی در حال انجام غسل بگو:

بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ، اللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ نُوراً وَطَهُوراً وَحِرْزاً وَشِفاءً مِنْ كُلِّ داءٍ وَسُقْمٍ وآفَةٍ وَعاهَةٍ

به نام خدا و با خدا؛ خدایا آن را قرار ده روشنی و پاک کننده و نگه‌دارنده و شفای از هر درد و بیماری و آفت و تباهی

اللّٰهُمَّ طَهِّرْ بِهِ قَلْبِي، وَاشْرَحْ بِهِ صَدْرِي، وَسَهِّلْ لِي بِهِ أَمْرِي

خدایا دلم را با آن پاک کن و سینه‌ام را بگشای و کارم را با آن آسان گردان

چون از غسل فارغ شوی دو جامه پاکیزه بپوش و در «مشرعه» دو رکعت نماز بخوان که آن همان مکانی است که حق‌تعالی درباره شأنش فرمود: «در زمین قطعه‌هایی است نزدیک یکدیگر و بوستان‌هاست از انواع انگور و کشتزار و باغستان‌هایی است از خرما، دو تا از یک ریشه رسته و غیر دو تا از یک اصل روییده شده، به یک آب، آب داده می‌شوند و بعضی از آن‌ها را بر بعض دیگر از میوه زیادتی می‌دهیم».

چون از نماز فارغ شوی، با حالتی آرام و همراه با وقار به سوی حائر حرکت کن و گام‌های خود را کوتاه بردار، به درستی که خدای تعالی برای هر گامی که برمی‌داری برایت حجّ و عمره می‌نویسد و با دل فروتن و دیده گریان راه برو و بسیار انجام ده ذکر:

«اللّٰهُ أَکْبَرُ» و «لا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ»

خدا بزرگ تر است و نیست معبودی جز خدا

و ثنا بر خداوند و صلوات بر رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و به ویژه صلوات بر حسین(علیه‌السلام) را و بسیار کن لعنت بر قاتلان آن حضرت و بیزاری جستن از کسانی که در ابتدا، پایه ظلم و جور بر اهل‌بیت را بنا گذاشتند.

هرگاه به درگاه حائر رسیدی بایست و بگو:

اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً

خدا بزرگ‌تر است بزرگ‌تر و خدا را بسیار سپاس و منزّه است خدا هر صبح و شب

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي هَدَانا لِهٰذا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللّٰهُ، لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ

خدا را سپاس که ما را به این مسیر هدایت کرد و ما نبودیم کسانی که هدایت شویم، اگر خدا هدایتمان نمی‌کرد، همانا رسولان پروردگار ما حق را آوردند

پس بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای پیامبر خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خاتَِمَ النَّبِيِّينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْمُرْسَلِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللّٰهِ

سلام بر تو ای خاتم پیامبران، سلام بر تو ای سرور رسولان، سلام بر تو ای محبوب خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ

سلام بر تو ای امیرمؤمنان، سلام بر تو ای آقای جانشینان، سلام بر تو ای پیشوای سپیدرویان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلَدِكَ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه، سرور زنان جهانیان، سلام بر تو و بر امامان از فرزندانت

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَصِيَّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ

سلام بر تو ای جانشین امیرمؤمنان، سلام بر تو ای درست‌کردارِ راستگوی شهید

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلائِكَةَ اللّٰهِ الْمُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْمَقامِ الشَّرِيفِ

سلام بر شما ای فرشتگان‌ که مقیم در این مقام برجسته هستید

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلائِكَةَ رَبِّي الْمُحْدِقِينَ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السلام، السَّلامُ عَلَيْكُمْ مِنِّي أَبَداً مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

سلام بر شما ای فرشتگان پروردگارم که گرداگرد قبر حسین (درود بر او) می‌باشید، سلام بر شما از سوی من همیشه تا هستم و شب و روز برپاست

پس می‌گویى:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان

عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ، وَابْنُ أَمَتِكَ، الْمُقِرُّ بِالرِّقِّ، وَالتَّارِكُ لِلْخِلافِ عَلَيْكُمْ، وَالْمُوالِي لِوَلِيِّكُمْ، وَالْمُعَادِي لِعَدُوِّكُمْ

بنده‌ات و فرزند بنده‌ات و فرزند کنیزت هستم، اقرار به غلامی شما دارم و ترک کننده مخالفت با شمایم، دوستدار دوستانتان و دشمن دشمنانتان می‌باشم

قَصَدَ حَرَمَكَ، وَاسْتَجارَ بِمَشْهَدِكَ، وَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ بِقَصْدِكَ

حرمت را قصد کرده و به زیارتگاهت پناه آورده و به سوی تو با سبب شدنت تقرّب جسته

أَأَدْخُلُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ أَأَدْخُلُ يَا نَبِيَّ اللّٰهِ أَأَدْخُلُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَأَدْخُلُ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ

آیا وارد شوم ای رسول خدا؟ آیا وارد شوم ای پیامبر خدا، آیا وارد شوم ای امیرمؤمنان، آیا وارد شوم ای سرور جانشینان

أَأَدْخُلُ يَا فاطِمَةُ سَيِّدَةَ نِساءِ الْعَالَمِينَ

آیا وارد شوم ای فاطمه سرور زنان جهانیان

أَأَدْخُلُ يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ ؟ أَأَدْخُلُ يَا مَوْلايَ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

آیا وارد شوم ای مولایم ای اباعبدالله، آیا وارد شوم ای مولایم ای فرزند رسول خدا

پس اگر دلت فروتن و دیده‌ات گریان شد، نشانه‌ی اجازه ورود است، پس وارد شو و بگو:

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الْواحِدِ الْأَحَدِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الَّذِي هَدانِي لِوِلايَتِكَ، وَخَصَّنِي بِزِيارَتِكَ، وَسَهَّلَ لِي قَصْدَكَ

خدا را سپاس خدای یگانه و یکتا و فرد و بی‌نیاز که مرا به ولایتت هدایت کرد و به زیارتت اختصاصم داد و آهنگ به سوی تو را برایم آسان نمود

آنگاه تا درگاه قبّه مطهره برو و برابر بالا سر بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا

سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌سخن خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث محمّد محبوب خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىٰ

سلام بر تو ای وارث امیرمؤمنان ولی خدا، سلام بر تو ای فرزند محمّد مصطفی

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

سلام بر تو ای فرزند علی مرتضی، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

سلام بر تو ای فرزند خدیجه کبری، سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و تنهای به خون آغشته‌ای که نتوانستی خونخواهی کنی

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ

گواهی می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی

وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَأَطَعْتَ اللّٰهَ وَرَسُولَهُ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

و امر به معروف و نهی از منکر کردی و خدا و رسولش را پیروی نمودی تا آن‌که مرگ به سویت آمد

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

خدا لعنت کند ملتی را که تو را کشتند و لعنت کند مردمی را که به تو ستم روا داشتند و لعنت کند ملّتی را که این واقعه را شنیدند و به آن راضی شدند

يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ

ای مولای من ای اباعبدالله، گواهی می‌دهم که تو نوری بودی در صلب‌های با رفعت و رحم‌های پاکیزه

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِها

جاهلیت با ناپاکی‌هایش، آلوده‌ات نکرد و از جامه‌های تیره و تارش به تو نپوشاند

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكانِ الْمُؤْمِنِينَ

و گواهی می‌دهم که تو از ستون‌های دین و پایه‌های مردم با ایمانی

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ

و گواهی می‌دهم که تویی پیشوای نیکوکار با تقوای پسندیده پاکیزه هدایتگر و ره‌یافته

وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وَلَدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوىٰ، وَأَعْلامُ الْهُدىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقىٰ، وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْيا

و گواهی می‌دهم که امامان از فرزندانت ریشه تقوا و نشانه‌های هدایت و دستاویز محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند

وَأُشْهِدُ اللّٰهَ وَمَلائِكَتَهُ وَأَنْبِياءَهُ وَرُسُلَهُ

و گواه می‌گیرم خدا و فرشتگان و پیامبران و رسولانش را

أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَبِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي

که من به شما ایمان دارم و بر یقین به بازگشت شمایم، براساس قوانین دینم و پایان‌های عملم

وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ

و دلم تسلیم دل شما و کارم پیرو کار شماست

صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ، وَعَلَىٰ أَرْواحِكُمْ، وَعَلَىٰ أَجْسادِكُمْ، وَعَلَىٰ أَجْسامِكُمْ

درود خدا بر شما و بر ارواح و اجساد و پیکرهایتان

وَعَلَىٰ شاهِدِكُمْ، وَعَلَىٰ غائِبكُمْ، وَعَلَىٰ ظاهِرِكُمْ وَعَلَىٰ باطِنِكُمْ

و بر حاضر و غایب و آشکار و باطنتان

پس خود را به روی قبر بینداز و آن را ببوس و بگو:

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ

پدر و مادرم فدایت ای فرزند رسول خدا، پدر و مادرم فدایت ای اباعبدالله

لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ، وَجَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

بزرگ شد عزا و مصیبت تو بر ما و بر همه اهل آسمان‌ها و زمین

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَتَهَيَّأَتْ لِقِتالِكَ

خدا لعنت کند قومی که اسب‌ها را زین کردند و دهانه زدند و آماده پیکار با تو شدند

يْا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، قَصَدْتُ حَرَمَكَ، وَأَتَيْتُ إِلىٰ مَشْهَدِكَ

ای مولایم ای اباعبدالله، آهنگ حرمت نمودم و به زیارتگاهت آمدم

أَسْأَلُ اللّٰهَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ، وَبِالْمَحَلِّ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ

از خدا درخواست می‌کنم به مقامی که برای تو نزد اوست و جایگاهی که برای تو پیش اوست

أَنْ يُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

که درود فرستد بر محمّد و خاندان محمّد و مرا در دنیا و آخرت همراه شما قرار دهد

آنگاه برخیز و بالای سر «دو رکعت» نماز بخوان و در آن دو رکعت پس از سوره «حمد» هر سوره‌ای را که می‌خواهی قرائت کن و پس از نماز بگو:

اللّٰهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ

خدایا نماز خواندم و برای تو که یگانه و بی‌شریکی رکوع و سجود کردم

لِأَنَّ الصَّلاةَ وَالرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ لَاتَكُونُ إِلّا لَكَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ

زیرا نماز و رکوع و سجود، نمی‌باشد مگر برای تو، همانا تویی خدا که معبودی جز تو نیست

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِيَّةِ، وَارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلامَ

خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و از سوی من به آنان بهترین سلام و تحیت را برسان و بر من بازگردان از سوی آنان سلام را

اللّٰهُمَّ وَهَاتَانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلىٰ مَوْلايَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ

خدایا این دو رکعت نماز هدیه‌ای است از سوی من به مولایم حسین بن علی (درود خدا بر آنان باد)

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ

خدایا بر محمّد و آن حضرت درود فرست

وَتَقَبَّلْ مِنِّي وَأْجُرْنِي عَلَىٰ ذٰلِكَ بِأَ فْضَلِ أَمَلِي وَرَجائِي فِيكَ وَفِي وَلِيِّكَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ

و از من بپذیر و بر آن پاداشم ده، براساس بهترین آرزو و امیدم درباره تو و ولی‌ات ای سرپرست مؤمنان

پس برخیز و به طرف پایین قبر آن حضرت برو و نزد سر علی بن الحسین(علیه‌السلام) بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند پیامبر خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ

سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند حسین شهید،

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ [وَابْنُ الشَّهيدِ]، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ

سلام بر تو ای شهید سلام بر تو ای ستمدیده

وَ ابْنُ الْمَظْلُومِ، لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

و پسر ستمدیده، خدا لعنت کند امّتی که تو را کشت و خدا لعنت کند امّتی که به تو ستم روا داشت و خدا لعنت کند امّتی که این واقعه را شنید و به آن رضایت داد

پس خود را بر قبرش بینداز و آن را ببوس و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ وَجَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ الْمُسْلِمِينَ

سلام بر تو ای ولی خدا و پسر ولی خدا، همانا مصیبت و عزای تو بر ما و بر همه مسلمانان بزرگ شد

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَأَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ

پس خدا لعنت کند امّتی که تو را کشت و من به سوی خدا و به سوی تو از آنان بیزاری می‌جویم

سپس از دری که پایین پای علی بن الحسین(علیه‌السلام) است بیرون بیا و به سوی شهدا متوجه شو و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِياءَ اللّٰهِ وَأَحِبَّاءَهُ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَصْفِياءَ اللّٰهِ وَأَوِدَّاءَهُ

سلام بر شما ای اولیای خدا و عاشقانش، سلام بر شما ای برگزیدگان خدا و دوستدارانش

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ دِينِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر شما ای یاران دین خدا، سلام بر شما ای یاران رسول خدا

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

سلام بر شما ای یاران امیرمؤمنان، سلام بر شما ای یاران فاطمه سرور زنان جهانیان

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَ لِيِّ النَّاصِحِ

سلام بر شما ای یاران ابی محمّد حسن بن علی آن ولی خیرخواه

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَبِي عَبْدِ اللّٰهِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي

سلام بر شما ای یاران اباعبدالله، پدر و مادرم فدای شما

طِبْتُمْ وَطابَتِ الْأَرْضُ الَّتِي فِيها دُفِنْتُمْ وَفُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً، فَيالَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ

پاکیزه شدید و پاکیزه شد زمینی که شما در آن دفن شدید و به رستگاری بزرگی رسیدید، ای کاش من هم با شما بودم تا همراه شما به رستگاری می‌رسیدم

آنگاه به سوی بالای سر امام حسین(علیه‌السلام) برگرد و برای خود و اهل و اولاد و پدر و مادر و برادران خود، بسیار دعا کن، زیرا در آن روضه مطهره دعای دعاکننده و درخواست درخواست‌کننده ردّ نمی‌شود.

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ طَهِّرْ بِهِ قَلْبِي، وَاشْرَحْ بِهِ صَدْرِي، وَسَهِّلْ لِي بِهِ أَمْرِي

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلائِكَةَ اللّٰهِ الْمُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْمَقامِ الشَّرِيفِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

قَصَدَ حَرَمَكَ، وَاسْتَجارَ بِمَشْهَدِكَ، وَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ بِقَصْدِكَ

this faraz hasnt Translate

أَأَدْخُلُ يَا فاطِمَةُ سَيِّدَةَ نِساءِ الْعَالَمِينَ

this faraz hasnt Translate

أَأَدْخُلُ يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ ؟ أَأَدْخُلُ يَا مَوْلايَ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ

this faraz hasnt Translate

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِها

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكانِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ

this faraz hasnt Translate

وَأُشْهِدُ اللّٰهَ وَمَلائِكَتَهُ وَأَنْبِياءَهُ وَرُسُلَهُ

this faraz hasnt Translate

أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَبِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي

this faraz hasnt Translate

وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ

this faraz hasnt Translate

صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ، وَعَلَىٰ أَرْواحِكُمْ، وَعَلَىٰ أَجْسادِكُمْ، وَعَلَىٰ أَجْسامِكُمْ

this faraz hasnt Translate

وَعَلَىٰ شاهِدِكُمْ، وَعَلَىٰ غائِبكُمْ، وَعَلَىٰ ظاهِرِكُمْ وَعَلَىٰ باطِنِكُمْ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَتَهَيَّأَتْ لِقِتالِكَ

this faraz hasnt Translate

يْا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، قَصَدْتُ حَرَمَكَ، وَأَتَيْتُ إِلىٰ مَشْهَدِكَ

this faraz hasnt Translate

أَسْأَلُ اللّٰهَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ، وَبِالْمَحَلِّ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ

this faraz hasnt Translate

أَنْ يُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ نَبِيِّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ [وَابْنُ الشَّهيدِ]، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَأَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ دِينِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ رَسُولِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَ لِيِّ النَّاصِحِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَبِي عَبْدِ اللّٰهِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

بیان آنچه به زیارت وارث زیاد شده

نویسنده گوید: این زیارت، معروف به زیارت وارث است و مأخذش کتاب «مصباح المتهجد» شیخ طوسی می‌باشد که از کتب بسیار معتبر و معروف نزد علماست و من این زیارت را بدون واسطه، از همان کتاب شریف نقل کردم و پایان زیارت شهدا همان بود که ذکر شد: «فَیَالَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ مَعَکُمْ».

پس این اضافه‌هایی که بعضی بعد از «فَاَفوزَ مَعَکم» ذکر نموده‌اند: «فِی الْجِنانِ مَعَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أََُولَئِکَ رَفِیقاً، السَّلامُ عَلَىٰ مَنْ کانَ فِی الْحائِرِ مِنْکُمْ وَعَلَىٰ مَنْ لَمْ یَکُنْ فِی الْحائِرِ مَعَکُمْ... إلى آخره» همۀ آن‌ها زیادی و اضافی است.

شیخ ما در کتاب «لؤلؤ مرجان» فرموده است: که این کلمات متضمّن چند دروغ واضح است، علاوه بر جسارت مرتکب شدن بدعت و جسارت افزودن بر فرمودۀ امام، این کم و زیاد کردن‌های بی‌سند و بی‌ربط چنان شایع و متعارف شده که چند هزار مرتبه در شب و روز، در عرصه‌گاه مرقد منوّر ابی‌عبدالله الحسین(علیه‌السلام) و محضر فرشتگان مقرّب و محلّ طواف پیامبران مرسل به آواز بلند خوانده می‌شود و احدی به این خوانندگان ایراد نمی‌گیرد و از گفتن این دروغ و ارتکاب این معصیت نهی نمی‌کند و کم‌کم این کلمات، در مجموعه‌هایی که در زیارت و ادعیه نادانان از عوام جمع می‌کنند و گاهی اسمی برای آن می‌گذارند، راه پیدا کرده و به چاپ رسیده است؛ و از مجموعه این نادان، به مجموعه آن نادانان نقل‌شده و کار به جایی رسیده که بر بعضی از طلاّب نیز امر مشتبه شده است.

روزی طلبه‌ای را دیدم که آن دروغ‌های ناروا را برای شهدا می‌خواند، دست بر کتفش گذاشتم، ملتفت من شد، گفتم: از اهل علم چنین اکاذیب در چنین محضری قبیح نیست؟ گفت: مگر روایت نشده؟ تعجب کردم گفتم: نه؛ گفت: در کتابی دیدم، گفتم در کدام کتاب؟ گفت: «مفتاح الجنان»؛ ساکت شدم، چه اینکه کسی در بی‌اطلاعی کارش به اینجا رسد که جمع‌آوری بعضی عوام را کتاب بشمارد و مستند قرار دهد، قابل سخن گفتن نیست.

سپس شیخ مرحوم کلام را در این مقام طول داده و فرموده است: به حال خود گذاشتن عوام در امثال این امور جزئی و بدعت‌های مختصر مثل غسل اویس قَرَن و آش ابوالدرداء که تابع و مخلص حقیقی معاویه بوده و روزه صَمت که در روز سخن نگویند و غیر آن‌ها که احدی در مقام نهی برنیامده، سبب جسارت و جرأت شده است که در هر ماه و سال پیامبر و امام جدیدی پیدا می‌شود و دسته دسته از دین خدا بیرون می‌روند، پایان سخن میرزا حسین نوری در کتاب «لؤلؤ و مرجان» رفع مقامه.

hasnt translate

در مجعولیت دعای حبی و امثال آن

این فقیر گوید: در فرمایش این عالم بزرگ که به مذاق شرع مقدس آگاه است، خوب تأمّل کن؛ چگونه این مطلب غمی بزرگ و عقده‌ای گلوگیر در دل او شده، چه او به طور کامل مفاسد این کار را می‌داند، به خلاف آنان‌که از علوم اهل‌بیت محروم و بی‌بهره ماندند و به دانستن سخنی درهم و برهم از اصطلاحات اکتفا کردند که امثال این مطالب را چیزی ندانند، بلکه تصحیح و تصویب کرده و بر وفق آن عمل کنند.

لا جرم کار به جایی می‌رسد که کتاب‌هایی همچون «مصباح المتهجد، اقبال، مهج الدعوات، جماع الاسبوع، مصباح الزائر، بلد الامین، جنی الواقیی، مفتاح الفلاح، مقیاس، ربیع الاسابیع، تحفی، زاد المعاد» و امثال این کتب متروک و مهجور شود و این مجموعه‌های احمقانه شایع شود که در دعای مجیر که از دعاهای معتبره مرویه است، در هشتاد موضع آن کلمه «بعفوک» زیاد کنند و کسی انکار نکند و در دعای جوشن که مشتمل بر صد فصل است، برای هر فصلی یک خاصیتی وضع کنند و با بودن این همه زیارت مأثوره، زیارت فاجعه‌انگیز جعل نمایند و با بودن این همه دعاهای معتبر روایت شده با مضامین عالیه و کلمات فصیحه بلیغه، دعایی بی‌ربط در کمال برودت جعل کنند و نام آن را دعای «حبّی» گذارند و از کنگره عرش آن را نازل کنند و چندان فضیلت برای آن وضع نمایند که انسان را متحیر و سراسیمه کنند.

از جمله [آن فضائل] آن‌که العیاذ بالله، جبرئیل از سوی حق سبحانه و تعالی به رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) گفته باشد: هر بنده‌ای که این دعا را با خود دارد، او را عذاب نکنم، اگرچه مستوجب دوزخ باشد و عمرش را به معصیت گذرانده و مرا هیچ وقت سجده نکرده باشد و عنایت کنم آن بنده را ثواب هفتاد هزار پیغمبر و ثواب هفتاد هزار زاهد و ثواب هفتاد هزار شهید و ثواب هفتاد هزار نمازگزار و ثواب پوشاندن هفتاد هزار برهنه و ثواب سیر کردن هفتاد هزار گرسنه و ثوابی مطابق ریگ‌های بیابان و ثواب هفتاد هزار بقعه زمین و ثواب مهر نبوت رسالت پناه، و ثواب عیسی روح الله و ابراهیم خلیل الله و اسماعیل ذبیح الله و موسی کلیم الله و یعقوب نبی الله و آدم صفی الله و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و دیگر فرشتگان، یا محمّد هرکه این دعای بزرگوار با عظمت را بخواند یا با خود بردارد، او را بیامرزم و شرم دارم که او را عذاب کنم... تا پایان! و سزاوار است، انسان از شنیدن این‌ها عوض خنده بگرید.

hasnt translate

طعن بر مداخله کردن نا اهلان در کتب حدیث و اخبار و ادعیه

کتاب‌های دعای شیعه، به مرتبه‌ای متقن و محکم بوده که غالب آن‌ها که استنساخ می‌کردند، خودشان از اهل علم بودند و از روی نسخه‌هایی که به خط اهل علم و تصحیح شده علما بوده مقابله و تصحیح می‌نمودند و اگر اختلافی بود، در حاشیه‌اش به آن اختلاف اشاره می‌کردند؛ مثلاً در دعای مکارم الاخلاق «وبَلِّغْ بِإیمانی» در حاشیه‌اش اشاره می‌کنند، در نسخه ابن اشناس «وَابْلُغْ بِإیْمانی» است و در روایت ابن شاذان «اللّٰهُمَّ أبْلِغْ إیمانی» است؛ یا مثلاً فلان کلمه به خط ابن سکون چنین است و به خط شهید چنین

همچنین کار کتاب‌های معتبر دعا به جایی رسیده که منحصر به کتاب «مفتاح» شده که فی‌الجمله وصفش را شنیدی و این کتاب مرجع عوام و خواص و عرب و عجم شده و این نیست، جز از بی‌اعتنایی اهل علم به حدیث و اخبار و رجوع ننمودن به کتب علما و فقهای اهل‌بیت اطهار و نهی نکردن از امثال این بدعت‌ها و اضافات و دسیسه وضّاعان [آنان‌که از پیش خود جعل حدیث می‌کنند و به پیامبر و امام نسبت می‌دهند] و تحریف جاهلان و جلو نگرفتن از نااهلان و از تصرّفات بی‌خردان تا کار به جایی رسیده که دعاها موافق سلیقه‌ها تلفیق شده و زیارت‌ها و مفجعه‌ها و صلوات‌ها اختراع گشته و مجموعه‌های بسیار از دعاهای ساختگی و قلابی چاپ شده و بچّه مفتاح‌ها متولد گشته و کم‌کم سرایت کرده، به سایر کتب رسیده و شایع و رواج یافته است.

مثلاً کتاب «منتهی الآمال» این احقر را تازه طبع کرده‌اند، بعضی از خطّاطان آن، به سلیقه خود تصرّفاتی در آن نموده، از جمله در احوال مالک بن یسر ملعون نوشته: از دعای امام حسین(علیه‌السلام) هر دو دست او از کار افتاده بود الحمدلله؛ در تابستان همانند دو چوب خشک می‌گردید الحمدلله؛ در زمستان خون از آن‌ها می‌چکید الحمدلله و بر این حال خسران مال بود الحمدلله.

در این دو سطر عبارت، چهار لفظ «الحمدلله» را کاتب موافق سلیقه خود جزو عبارت کرده است و نیز در بعضی از مواضع کتاب پس از نام جناب زینب یا امّ کلثوم، به سلیقه خود لفظ خانم اضافه کرده که زینب خانم و امّ کلثوم خانم گفته شود، به خاطر آنکه از آن مخدّرات تجلیل شود و کاتب، حمید بن قحطبه را چون با او دشمن بوده، به علت بدی او حمید بن قحبه نوشته، ولی احتیاط نموده قحطبه را به عنوان نسخه بدل آن یادداشت کرده و عبد ربّه را صلاح دیده عبدالله نوشته و زحر بن قیس را که حاء بی نقطه است، در هر کجای کتاب بوده، به جیم نوشته و امّ سلمه را غلط دانسته و تا در امکانش بوده‌ام ام السلمه کرده، الی غیر ذلک.

غرضم از ذکر این مطلب در اینجا دو چیز بود: یکی آن‌که تصرفاتی که این شخص به سلیقه خود کرده، آن را کمال دانسته و خلافش را نقص فرض کرده، درحالی‌که آن چیزی که او کمال دانسته باعث نقصان شده است، بنابراین از اینجا قیاس کنیم به چیزهایی که ما از روی جهل و نادانی در دعاها داخل می‌کنیم یا به سلیقه ناقص خود بعض تصرفات می‌نماییم و آن را کمال فرض می‌کنیم، بدانیم که همان چیزها نزد اهلش سبب نقصان و بی‌اعتباری آن دعاها یا زیارت خواهد بود، پس شایسته است که ما به هیچ وجه در این باب مداخله نکنیم و هرچه دستورالعمل دادند، به همان رفتار کرده و از آن تخطّی ننمائیم؛

و دیگر غرضم آن بود که معلوم گردد هرگاه نسخه‌ای که نویسنده‌اش زنده و حاضر و نگهبان او باشد، با آن این گونه رفتار کنند، پس با سایر نسخه‌ها چه کردند و به کتاب‌های چاپی دیگر چه اعتماد است؟ مگر کتابی که از مصنّفات مشهور علمای معروف باشد و به نظر ثقه‌ای از علمای آن فن رسیده و امضا فرموده باشد.

در حال ثقه جلیل، فقیه پیشین در اصحاب ائمه(علیهم‌السلام) یونس بن عبدالرحمن روایت شده است: که کتابی در اعمال شبانه‌روز نوشته بود، جناب ابو هاشم جعفری آن کتاب را به نظر مبارک حضرت عسکری(علیه‌السلام) رساند، حضرت تمام آن را مطالعه و به دقت بررسی نمود، پس از آن فرمود: «هٰذا دِینی وَدِینُ آبائی کُلُّهُ وَهُوَ الْحَقُّ کُلُّهُ؛ این دین من و دین پدران من است و تمامش حق می‌باشد».

ملاحظه کن که ابو هاشم جعفری، با آن‌که بر کثرت علم و فقاهت و جلالت و دیانت جناب یونس مطّلع بوده، در عمل کردن به کتاب او اکتفا نکرده تا آن‌که آن را به نظر مبارک امام خود رسانید؛

و نیز روایت شده: از بورق شنجانی هراتی که مردی معروف به صدق و صلاح و ورع بوده، در سامره خدمت امام حسن عسکری(علیه‌السلام) رسید و کتاب «یوم و لیله» شیخ جلیل‌القدر فضل بن شاذان نیشابوری را به آن حضرت داد و گفت: فدایت شوم، می‌خواهم در این کتاب نظر فرمایی و ورق ورق آن را ملاحظه کنی؛ حضرت فرمود: «هٰذا صَحِیحٌ یَنْبَغی أَنْ تَعْمَلَ بِهِ؛ این کتاب صحیح است و شایسته است به آن عمل کنی» الی غیر ذلک؛

و این احقر با اینکه مذاق مردم این زمان و عدم اهتمامشان را در امثال این امور می‌دانستم، برای اتمام حجت سعی و کوشش بسیار کردم که دعاها و زیارات منقول در این کتاب حتی‌الامکان، از نسخه‌های اصل نقل شود و بر نسخه‌های متعددی عرضه گردد و به اندازه‌ای که از عهده برآید آن را تصحیح کنم تا عامل به آن از روی اطمینان عمل کند ان‌شاء‌الله، به شرط آن‌که کاتبان و ناسخان، در آن تصرف ننمایند و خوانندگان، اختراع و سلیقه‌های خود را کنار گذارند.

شیخ کلینی از عبدالرحیم قصیر نقل کرده: خدمت امام صادق(علیه‌السلام) رسید و عرض کرد: فدایت شوم، من از پیش خود دعایی اختراع کرده‌ام، حضرت فرمود: مرا از اختراع خود بگذار، یعنی آن را کنار گذار و برای من نقل مکن و اجازه نداد دعای جمع‌کرده‌اش را نقل کند و خود حضرت برای او دستور العملی عنایت فرمود.

شیخ صدوق از عبدالله بن سنان روایت کرده: امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: به همین زودی به شما شبهه‌ای می‌رسد، پس می‌مانید بدون نشانه و راهنما و پیشوای هدایت‌گر و در آن شبهه نجات نمی‌یابد مگر کسی‌که دعای غریق را بخواند، گفتم: دعای غریق چگونه است؟ فرمود: می‌گویی:

يَا اللّٰهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ، يَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَىٰ دِينِكَ

ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، ای زیر و روکننده‌ی دل‌ها، دلم را بر دینت پا برجا کن

پس گفتم:

يَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَالأبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَىٰ دِينِكَ

ای زیر و رو کننده‌ی دل‌ها و دیده‌ها، دلم را بر دینت پا برجا کن

حضرت فرمود: خدای عزّوجل «مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَالأبْصَارِ» است، ولی چنان‌که من می‌گویم بگو: «یَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَىٰ دِینِکَ».

تأمل در این دو حدیث شریف، برای بیداری کسانی که در دعاها به سلیقه خود، بعضی کلمات را زیاد می‌کنند و پاره‌ای تصرّفات می‌نمایند کافی است و الله العاصم.

hasnt translate

يَا اللّٰهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ، يَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَىٰ دِينِكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

يَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَالأبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَىٰ دِينِكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

بخش دوم : زیارت حضرت عباس (ع)

شیخ اجل، جعفر بن قولویه قمی به سند معتبر از ابوحمزه ثمالی روایت کرده:

امام صادق(علیه‌السلام) فرموده: که هرگاه قصد کردی که قبر عبّاس بن علی را زیارت کنی قبری که در کنار فرات برابر حائر است، بر در روضه می‌ایستی و می‌گویی:

سَلامُ اللّٰهِ وَسَلامُ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ، وَأَنْبِيائِهِ الْمُرْسَلِينَ، وَعِبادِهِ الصَّالِحِينَ، وَجَمِيعِ الشُّهَداءِ وَالصِّدِّيقِينَ

سلام خدا و سلام فرشتگان مقرّبش و پیامبران مرسلش و بندگان شایسته‌اش و همه شهیدان و درست‌کرداران و راستگویان

وَ الزَّاكِياتُ الطَّيِّباتُ فِيما تَغْتَدِي وَتَرُوحُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

و درودهای پاک و پاکیزه در آنچه می‌آید و می‌رود بر تو باد ای فرزند امیرمؤمنان

أَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ الْمُرْسَلِ

گواهی می‌دهم برای حضرتت به تسلیم و تصدیق و وفا و خیرخواهی، نسبت به یادگار پیامبر مرسل درود خدا بر او و خاندانش باد

وَالسِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ، وَالدَّلِيلِ الْعالِمِ، وَالْوَصِيِّ الْمُبَلِّغِ، وَالْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ

و فرزندزاده برگزیده و راهنمای دانا و جانشین تبلیغ‌کننده و ستمدیده غارت‌زده

فَجَزاكَ اللّٰهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِمْ أَفْضَلَ الْجَزاءِ

خدا از سوی پیامبر و امیرمؤمنان و حسن و حسین (درود خدا بر ایشان) جزایت دهد برترین جزا

بِمَا صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ وَأَعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ

به خاطر این که صبر کردی و کار خویش را تنها به حساب خدا گذاشتی و یاری نمودی پس چه نیکو سرانجامی است خانه آخرت

لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّكَ، وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ حالَ بَيْنَكَ وَبَيْنَ ماءِ الْفُراتِ

خدا لعنت کند کسی که تو را کشت و لعنت کند کسی که به حقّت جاهل بود و حرمتت را سبک شمرد و خدا لعنت کند کسی که بین تو و آب فرات پرده شد

أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً، وَأَنَّ اللّٰهَ مُنْجِزٌ لَكُمْ مَا وَعَدَكُمْ

گواهی می‌دهم که تو مظلومانه کشته شدی و خدا به وعده‌ای که به شما داده وفا می‌کند

جِئْتُكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وافِداً إِلَيْكُمْ وَقَلْبِي مُسَلِّمٌ لَكُمْ وَتابِعٌ

به سوی تو آمدم ای فرزند امیرمؤمنان، وارد به محضر شمایم، دلم تسلیم و پیرو شماست

وَأَنَا لَكُمْ تابِعٌ، وَنُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللّٰهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ

و خود نیز پیرو شمایم، یاری‌ام برای شما مهیاست تا خدا حکم کند و او بهترین حکم‌کنندگان است

فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَامَعَ عَدُوِّكُمْ، إِنِّي بِكُمْ وَبِإِيابِكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

پس با شمایم فقط با شما نه با دشمن شما، من به شما و بازگشتتان مؤمن

وَبِمَنْ خالَفَكُمْ وَقَتَلَكُمْ مِنَ الْكافِرِينَ، قَتَلَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكُمْ بِالْأَيْدِي وَالْأَلْسُنِ

و به آنان‌که با شما مخالفت کردند و شما را کشتند کافرم، خدا بکشد امّتی که شما را با دست‌ها و زبان‌هایشان کشتند

سپس وارد روضه شو و خود را به ضریح بچسبان و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ

سلام بر تو ای بنده شایسته

الْمُطِيعُ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِمْ وَسَلَّمَ

فرمان‌بر خدا و رسول خدا و امیرمؤمنان و حسن و حسین درود خدا بر آنان باد

السَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَرِضْوانُهُ وَ عَلَىٰ رُوحِكَ وَبَدَنِكَ

سلام و رحمت خدا و برکات و مغفرت و رضوانش بر تو و بر روان و تن تو

أَشْهَدُ وَأُشْهِدُ اللّٰهَ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَىٰ مَا مَضىٰ بِهِ الْبَدْرِيُّونَ وَالْمُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ

گواهی می‌دهم و خدا را شاهد می‌گیرم که تو به همان مسیری رفتی که اهل بدر رفتند و در آن راه از دنیا گذشتند، آن مجاهدان در راه خدا

الْمُناصِحُونَ لَهُ فِي جِهادِ أَعْدائِهِ، الْمُبالِغُونَ فِي نُصْرَةِ أَوْلِيائِهِ، الذَّابُّونَ عَنْ أَحِبَّائِهِ

و خیرخواهان برای خدا، در مبارزه با دشمنان خدا و تلاش‌گران در یاری اولیایش، آن دفاع‌کنندگان از عاشقانش

فَجَزاكَ اللّٰهُ أَفْضَلَ الْجَزاءِ، وَأَكْثَرَ الْجَزاءِ، وَ أَوْفَرَ الْجَزاءِ

خدا پاداشت دهد، به برترین و بیشترین و کامل‌ترین پاداش و وفاکننده‌ترین پاداش

وَأَوْفىٰ جَزاءِ أَحَدٍ مِمَّنْ وَفىٰ بِبَيْعَتِهِ، وَاسْتَجابَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَأَطاعَ وُلاةَ أَمْرِهِ

یکی از آنان‌که به بیعت او وفا کرد و دعوتش را اجابت نمود و از والیان امر اطاعت کرد

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بالَغْتَ فِي النَّصِيحَةِ، وَأَعْطَيْتَ غايَةَ الْمَجْهُودِ

گواهی می‌دهم که در خیرخواهی کوشیدی و نهایت تلاش را انجام دادی

فَبَعَثَكَ اللّٰهُ فِي الشُّهَداءِ، وَجَعَلَ رُوحَكَ مَعَ أَرْواحِ السُّعَداءِ

خدا تو را در زمره شهیدان برانگیزد و روحت را در کنار ارواح نیکبختان قرار دهد

وَأَعْطاكَ مِنْ جِنانِهِ أَفْسَحَها مَنْزِلاً، وَأَفْضَلَها غُرَفاً، وَرَفَعَ ذِكْرَكَ فِي عِلِّيِّينَ

و از بهشتش وسیع‌ترین منزل را به تو عطا کند و برترین غرفه‌ها را ارزانی نماید و نامت را در بالاترین درجات بالا برد

وَحَشَرَكَ مَعَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولٰئِكَ رَفِيقاً

و با پیامبران و درست‌کرداران و راستگویان و شهدا و شایستگان محشور نماید، آنان که خوب رفیقانی هستند

أَشْهَدُ أَنَّكَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْكُلْ، وَأَنَّكَ مَضَيْتَ عَلىٰ بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ، مُقْتَدِياً بِالصَّالِحِينَ، وَمُتَّبِعاً لِلنَّبِيِّينَ

گواهی می‌دهم که تو سستی نورزیدی و باز نایستادی و بر آگاهی از کارت از دنیا رفتی، در حال پیروی از شایستگان و پیروی از پیامبران

فَجَمَعَ اللّٰهُ بَيْنَنا وَبَيْنَكَ وَبَيْنَ رَسُولِهِ وَأَوْلِيائِهِ فِي مَنازِلِ الْمُخْبِتِينَ فَإِنَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

پس خدا بین ما و رسول خود و اولیایش در جایگاه‌های فروتنان گرد آورد که او مهربان‌ترین مهربانان است

نویسنده گوید: خوب است این زیارت را، پشت سر قبر، به طرف قبله بخوانی، چنان‌که شیخ در «تهذیب» چنین فرموده: سپس وارد شو و خود را با رو به قبر بیانداز و چنین بگو درحالی‌که رو به جانب قبله‌ای: «السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ...»؛ [که در بالا گذشت.]

و بدان که زیارت قمر بنی هاشم موافق روایت مذکور، همین بود که ذکر شد، ولی سید ابن طاووس و شیخ مفید و دیگران پس از این زیارت فرموده‌اند که به سمت بالا سر برو و دو رکعت نماز بخوان و بعد از آن هرچه خواهی نماز بخوان و بسیار از خدا درخواست کن و پس از نماز بگو:

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد

وَلَا تَدَعْ لِي فِي هٰذَا الْمَكانِ الْمُكَرَّمِ وَالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ذَنْباً إِلّا غَفَرْتَهُ

و در این مکان محبوب و زیارتگاه بزرگ، برای من گناهی مگذار جز آن‌که بیامرزی

وَلَا هَمّاً إِلّا فَرَّجْتَهُ، وَلَا مَرَضاً إِلّا شَفَيْتَهُ، وَلَا عَيْباً إِلّا سَتَرْتَهُ، وَلَا رِزْقاً إِلّا بَسَطْتَهُ

و نه اندوهی جز آن‌که برطرف نمایی و نه بیماری جز آن‌که شفا دهی و نه عیبی جز آن‌که بپوشانی و نه رزقی جز آن‌که بگسترانی

وَلَا خَوْفاً إِلّا آمَنْتَهُ، وَلَا شَمْلاً إِلّا جَمَعْتَهُ، وَلَا غائِباً إِلّا حَفِظْتَهُ وَأَدْنَيْتَهُ

و نه ترسی جز آن‌که ایمنی دهی و نه پراکندگی جز آن‌که گرد آوری و نه دور از نظری جز آن‌که حفظ کنی و دیدارش را نزدیک نمایی

وَلَا حاجَةً مِنْ حَوائِجِ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ لَكَ فِيها رِضىً وَلِيَ فِيها صَلاحٌ إِلّا قَضَيْتَها يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

و نه حاجتی از حاجت‌های دنیا و آخرت که تو را در آن رضایت و مرا در آن مصلحت است جز آن‌که برآوری، ای مهربان‌ترین مهربانان

بعد به سوی ضریح بازگرد و نزد پاهای مبارک بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو ای ابا الفضل العباس فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند سرور جانشینان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاماً، وَأَقْدَمِهِمْ إِيماناً، وَ أَقْوَمِهِمْ بِدِينِ اللّٰهِ، وَأَحْوَطِهِمْ عَلَى الْإِسْلامِ

سلام بر تو ای فرزند اولین نفر امت در اسلام آوردن و پیش‌ترینشان در ایمان و استوارترینشان در پای‌بندی به دین خدا و نزدیک و هوشیارترینشان بر اسلام

أَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَخِيكَ فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُواسِي، فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ

گواهی می‌دهم که تو برای خدا و رسولش و برادرت خیرخواهی نمودی، پس چه خوب برادر همدردی بودی، خدا لعنت کند امتی را که تو را کشت

وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الْمَحارِمَ، وَانْتَهَكَتْ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ

و لعنت کند امتی را که به تو ستم روا داشت و لعنت کند امتی را که حرمت‌های تو را حلال شمرد و پرده احترام اسلام را درید

فَنِعْمَ الصَّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحَامِي النَّاصِرُ وَالْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِيهِ

پس چه نیکو صبرکننده، جهادگر، حامی، یاری‌دهنده و برادر دفاع‌کننده از برادرش بودی

الْمُجِيبُ إِلىٰ طاعَةِ رَبِّهِ، الرَّاغِبُ فِيما زَهِدَ فِيهِ غَيْرُهُ مِنَ الثَّوابِ الْجَزِيلِ، وَالثَّنَاءِ الْجَمِيلِ

و پاسخ‌دهنده طاعت پروردگارش و علاقه‌مند به آنچه دیگران به آن بی‌رغبت شدند که همان پاداش بزرگ و ستایش زیباست

وَأَلْحَقَكَ اللّٰهُ بِدَرَجَةِ آبائِكَ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

و خدا تو را به درجه پدرانت، در بهشت‌های پرنعمت ملحق کرد

اللّٰهُمَّ إِنِّي تَعَرَّضْتُ لِزِيارَةِ أَوْلِيائِكَ رَغْبَةً فِي ثَوابِكَ، وَرَجاءً لِمَغْفِرَتِكَ وَجَزِيلِ إِحْسانِكَ

خدایا من توجّه خود را به زیارت اولیایت معطوف داشتم به خاطر رغبت در پاداشت و امید به آمرزشت و احسان فراوانت

فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِينَ، وَأَنْ تَجْعَلَ رِزْقِي بِهِمْ دارّاً، وَعَيْشِي بِهِمْ قارّاً

پس از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان پاکش درود فرستی و روزی‌ام را به خاطر ایشان زیاد کنی و زندگی‌ام را به خاطر آنان برقرار داری

وَزِيارَتِي بِهِمْ مَقْبُولَةً، وَحَيَاتِي بِهِمْ طَيِّبَةً، وَأَدْرِجْنِي إِدْراجَ الْمُكْرَمِينَ

و زیارتم را به حق آنان بپذیری و حیاتم را دلپسند فرمایی و مرا با گروه اهل کرامت همراه کنی

وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْقَلِبُ مِنْ زِيارَةِ مَشاهِدِ أَحِبَّائِكَ مُفْلِحاً مُنْجِحاً

و از کسانی قرار دهی که از زیارت زیارتگاه‌های عاشقانت رستگار و کامیاب بازمی‌گردند

قَدِ اسْتَوْجَبَ غُفْرانَ الذُّنُوبِ، وَسَتْرَ الْعُيُوبِ، وَكَشْفَ الْكُرُوبِ، إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ

درحالی‌که مستوجب آمرزش گناهان و پوشیدن عیب‌ها و برطرف شدن ناراحتی‌ها و غصّه‌ها شده باشد، به راستی تو اهل پروا و آمرزشی

چون بخواهی آن حضرت را وداع کنی، نزد قبر شریف برو و این جملات را که در روایت ابوحمزه ثمالی است و علما هم ذکر کرده‌اند بگو:

أَسْتَوْدِعُكَ اللّٰهَ وَأَسْتَرْعِيكَ وَأَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلامَ

تو را به خدا می‌سپارم و خواهان توجّه و حمایت توأم و بر تو سلام می‌فرستم

آمَنَّا بِاللّٰهِ وَبِرَسُولِهِ وَبِكِتابِهِ وَبِمَا جاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ، اللّٰهُمَّ فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِينَ

ایمان آوردیم به خدا و رسول و کتابش و به آنچه پیامبر از پیش خدا آورد، خدایا ما را با گواهان این حقایق بنویس

اللّٰهُمَّ لَاتَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتِي قَبْرَ ابْنِ أَخِي رَسُولِكَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

خدایا آن را آخرین عهد من از زیارت قبر فرزند برادر رسولت (درود خدا بر او و خاندانش باد) قرار مده

وَارْزُقْنِي زِيارَتَهُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي، وَاحْشُرْنِي مَعَهُ وَمَعَ آبائِهِ فِي الْجِنانِ

و زیارتش را همواره تا زنده‌ام می‌داری روزی من فرما و مرا با او و با پدرانش در بهشت محشور گردان

وَعَرِّفْ بَيْنِي وَبَيْنَهُ وَبَيْنَ رَسُو لِكَ وَأَوْلِيائِكَ

و میان من و او و رسول و اولیایت شناسایی ایجاد کن

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست

وَتَوَفَّنِي عَلَى الْإِيمانِ بِكَ، وَالتَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ

و مرا بمیران، بر پایه ایمان به خود و باور نسبت به پیامبرت

وَالْوِلايَةِ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طالِبٍ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ

و ولایت امیرمؤمنان و امامان از فرزندانش درود بر آنان باد

وَالْبَراءَةِ مِنْ عَدُوِّهِمْ، فَإِنِّي قَدْ رَضِيتُ يَا رَبِّي بِذٰلِكَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

و بیزاری از دشمنانش آن‌که من ای پروردگارم همانا به این امر خشنودم و درود خدا بر محمّد و خاندان محمّد

پس برای خود و برای پدر و مادر و مؤمنان و مسلمانان دعا کن و از دعاها هر دعایی را که می‌خواهی انتخاب کن

نویسنده گوید: در خبری از حضرت سجاد(علیه‌السلام) آنچه حاصلش این است روایت شده: خداوند رحمت کند عباس(علیه‌السلام) را که نسبت به برادر خود ایثار کرد و جانش را فدای آن حضرت نمود تا این که در راه یاری او دو دستش را از بدن جدا کردند و خدا به جای دو دست او دو بال به آن حضرت عنایت فرمود که مانند جعفر بن ابی‌طالب(علیه‌السلام) با آن دو بال همراه فرشتگان در بهشت پرواز می‌کند و برای عباس(علیه‌السلام) در قیامت نزد خدا مقامی است که مورد غبطه همه شهداست و همۀ شهیدان آرزوی مقام او را دارند.

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

وَ الزَّاكِياتُ الطَّيِّباتُ فِيما تَغْتَدِي وَتَرُوحُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

بِمَا صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ وَأَعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً، وَأَنَّ اللّٰهَ مُنْجِزٌ لَكُمْ مَا وَعَدَكُمْ

this faraz hasnt Translate

جِئْتُكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وافِداً إِلَيْكُمْ وَقَلْبِي مُسَلِّمٌ لَكُمْ وَتابِعٌ

this faraz hasnt Translate

وَأَنَا لَكُمْ تابِعٌ، وَنُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللّٰهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ

this faraz hasnt Translate

فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَامَعَ عَدُوِّكُمْ، إِنِّي بِكُمْ وَبِإِيابِكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ

this faraz hasnt Translate

فَجَزاكَ اللّٰهُ أَفْضَلَ الْجَزاءِ، وَأَكْثَرَ الْجَزاءِ، وَ أَوْفَرَ الْجَزاءِ

this faraz hasnt Translate

وَأَوْفىٰ جَزاءِ أَحَدٍ مِمَّنْ وَفىٰ بِبَيْعَتِهِ، وَاسْتَجابَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَأَطاعَ وُلاةَ أَمْرِهِ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بالَغْتَ فِي النَّصِيحَةِ، وَأَعْطَيْتَ غايَةَ الْمَجْهُودِ

this faraz hasnt Translate

فَبَعَثَكَ اللّٰهُ فِي الشُّهَداءِ، وَجَعَلَ رُوحَكَ مَعَ أَرْواحِ السُّعَداءِ

this faraz hasnt Translate

وَأَعْطاكَ مِنْ جِنانِهِ أَفْسَحَها مَنْزِلاً، وَأَفْضَلَها غُرَفاً، وَرَفَعَ ذِكْرَكَ فِي عِلِّيِّينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

this faraz hasnt Translate

وَلَا تَدَعْ لِي فِي هٰذَا الْمَكانِ الْمُكَرَّمِ وَالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ذَنْباً إِلّا غَفَرْتَهُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

فَنِعْمَ الصَّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحَامِي النَّاصِرُ وَالْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِيهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَلْحَقَكَ اللّٰهُ بِدَرَجَةِ آبائِكَ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

this faraz hasnt Translate

وَزِيارَتِي بِهِمْ مَقْبُولَةً، وَحَيَاتِي بِهِمْ طَيِّبَةً، وَأَدْرِجْنِي إِدْراجَ الْمُكْرَمِينَ

this faraz hasnt Translate

وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْقَلِبُ مِنْ زِيارَةِ مَشاهِدِ أَحِبَّائِكَ مُفْلِحاً مُنْجِحاً

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

أَسْتَوْدِعُكَ اللّٰهَ وَأَسْتَرْعِيكَ وَأَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلامَ

this faraz hasnt Translate

وَارْزُقْنِي زِيارَتَهُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي، وَاحْشُرْنِي مَعَهُ وَمَعَ آبائِهِ فِي الْجِنانِ

this faraz hasnt Translate

وَعَرِّفْ بَيْنِي وَبَيْنَهُ وَبَيْنَ رَسُو لِكَ وَأَوْلِيائِكَ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

this faraz hasnt Translate

وَتَوَفَّنِي عَلَى الْإِيمانِ بِكَ، وَالتَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ

this faraz hasnt Translate

وَالْوِلايَةِ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طالِبٍ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

مرثیه و سوگواری ام البنین مادر حضرت عباس(ع)

روایت شده که قمر بنی‌هاشم به هنگام شهادت سی‌وچهار ساله بود و امّ البنین مادر آن حضرت در ماتم او و سه برادر دیگر عباس به بقیع می‌رفت و چنان ندبه و گریه می‌کرد که هر شخصی از آنجا می‌گذشت گریان می‌شد، گریستن دوستان عجبی نیست، مروان بن حکم که از بزرگ‌ترین دشمنان خاندان نبوّت بود، چون بر ماتم امّ البنین عبور می‌کرد، از اثر گریه او گریه می‌کرد و این اشعار از امّ البنین در مرثیه قمر بنی‌هاشم و دیگر پسرانش روایت شده است:

ای که عباس را دیدی حمله می‌کرد بر توده‌های فرومایه***و از فرزندان حیدر هر شیر یال داری دنبال او بود

خبردار شده‌ام که به سر فرزندم ضربت وارد شده درحالی‌که بریده دست بود***وای بر من بر شیر بچه‌ام که ضربت عمود سرش را خمیده کرد

اگر شمشیرت در دستت بود کسی نمی‌توانست به تو نزدیک شود

و نیز از اوست:

وای بر تو مرا دیگر مادر پسران مخوان***که مرا به یاد شیران بیشه‌ام می‌اندازی

مرا پسرانی بود که به آنان خوانده می‌شدم***اما امروز برای من پسرانی نیست

چهار پسر مانند کرکسان بلندی‌ها***که با بریده شدن رگ حیات یکی پس از دیگری به مرگ پیوستند

نیزه‌ها بر پیکرهایشان ستیزه داشتند***همه آنان با تن مجروح به خاک افتادند

ای کاش می‌دانستم آن‌چنان است که خبر دادند***این که دست عباسم بریده شده بود

hasnt translate

بخش سوم : زیارت ‌های مخصوصه حضرت امام حسین(ع)

زیارت‌های مخصوصه یعنی زیاراتی که مقید به اوقات معینی هستند و آن چند زیارت است.

اول: زیارت امام حسین(ع) در اول و نیمه رجب و نیمه شعبان

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه در روز اول ماه رجب امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، البته حق‌تعالی او را بیامرزد.

از ابن‌ابی‌نصر روایت شده است: که از حضرت رضا(علیه‌السلام) پرسید، در کدام وقت بهتر است امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کنیم؟ ایشان فرمود: در نیمه رجب و نیمه شعبان.

شیخ مفید و سید ابن طاووس گفته‌اند: این زیارت که ذکر می‌شود، برای روز اول رجب و شب نیمه شعبان است، ولی شهید، شب اول رجب و شب و روز نیمه رجب و روز نیمه شعبان را بر آن افزوده است. پس بنا به فرموده شهید، این زیارت برای شش وقت است.

کیفیت این زیارت چنین است:

هرگاه در این اوقات خواستی ابو عبدالله الحسین(علیه‌السلام) را زیارت کنی، غسل کن و پاکیزه‌ترین جامه‌های خود را بپوش و بر در بارگاه آن حضرت به طرف قبله بایست و سلام کن به جناب رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و به امیرمؤمنان و به حضرت فاطمه و به امام حسن و امام حسین و به دیگر امامان، پس از این در اذن دخول «زیارت عرفه»، کیفیت سلام کردن بر این بزرگواران خواهد آمد. سپس وارد شو و نزد ضریح مقدّس بایست و صد مرتبه بگو:

اللّٰهُ أَکْبَرُ

خدا بزرگ تر است

آنگاه بخوان:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند خاتم پیامبران

لسَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو ای فرزند آقای رسولان، سلام بر تو ای فرزند آقای جانشینان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای حسین بن علی

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای ولی خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ صَفِيِّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ

و فرزند ولی خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا و فرزند برگزیده خدا، سلام بر تو ای حجّت خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللّٰهِ وَابْنَ حَبِيبِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَفِيرَ اللّٰهِ وَابْنَ سَفِيرِهِ

و فرزند حجّت خدا، سلام بر تو ای حبیب خدا و فرزند حبیب خدا، سلام بر تو ای نماینده خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خازِنَ الْكِتابِ الْمَسْطُورِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ التَّوْراةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالزَّبُورِ

و فرزند نماینده خدا، سلام بر تو ای خزانه‌دار کتاب بر نوشته، سلام بر تو ای وارث تورات و انجیل و زبور

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ الرَّحْمٰنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَرِيكَ الْقُرْآنِ

سلام بر تو ای امین رحمان، سلام بر تو ای هم‌ردیف قرآن

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَمُودَ الدِّينِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بابَ حِكْمَةِ رَبِّ الْعالَمِينَ

سلام بر تو ای ستون دین، سلام بر تو ای دروازه حکمت پروردگار جهانیان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بابَ حِطَّةٍ الَّذِي مَنْ دَخَلَهُ كانَ مِنَ الْآمِنِينَ

سلام بر تو ای دروازۀ فروریزی گناهان‌ که هرکه بر آن وارد شد، از ایمنان بوده

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْبَةَ عِلْمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْضِعَ سِرِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای خزانه‌دار علم خدا، سلام بر تو ای جایگاه راز خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای به خون افتاده‌ای که خونخواهی‌ات انجام نگرفته

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ وَ أَناخَتْ بِرَحْلِكَ

سلام بر تو و بر ارواحی که به درگاهت فرود آمدند و به بارگاهت بار انداختند

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي وَنَفْسِي يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ

پدر و مادر و جانم به فدایت ای اباعبدالله، هر آینه مصیبتت بر ما

وَجَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ

و همه اهل اسلام بزرگ شده و عزایت برجسته گشته

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ

خدا لعنت کند امّتی را که اساس ستم و بی‌عدالتی را بر شما اهل‌بیت بنیان نهاد

وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ، وَأَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتِي رَتَّبَكُمُ اللّٰهُ فِيها

خدا لعنت کند امتی را که شما را از مقامتان دور کرد و از مرتبه‌هایتان‌ که خدا برای شما چیده بود برکنار نمود

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي وَنَفْسِي يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ

پدر و مادر و جانم به فدایت ای اباعبدالله

أَشْهَدُ لَقَدِ اقْشَعَرَّتْ لِدِمائِكُمْ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ مَعَ أَظِلَّةِ الْخَلائِقِ

هر آینه به خاطر خون‌های شما سایه‌های عرش، با سایه‌های موجودات به لرزه افتاد

وَ بَكَتْكُمُ السَّماءُ وَالْأَرْضُ وَسُكَّانُ الْجِنانِ وَالْبَرِّ وَالْبَحْرِ

و آسمان و زمین و ساکنان بهشت و خشکی و دریا بر شما گریست

صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ عَدَدَ مَا فِي عِلْمِ اللّٰهِ، لَبَّيْكَ داعِيَ اللّٰهِ

درود خدا بر تو، به شماره آنچه در دانش خداست، لبیک ای خواننده خدا

إِنْ كانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغاثَتِكَ وَ لِسانِي عِنْدَ اسْتِنْصارِكَ، فَقَدْ أَجابَكَ قَلْبِي وَسَمْعِي وَبَصَرِي

اگر بدنم هنگام استغاثه‌ات و زبانم وقت یاری خواستنت، پاسخت را نداد هر آینه دل و گوش و چشمم پاسخت را داد

سُبْحٰانَ رَبِّنٰا إِنْ كٰانَ وَعْدُ رَبِّنٰا لَمَفْعُولاً أَشْهَدُ أَنَّكَ طُهْرٌ طاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طاهِرٍ مُطَهَّرٍ

پروردگارمان [از هر عیب و نقصی] پاک و منزّه است، یقیناً وعدۀ پروردگارمان [مبنی بر پاداشِ مؤمنان و کیفرِ کافران] انجام‌شدنی است﴾، گواهی می‌دهم که تو پاک و پاکیزه و پاک شده‌ای، از نسل پاک و پاکیزه و پاک گشته

طَهُرْتَ وَطَهُرَتْ بِكَ الْبِلادُ، وَطَهُرَتْ أَرْضٌ أَنْتَ بِها وَطَهُرَ حَرَمُكَ

پاک شدی و شهرها به وسیله تو پاک شد و پاک شد زمینی که تو در آن هستی و پاک شد حرمت

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَمَرْتَ بِالْقِسْطِ وَالْعَدْلِ وَدَعَوْتَ إِلَيْهِما

گواهی می‌دهم که تو امر به عدل و داد نمودی و به آن دو حقیقت دعوت کردی

وَأَنَّكَ صادِقٌ صِدِّيقٌ صَدَقْتَ فِيما دَعَوْتَ إِلَيْهِ وَأَنَّكَ ثارُ اللّٰهِ فِي الْأَرْضِ

و هر آینه تو راست‌گو و راست پیشه‌ای، در آنچه به سوی آن دعوت کردی راست گفتی و تو خون خدا در زمین هستی

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ عَنِ اللّٰهِ، وَعَنْ جَدِّكَ رَسُولِ اللّٰهِ، وَعَنْ أَبِيكَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

و گواهی می‌دهم که آنچه وظیفه‌ات بود به خوبی رساندی از سوی خدا و جدّت رسول خدا و پدرت امیرمؤمنان

وَعَنْ أَخِيكَ الْحَسَنِ، وَنَصَحْتَ وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ، وَعَبَدْتَهُ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

و برادرت حسن و خیرخواهی نمودی و در راه خدا جهاد کردی و خدا را مخلصانه بندگی نمودی تا آن‌که مرگ به سویت آمد

فَجَزاكَ اللّٰهُ خَيْرَ جَزاءِ السَّابِقِينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَسَلَّمَ تَسْلِيماً

خدا پاداشت دهد، بهترین پاداش پیشی‌گیران، درود و سلام کامل خدا بر تو

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ، الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و درود فرست بر حسین مظلوم، حسین شهید و رشید

قَتِيلِ الْعَبَراتِ، وَأَسِيرِ الْكُرُباتِ، صَلاةً نامِيَةً زاكِيَةً مُبارَكَةً

کشته اشک‌ها و دچار اندوه‌ها و ناراحتی‌ها، درودی فزاینده، مبارک

يَصْعَدُ أَوَّلُها وَلَا يَنْفَدُ آخِرُها أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ أَوْلادِ أَنْبِيائِكَ الْمُرْسَلِينَ، يَا إِلٰهَ الْعالَمِينَ

که بالا رود آغازش و سپری نگردد انجامش، برترین درودی که بر یکی از فرزندان پیامبران مرسلت فرستادی، ای معبود جهانیان

آنگاه قبر مطهّر را ببوس و طرف راست صورت خود را بر قبر بگذار و پس از آن طرف چپ را، سپس دور قبر بگرد و چهار جانب قبر را ببوس؛ شیخ مفید فرموده است: آنگاه به سوی قبر علی بن الحسین(علیه‌السلام) برو و نزد قبر آن‌جانب بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الطَّيِّبُ الزَّكِيُّ الْحَبِيبُ الْمُقَرَّبُ وَابْنَ رَيْحانَةِ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای درست‌پیشۀ راستگو پاک و پاکیزه، محبوب و مقرّب و فرزند گل معطّر رسول خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهِيدٍ مُحْتَسِبٍ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ، مَا أَكْرَمَ مَقامَكَ وَأَشْرَفَ مُنْقَلَبَكَ

سلام بر تو از آن‌رو که شهیدی و صابر در راه خدا و رحمت و برکات خدا بر تو باد، چه گرامی است مقاومت و چه باشرافت است بازگشت گاهت

أَشْهَدُ لَقَدْ شَكَرَ اللّٰهُ سَعْيَكَ، وَأَجْزَلَ ثَوابَكَ

گواهی می‌دهم که خدا از کوششت قدردانی کرد و پاداشت را شایان ساخت

وَأَلْحَقَكَ بِالذِّرْوَةِ الْعالِيَةِ حَيْثُ الشَّرَفُ كُلُّ الشَّرَفِ وَفِي الْغُرَفِ السَّامِيَةِ

و به مرتبه‌ای بس بلند پیوندت داد، جایی که شرف است، همه شرف

كَمَا مَنَّ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَكَ مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ الَّذِينَ أَذْهَبَ اللّٰهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً

و در غرفه‌های بلند چنان‌که از پیش بر تو منّت نهاد و تو را از اهل‌بیتی قرار داد که خدا، پلیدی را از آن‌ها دور ساخت و پاکشان نمود، پاک ساختنی کامل

صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ وَرِضْوانُهُ

درود و رحمت و برکات و خشنودی خدا بر تو باد

فَاشْفَعْ أَيُّهَا السَّيِّدُ الطَّاهِرُ إِلىٰ رَبِّكَ فِي حَطِّ الْأَثْقالِ عَنْ ظَهْرِي وَتَخْفِيفِها عَنِّي

به سوی پروردگارت، ای آقای پاک شفیع شو، در فرو ریختن گناهان از پرونده‌ام و سبک شدن آن‌ها از من

وَارْحَمْ ذُلِّي وَخُضُوعِي لَكَ وَ لِلسَّيِّدِ أَبِيكَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكُما

رحم کن به خواری و فروتنی‌ام در برابرت و در برابر پدرت که سرور و آقا است، درود خدا بر شما هر دو باد

پس خود را به قبر بچسبان و بگو:

زادَ اللّٰهُ فِي شَرَفِكُمْ فِي الْآخِرَةِ كَمَا شَرَّفَكُمْ فِي الدُّنْيا، وَأَسْعَدَكُمْ كَما أَسْعَدَ بِكُمْ

خدا در شرفتان در آخرت بیفزاید، چنان‌که در دنیا شما را شرافت داد و خوشبختتان کند چنان‌که خوشبخت گردانید

وَأَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَعْلامُ الدِّينِ، وَنُجُومُ الْعالَمِينَ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

و من گواهی می‌دهم که شما نشانه‌های دین و ستارگان جهانید و سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد

سپس به جانب شهدا رو کن و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ اللّٰهِ، وَأَنْصارَ رَسُولِهِ، وَأَنْصارَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طالِبٍ

سلام بر شما ای یاوران خدا و یاوران رسول خدا و یاوران علی بن ابیطالب

وَأَنْصارَ فاطِمَةَ، وَأَنْصارَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، وَأَنْصارَ الْإِسْلامِ

و یاوران فاطمه و یاوران حسن و حسین و یاوران اسلام

أَشْهَدُ أَنَّكُمْ لَقَدْ نَصَحْتُمْ لِلّٰهِ وَجاهَدْتُمْ فِي سَبِيلِهِ فَجَزاكُمُ اللّٰهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَأَهْلِهِ أَفْضَلَ الْجَزاءِ

گواهی می‌دهم که شما برای خدا خیرخواهی نمودید و در راهش جهاد کردید، پس خدا شما را از سوی اسلام و اهلش، پاداش ارزنده دهد، برترین پاداش

فُزْتُمْ وَاللّٰهِ فَوْزاً عَظِيماً، يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً

سوگند به خدا به رستگاری رسیدید، رستگاری بزرگ، ای کاش من هم با شما بودم و به رستگاری بزرگ می‌رسیدم

شْهَدُ أَنَّكُمْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّكُمْ تُرْزَقُونَ

گواهی می‌دهم که شما نزد خدا زنده هستید و روزی داده می‌شوید

أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الشُّهَداءُ وَالسُّعَداءُ وَأَنَّكُمُ الْفائِزُونَ فِي دَرَجاتِ الْعُلىٰ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

و گواهی می‌دهم که شما شهیدان و سعادتمندانید و رستگاران در درجات بلند، سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد

پس از آن بازگرد و نزدیک سر مبارک آن حضرت بیا و نماز زیارت بخوان و برای خود و پدر و مادر و برادران مؤمن دعا کن.

بدان که سید ابن طاووس برای حضرت علی اکبر و دیگر شهدا (قدّس الله ارواحهم) زیارتی مشتمل بر اسامی آنان روایت کرده که ما به خاطر درنظر گرفتن مختصر شدن این بخش و رایج بودن و شهرت آن زیارت، از بیانش خودداری کردیم.

hasnt translate

اللّٰهُ أَکْبَرُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ

this faraz hasnt Translate

لسَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ الرَّحْمٰنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَرِيكَ الْقُرْآنِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَمُودَ الدِّينِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بابَ حِكْمَةِ رَبِّ الْعالَمِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بابَ حِطَّةٍ الَّذِي مَنْ دَخَلَهُ كانَ مِنَ الْآمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْبَةَ عِلْمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْضِعَ سِرِّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ وَ أَناخَتْ بِرَحْلِكَ

this faraz hasnt Translate

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي وَنَفْسِي يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ

this faraz hasnt Translate

وَجَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ

this faraz hasnt Translate

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ

this faraz hasnt Translate

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي وَنَفْسِي يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ لَقَدِ اقْشَعَرَّتْ لِدِمائِكُمْ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ مَعَ أَظِلَّةِ الْخَلائِقِ

this faraz hasnt Translate

وَ بَكَتْكُمُ السَّماءُ وَالْأَرْضُ وَسُكَّانُ الْجِنانِ وَالْبَرِّ وَالْبَحْرِ

this faraz hasnt Translate

صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ عَدَدَ مَا فِي عِلْمِ اللّٰهِ، لَبَّيْكَ داعِيَ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

$﴿سُبْحٰانَ رَبِّنٰا إِنْ كٰانَ وَعْدُ رَبِّنٰا لَمَفْعُولاً﴾$ أَشْهَدُ أَنَّكَ طُهْرٌ طاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طاهِرٍ مُطَهَّرٍ

this faraz hasnt Translate

طَهُرْتَ وَطَهُرَتْ بِكَ الْبِلادُ، وَطَهُرَتْ أَرْضٌ أَنْتَ بِها وَطَهُرَ حَرَمُكَ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَمَرْتَ بِالْقِسْطِ وَالْعَدْلِ وَدَعَوْتَ إِلَيْهِما

this faraz hasnt Translate

وَأَنَّكَ صادِقٌ صِدِّيقٌ صَدَقْتَ فِيما دَعَوْتَ إِلَيْهِ وَأَنَّكَ ثارُ اللّٰهِ فِي الْأَرْضِ

this faraz hasnt Translate

فَجَزاكَ اللّٰهُ خَيْرَ جَزاءِ السَّابِقِينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَسَلَّمَ تَسْلِيماً

this faraz hasnt Translate

قَتِيلِ الْعَبَراتِ، وَأَسِيرِ الْكُرُباتِ، صَلاةً نامِيَةً زاكِيَةً مُبارَكَةً

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ لَقَدْ شَكَرَ اللّٰهُ سَعْيَكَ، وَأَجْزَلَ ثَوابَكَ

this faraz hasnt Translate

وَأَلْحَقَكَ بِالذِّرْوَةِ الْعالِيَةِ حَيْثُ الشَّرَفُ كُلُّ الشَّرَفِ وَفِي الْغُرَفِ السَّامِيَةِ

this faraz hasnt Translate

صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ وَرِضْوانُهُ

this faraz hasnt Translate

وَارْحَمْ ذُلِّي وَخُضُوعِي لَكَ وَ لِلسَّيِّدِ أَبِيكَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكُما

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ اللّٰهِ، وَأَنْصارَ رَسُولِهِ، وَأَنْصارَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طالِبٍ

this faraz hasnt Translate

وَأَنْصارَ فاطِمَةَ، وَأَنْصارَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، وَأَنْصارَ الْإِسْلامِ

this faraz hasnt Translate

فُزْتُمْ وَاللّٰهِ فَوْزاً عَظِيماً، يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً

this faraz hasnt Translate

شْهَدُ أَنَّكُمْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّكُمْ تُرْزَقُونَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

دوم: زیارت امام حسین(ع) در نیمه رجب

به جز «زیارت اول» که گذشت زیارت دیگری است که شیخ مفید در کتاب «مزار» نقل کرده و از زیارات ویژۀ نیمه رجب است، نیمه رجبی که آن را «غفیله» می‌گویند، به سبب غفلت عموم مردم از مزیت و برتری آن؛ چون در این وقت زیارت آن حضرت را قصد کردی، وارد حرم مطهّر شو و «سه مرتبه» بگو:

سلام بر شما ای خاندان خدا، سلام بر شما ای برگزیدگان خدا، سلام بر شما ای انتخاب‌شده‌های خدا از میان آفریده‌ها

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا آلَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا صَفْوَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا خِيَرَةَ اللّٰهِ مِنْ خَلْقِهِ

سلام بر شما ای آقایان آقاها، سلام بر شما ای شیران بیشه‌ها

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا سادَةَ السَّاداتِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا لُيُوثَ الْغاباتِ

سلام بر شما ای کشتی‌های نجات، سلام بر تو ای اباعبدالله الحسین

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا سُفُنَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ الْحُسَيْنِ

سلام بر تو ای وارث دانش پیامبران، رحمت و برکات خدا بر تو باد

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِلْمِ الْأَنْبِياءِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث اسماعیل قربانی خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِسْماعِيلَ ذَبِيحِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث موسی هم‌سخن خدا، سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث محمّد محبوب خدا سلام بر تو ای فرزند محمّد مصطفی

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللّٰهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىٰ

سلام بر تو ای فرزند علی مرتضی، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

سلام بر تو ای فرزند خدیجه کبری، سلام بر تو ای شهید فرزند شهید

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهِيدُ ابْنَ الشَّهِيدِ

سلام بر تو ای کشته فرزند کشته، سلام بر تو ای ولی خدا و فرزند ولی خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلُ ابْنَ الْقَتِيلِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ

سلام بر تو ای حجّت خدا و فرزند حجّت خدا بر خلقش

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ عَلَىٰ خَلْقِهِ

گواهی می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و به معروف امر کردی و از منکر نهی نمودی

و مصیبت‌زده پدر و مادر شدی و با دشمنت جهاد کردی و گواهی می‌دهم که تو سخن را می‌شنوی و پاسخ می‌دهی

وَرُزِئْتَ بِوالِدَيْكَ، وَجاهَدْتَ عَدُوَّكَ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ تَسْمَعُ الْكَلامَ، وَتَرُدُّ الْجَوابَ

و تو حبیب و دوست و بنده نجیب و برگزیده و فرزند برگزیده خدایی

وَأَنَّكَ حَبِيبُ اللّٰهِ وَخَلِيلُهُ وَنَجِيبُهُ وَ صَفِيُّهُ وَابْنُ صَفِيِّهِ

ای مولای من و فرزند مولای من مشتاقانه تو را زیارت نمودم؛ ای آقای من

يَا مَوْلايَ وَابْنَ مَوْلايَ زُرْتُكَ مُشْتاقاً فَكُنْ لِي شَفِيعاً إِلَى اللّٰهِ يَا سَيِّدِي

به درگاه خدا شفیع من باش، ای آقای من به درگاه خدا درخواست شفاعت می‌کنم به وسیله‌ی جدّت سرور پیامبران و پدرت سرور جانشینان و مادرت فاطمه سرور بانوان جهانیان

وَأَسْتَشْفِعُ إِلَى اللّٰهِ بِجَدِّكَ سَيِّدِ النَّبِيِّينَ، وَبِأَبِيكَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، وَبِأُمِّكَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

خدا لعنت کند قاتل و ستمگر و غارت‌گر و دشمنت را از گذشتگان و آیندگان

أَلا لَعَنَ اللّٰهُ قاتِلِيكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ ظالِمِيكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ سَالِبِيكَ وَمُبْغِضِيكَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ

و درود خدا بر آقای ما محمّد و خاندان پاک و پاکیزه‌اش

وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ

سپس قبر مطهّر را ببوس و رو به جانب علی بن الحسین(علیه‌السلام) کن و در زیارت آن جناب بگو:

سلام بر تو ای مولای من و فرزند مولای من، خدا لعنت کند کشنده‌ی تو و ستم‌کننده بر تو را

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ وَابْنَ مَوْلايَ، لَعَنَ اللّٰهُ قاتِلِيكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ ظالِمِيكَ

من به زیارت شما و محبتتان به خدا تقرب می‌جویم و از دشمنانتان اعلام بیزاری می‌کنم

إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ بِزِيارَتِكُمْ وَبِمَحَبَّتِكُمْ، وَأَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ مِنْ أَعْدَائِكُمْ

سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای مولایم

وَالسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

بعد برو تا نزد قبور شهدا(رضوان الله علیهم) قرار گیری، آنجا بایست و بگو:

سلام بر ارواح خفته در کنار قبر ابی‌عبدالله الحسین (درود بر او)

السَّلامُ عَلَى الْأَرْواحِ الْمُنِيخَةِ بِقَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللّٰهِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ

سلام بر شما ای پاکان از آلودگی، سلام بر شما ای هدایت‌شده‌گان، سلام بر شما ای نیکان خدا

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا طَاهِرِينَ مِنَ الدَّنَسِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا مَهْدِيُّونَ ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَبْرارَ اللّٰهِ

سلام بر شما و بر همه فرشتگان پیرامون قبرهایتان، خدا ما و شما را در جایگاه رحمتش و زیر عرشش گردآورد

السَّلامُ عَلَيْكُمْ وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْحَافِّينَ بِقُبُورِكُمْ أَجْمَعِينَ، جَمَعَنَا اللّٰهُ وَ إِيَّاكُمْ فِي مُسْتَقَرِّ رَحْمَتِهِ وَتَحْتَ عَرْشِهِ

که او مهربان‌ترین مهربانان است و سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد

إِنَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

بعد از آن به حرم عباس بن امیر‌المؤمنین برو و چون به آنجا رسیدی بر در بارگاه آن جانب بایست و بگو: «سَلامُ اللّٰهِ وَسَلامُ مَلائِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ» تا آخر زیارت آن حضرت که پیش از این گذشت.

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا سادَةَ السَّاداتِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا لُيُوثَ الْغاباتِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا سُفُنَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ الْحُسَيْنِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِلْمِ الْأَنْبِياءِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهِيدُ ابْنَ الشَّهِيدِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلُ ابْنَ الْقَتِيلِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ عَلَىٰ خَلْقِهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَنَّكَ حَبِيبُ اللّٰهِ وَخَلِيلُهُ وَنَجِيبُهُ وَ صَفِيُّهُ وَابْنُ صَفِيِّهِ

this faraz hasnt Translate

يَا مَوْلايَ وَابْنَ مَوْلايَ زُرْتُكَ مُشْتاقاً فَكُنْ لِي شَفِيعاً إِلَى اللّٰهِ يَا سَيِّدِي

this faraz hasnt Translate

وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ وَابْنَ مَوْلايَ، لَعَنَ اللّٰهُ قاتِلِيكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ ظالِمِيكَ

this faraz hasnt Translate

وَالسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَى الْأَرْواحِ الْمُنِيخَةِ بِقَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللّٰهِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ

this faraz hasnt Translate

إِنَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

سوم: زیارت امام حسین(ع) در نیمه شعبان

بدان که احادیث بسیاری در مزیت و برتری زیارت آن حضرت، در نیمه شعبان وارد شده که در این باب کافی است تنها به برخی از آن‌ها اشاره شود.

از جمله به چندین سند معتبر از حضرت زین‌العابدین(علیه‌السلام) و امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه می‌خواهد صدوبیست‌وچهار هزار پیامبر با او مصافحه کنند، باید قبر ابی‌عبدالله الحسین(علیه‌السلام) را در نیمه شعبان زیارت کند، به درستی که فرشتگان و ارواح پیامبران اجازه می‌گیرند و به زیارت آن حضرت می‌آیند، پس خوشا به حال آنکه مصافحه کند با ایشان و ایشان مصافحه کنند با او و با آنان‌اند پنج پیامبر اولوالعزم: نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمّد(صلی‌الله‌علیه‌وآله و علیهم اجمعین). راوی گفت: پرسیدم، برای چه آنان را اولوالعزم می‌نامند؟ فرمود: به خاطر اینکه ایشان به مشرق و مغرب و جنّ و انس مبعوث شده‌اند؛

و اما الفاظ زیارت، پس به دو صورت روایت شده، یکی همان زیارت که برای «اوّل رجب» روایت شده بود و دیگر زیارتی است که شیخ کفعمی در کتاب «بلد الامین» از امام صادق(علیه‌السلام) آورده و آن زیارت چنین است: نزد قبر آن حضرت می‌ایستی و می‌گویی:

الْحَمْدُلِلّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

خدای والای بزرگ را

وَالسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُالصَّالِحُ الزَّكِيُّ، أُودِعُكَ شَهادَةً مِنِّي لَكَ تُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ فِي يَوْمِ شَفاعَتِكَ

حمد و سپاس و سلام بر تو ای بنده شایسته پاکیزه، گواهی و شهادتی را از سوی خود به تو می‌سپارم تا در روز شفاعتت به تو نزدیکم کند

أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ وَلَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجاءِ حَيَاتِكَ حَيِيَتْ قُلُوبُ شِيعَتِكَ، وَبِضياءِ نُورِكَ اهْتَدَى الطَّالِبُونَ إِلَيْكَ

آن این است: گواهی می‌دهم که تو کشته شدی و هرگز نمردی، بلکه به امید زنده بودنت دل‌های شیعیانت زنده شد و خواهندگان به روشنایی نورت، به سوی تو راه یافتند

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ نُورُاللّٰهِ الَّذِي لَمْ يُطْفَأْ وَلَايُطْفَأُ أَبَداً، وَأَنَّكَ وَجْهُ اللّٰهِ الَّذِي لَمْ يَهْلِكْ وَلَايُهْلَكُ أَبَداً

و گواهی می‌دهم که تویی نور خدا که هرگز خاموش نشد و هیچ‌گاه نخواهد شد و اینکه تویی جلوه خدا که نابود نشد و هرگز نمی‌شود

وَأَشْهَدُ أَنَّ هٰذِهِ‌التُّرْبَةَ تُرْبَتُكَ، وَهٰذَاالْحَرَمَ حَرَمُكَ، وَهٰذَاالْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِكَ

و گواهی می‌دهم که این تربت، تربت توست و این حرم، حرم توست و این جایگاه، جایگاه توست

لَاذَلِيلَ وَاللّٰه مُعِزُّكَ، وَلَامَغْلُوبَ وَاللّٰه ناصِرُكَ

سوگند به خدا، خوار نیست عزیز دارنده‌ات و به خدا سوگند شکست‌خورده نیست یاورت

هٰذِهِ شَهَادَةٌ لِي عِنْدَكَ إِلىٰ‌يَوْمِ قَبْضِ‌رُوحِي بِحَضْرَتِكَ، وَالسَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

این گواهی و شهادتی است برای من نزد تو تا روز تسلیم جانم در حضورت و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

hasnt translate

الْحَمْدُلِلّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

this faraz hasnt Translate

لَاذَلِيلَ وَاللّٰه مُعِزُّكَ، وَلَامَغْلُوبَ وَاللّٰه ناصِرُكَ

this faraz hasnt Translate

چهارم: زیارت امام حسین(ع) در شب ‌های قدر

بدان که احادیث در مزیت و برتری زیارت امام حسین(علیه‌السلام) در ماه مبارک رمضان به ویژه شب اوّل و نیمه و آخر و در خصوص شب قدر بسیار است.

از امام جواد(علیه‌السلام) نقل‌شده: هر که امام حسین(علیه‌السلام) را در «شب بیست‌وسوم» ماه رمضان زیارت کند - و آن شبی است که امید می‌رود شب قدر باشد و در آن شب هر امر محکمی جدا و مقدّر می‌گردد - روح بیست‌وچهار هزار پیغمبر و فرشته که همه از خدا در این شب برای زیارت آن حضرت اجازه می‌گیرند، با او مصافحه کنند؛

و در حدیث معتبر دیگری از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده است: چون شب قدر می‌شود، منادی از آسمان هفتم از پشت عرش ندا سر می‌دهد: حق‌تعالی آمرزید هرکه را به زیارت قبر حسین(علیه‌السلام) آمده است؛

و در روایت دیگری است: هر که شب قدر نزد قبر آن حضرت باشد و دو رکعت نماز یا آنچه ممکن می‌شود نزد آن حضرت بخواند و از خدا بهشت درخواست کند و از آتش پناه ببرد، حق‌تعالی خواهش او را به او عطا فرماید و از آتش پناهش دهد.

ابن قولویه از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: هر که در ماه رمضان قبر امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند و در راه زیارت بمیرد برای او حادثه و اتفاق و حسابی نخواهد بود و به او بگویند بدون ترس و بیم وارد بهشت شو.

اما متنی که در شب قدر امام حسین(علیه‌السلام) به آن زیارت می‌شود چنان است که شیخ مفید و محمّد بن مشهدی و ابن طاووس و شهید (رحمهم الله) در کتاب‌های زیارت ذکر کرده‌اند و آن زیارت را مختص به این شب و روزهای عید فطر و قربان قرار داده‌اند و شیخ محمّد بن مشهدی به اسناد معتبر خود آن را از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده و گفته که آن حضرت فرمودند:

وقتی خواستی ابوعبدالله الحسین(علیه‌السلام) را زیارت کنی به مشهد آن حضرت برو البته بعد از آنکه غسل کرده و پاکیزه‌ترین جامه‌های خود را پوشیده باشی، چون نزد قبر آن حضرت ایستادی، روی خود را به جانب آن حضرت کن و قبله را میان دو کتف خود قرار ده و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الصِّدِّيقَةِ الطَّاهِرَةِ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

سلام بر تو ای فرزند صدّیقه طاهره فاطمه، سرور زنان جهانیان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای مولایم اباعبدالله

گواهی می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و امر به معروف نمودی و نهی از منکر کردی

وَتَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ، وَجاهَدْتَ فِي اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَصَبَرْتَ عَلَى الْأَذىٰ فيْ جَنْبِهِ مُحْتَسِباً حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

و قرآن را تلاوت نمودی تلاوتی شایسته و برای خدا جهاد کردی جهادی درخور، درباره خدا بر آزارها صبر کردی، درحالی‌که به حساب خدا گذاشتی تا آن‌که مرگ به سویت آمد

أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ خالَفُوكَ وَحارَبُوكَ وَالَّذِينَ خَذَلُوكَ وَالَّذِينَ قَتَلُوكَ مَلْعُونُونَ عَلَىٰ لِسانِ النَّبِيِّ الْأُمِيِّ

گواهی می‌دهم آنان‌که با تو مخالفت کردند و جنگیدند و از یاری‌ات دریغ ورزیدند و تو را کشتند، بر زبان پیامبر امّی، ملعون‌اند

وَقَدْ خابَ مَنِ افْتَرىٰ، لَعَنَ اللّٰهُ الظَّالِمِينَ لَكُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ وَضاعَفَ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ الْأَلِيمَ

و البته زیانکار است کسی که دروغ بست، خدا ستمکاران بر شما را از گذشتگان و آیندگان لعنت کند و عذاب دردناک را بر آنان دو چندان نماید

أَتَيْتُكَ يَا مَوْلايَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ زائِراً عارِفاً بِحَقِّكَ، مُوالِياً لِأَوْلِيائِكَ

ای مولایم ای فرزند رسول خدا به زیارتت آمدم، عارف به حقّت، دوستدار دوستانت

مُعادِياً لِأَعْدائِكَ، مُسْتَبْصِراً بِالْهُدَى الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ، عارِفاً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَكَ، فَاشْفَعْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ

دشمن دشمنانت، بینا بر آن هدایتی که بر آن بودی، آگاه به گمراهی کسی که با تو مخالفت ورزید، پس برایم نزد پروردگارت شفاعت کن

آنگاه خود را به قبر بچسبان و صورت خویش را بر آن گذار، سپس به سوی سر مقدس رفته و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِي أَرْضِهِ وَسَمائِهِ

سلام بر تو ای حجّت خدا در زمین و آسمان

صَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ رُوحِكَ الطَّيِّبِ وَجَسَدِكَ الطَّاهِرِ، وَعَلَيْكَ السَّلامُ يَا مَوْلايَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

درود خدا بر روح پاک و پیکر پاکیزه‌ات و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای مولایم

پس خود را به قبر مبارک بچسبان و آن را ببوس و صورت خود را بر آن بگذار و به سوی سر مبارک بازگرد، آنگاه دو رکعت نماز زیارت بخوان و پس از آن به هر اندازه‌ای که توانستی نماز بخوان، پس از آن به سمت پایین پا برو و علی بن الحسین(علیه‌السلام) را زیارت کن و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ وَابْنَ مَوْلايَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام و رحمت و برکات خدا بر تو، ای مولای من و پسر مولای من

لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ ظَلَمَكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ، وَضاعَفَ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ الْأَلِيمَ

خدا لعنت کند کسی که به تو ستم کرد، خدا لعنت کند کسی که تو را کشت و عذاب دردناک را بر آنان دو چندان کند

به آنچه می‌خواهی دعا کن، سپس شهدا را درحالی‌که متمایل می‌شوی از سمت پا به طرف قبله، زیارت کن و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الصِّدِيقُونَ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الشُّهَداءُ الصَّابِرُونَ

سلام بر شما ای راستی پیشگان و راستگویان، سلام بر شما ای شهیدان شکیبا

أَشْهَدُ أَنَّكُمْ جاهَدْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ، وَصَبَرْتُمْ عَلَى الْأَذىٰ فِي جَنْبِ اللّٰهِ

گواهی می‌دهم که شما در راه خدا جهاد کردید و درباره خدا بر آزارها صبر کردید

وَنَصَحْتُمْ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ حَتَّىٰ أَتَاكُمُ الْيَقِينُ، أَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّكُمْ تُرْزَقُونَ

و برای خدا و رسولش خیرخواهی نمودید تا آن‌که مرگ به سویتان آمد، گواهی می‌دهم که شما نزد پروردگارتان زنده‌اید و روزی داده می‌شوید

فَجَزاكُمُ اللّٰهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَأَهْلِهِ أَفْضَلَ جَزاءِ الْمُحْسِنِينَ، وَجَمَعَ بَيْنَنا وَبَيْنَكُمْ فِي مَحَلِّ النَّعِيمِ

خدا از سوی اسلام و اهلش، به شما پاداش دهد، برترین پاداش نیکوکاران و در جایگاه ناز و نعمت میان ما و شما جمع کند.

پس به زیارت قمر بنی‌هاشم می‌روی، همین که آنجا رسیدی و نزد آن جناب ایستادی بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِيعُ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ

سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای بنده شایسته، فرمان‌بردار خدا و رسول خدا

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ جاهَدْتَ وَ نَصَحْتَ وَصَبَرْتَ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

گواهی می‌دهم که تو جهاد کردی و خیرخواهی نمودی و شکیبایی ورزیدی تا آن‌که مرگ به سویت آمد

لَعَنَ اللّٰهُ الظَّالِمِينَ لَكُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ وَأَلْحَقَهُمْ بِدَرْكِ الْجَحِيمِ

خدا ستم‌کنندگان به شما را، از گذشتگان و آیندگان لعنت کند و به هلاکت‌گاه دوزخ واردتان کند

آنگاه زائر در مسجد آن جناب هرچه که خواهد نماز مستحبّی بخواند و سپس بیرون رود.

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الصِّدِّيقَةِ الطَّاهِرَةِ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

أَتَيْتُكَ يَا مَوْلايَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ زائِراً عارِفاً بِحَقِّكَ، مُوالِياً لِأَوْلِيائِكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ فِي أَرْضِهِ وَسَمائِهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ وَابْنَ مَوْلايَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ ظَلَمَكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ، وَضاعَفَ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ الْأَلِيمَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الصِّدِيقُونَ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الشُّهَداءُ الصَّابِرُونَ

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكُمْ جاهَدْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ، وَصَبَرْتُمْ عَلَى الْأَذىٰ فِي جَنْبِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ جاهَدْتَ وَ نَصَحْتَ وَصَبَرْتَ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

this faraz hasnt Translate

لَعَنَ اللّٰهُ الظَّالِمِينَ لَكُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ وَأَلْحَقَهُمْ بِدَرْكِ الْجَحِيمِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

پنجم: زیارت امام حسین(ع) در عید فطر و قربان

به سند معتبر از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه در یک شب از سه شب ذیل، قبر امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده شود: «شب عید فطر» یا «قربان» یا «نیمه شعبان»؛

و به روایت معتبر از حضرت موسی بن جعفر(علیهماالسلام) روایت شده است: سه شب است که هر که در آن‌ها حضرت امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده می‌شود: شب نیمه شعبان و شب بیست‌وسوم ماه رمضان و شب عید فطر.

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: کسی که امام حسین(علیه‌السلام) را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، حق‌تعالی برای او در یک سال، هزار حجّ پذیرفته و هزار عمره پذیرفته بنویسد و برای او هزار حاجت دنیا و آخرت را برآورده کند؛

و از امام باقر(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه شب عرفه در زمین کربلا باشد و آنجا بماند تا زیارت روز عید قربان بجا آورد و برگردد حق‌تعالی او را از شرّ آن سال نگاه دارد.

بدان که علما برای این دو عید شریف، دو زیارت نقل کرده‌اند: یکی زیارتی که برای «شب‌های قدر» ذکر شده و دیگر این زیارت است که ذکر می‌شود و از کلمات ایشان ظاهر می‌گردد که زیارتی که گذشت برای روزهای عید فطر و عید قربان است و زیارتی که ذکر می‌شود برای شب‌های عید فطر و قربان؛

در هر صورت فرموده‌اند: چون در این دو شب زیارت آن حضرت را اراده کنی بر در بارگاه بایست و به سوی قبر نظر کن و برای اذن دخول بگو:

يا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ عَبْدُكَ وَابْنُ أَمَتِكَ الذَّلِيلُ بَيْنَ يَدَيْكَ

ای مولای من ای اباعبدالله، ای فرزند رسول خدا، بنده‌ات و فرزند کنیزت، خوار در برابرت

وَالْمُصَغَّرُ فِي عُلوِّ قَدْرِكَ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّكَ جاءَكَ مُسْتَجِيراً بِكَ قاصِداً إِلىٰ حَرَمِكَ

و کوچک‌شده در برابر بلندی مقامت و اقرارکننده به حقّت، پناه‌خواه به سویت آمد

مُتَوَجِّهاً إِلىٰ مَقامِكَ، مُتَوَسِّلاً إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ بِكَ

آهنگ حرمت نموده، رو به سوی مقامت کرده، به وسیله تو متوسّل به خدای تعالی است

أَأَدْخُلُ يَا مَوْلايَ أَأَدْخُلُ يا وَلِيَّ اللّٰهِ

آیا وارد شوم ای مولای من، آیا وارد شوم ای ولی خدا؟ آیا وارد شوم

أَأَدْخُلُ يَا مَلائِكَةَ اللّٰهِ الْمُحْدِقِينَ بِهٰذَا الْحَرَمِ، الْمُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْمَشْهَدِ

ای فرشتگان خدا؟ ای دربرگیرندگان این حرم؟ ای مأوی گزیدگان در این زیارتگاه؟

پس اگر دلت فروتن و افتاده شد و دیده‌ات گریان گشت، وارد شو و پای راست را بر پای چپ مقدّم بدار و چنین بگو:

بِسْمِ اللّٰهِ، وَبِاللّٰهِ، وَفِي سَبِيلِ اللّٰهِ، وَعَلَىٰ مِلَّةِ رَسُولِ اللّٰهِ

به نام خدا و در راه خدا و بر آیین رسول خدا

اللّٰهُمَّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبارَكاً وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ

خدایا مرا در منزلی با برکت فرود آر که تو بهترین فرود آورندگانی

سپس بگو:

اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً

خدا بزرگ‌تر است بزرگ‌تری غیر قابل وصف و خدا را سپاس بسیار و منزّه است در هر بامداد و شامگاه

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، الْمَاجِدِ الْأَحَدِ، الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ

خدا را سپاس، خدای فرد، بی‌نیاز، بزرگوار، لطف و محبت‌کننده، نعمت‌بخش، بزرگوار به بخشش، بسیار مهربان

الَّذِي مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لِي زِيارَةَ مَوْلايَ بِإِحْسانِهِ

آنکه از بزرگواری در بخشش، زیارت مولایم را به احسانش بر من آسان نمود

وَلَمْ يَجْعَلْنِي عَنْ زِيارَتِهِ مَمْنُوعاً، وَلَا عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ

و از زیارتش مرا باز نداشت و از پناهش دورم ننمود، بلکه بر من لطف و احسان فرمود.

پس وارد شو، چون به میان روضه رسیدی با حال خضوع و گریه و زاری، برابر قبر مطهّر بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ أَمِينِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا

سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌نشین خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ حَبِيبِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) محبوب خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عَلِيٍّ حُجَّةِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث علی حجّت خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَرُّ التَّقِيُّ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

سلام بر تو ای جانشین نیکوکار باتقوا، سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای تنهای بخون خفته‌ای که هنوز خونخواهی‌ات انجام نگرفته

گواهی‌ می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و امر به معروف نمودی و نهی از منکر کردی

وَجاهَدْتَ فِي اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّى اسْتُبِيحَ حَرَمُكَ، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً

و در راه خدا به جهاد برخواستی، جهادی شایسته تا حرمت و احترامت مباح شمرده شد و مظلومانه کشته شدی

پس با دلی خاشع و چشمی گریان نزد سر مقدس بایست و بگو:

سَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند آقای جانشینان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَطَلَ الْمُسْلِمِينَ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای قهرمان مسلمانان

يَا مَوْلايَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ

ای مولای من، گواهی می‌دهم که تو نوری بودی در صلب‌های بلندمرتبه و رحم‌های پاکیزه

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيابِها

جاهلیت تو را به ناپاکی‌هایش نیالود به و از جامه‌های تیره و تارش به تو نپوشانید

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكانِ الْمُسْلِمِينَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِينَ

و گواهی می‌دهم که تو از استوانه‌های دین و پایه‌های مسلمانان و پناهگاه مردم مؤمنی

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ

و گواهی می‌دهم که تویی پیشوای نیکوکار، باتقوا، خشنودکننده حق، پاک، هدایت‌گر، هدایت‌شده

وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوىٰ، وَأَعْلامُ الْهُدىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقىٰ، وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْيا

و گواهی می‌دهم که امامان از فرزندانت پایه‌های تقوا و نشانه‌های هدایت و دستاویز محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند

پس خود را به قبر بچسبان و چنین بگو:

$إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ،$ يَا مَوْلايَ، أَنَا مُوالٍ لِوَلِيِّكُمْ، وَمُعادٍ لِعَدُوِّكُمْ

«ما مملوک خداییم و بی‌شک به‌سوی او بازمی‌گردیم‌»، ای مولای من، من دوستدار دوست شما و دشمن دشمن شمایم

وَأَنَا بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِيابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي

به شما مؤمنم، به بازگشتتان یقین دارم، بر پایه قوانین دین و پایان‌های عملم

وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ

دلم نسبت به دل شما تسلیم و کارم پیرو کار شماست

يَا مَوْلايَ، أَتَيْتُكَ خائِفاً فَآمِنِّي، وَأَتَيْتُكَ مُسْتَجِيراً فَأَجِرْنِي، وَأَتَيْتُكَ فَقِيراً فَأَغْنِنِي

ای مولای من ترسان به نزدت آمدم، پس مرا ایمنی ده و پناهنده آمدم، پس پناهم ده و تهیدست آمدم، پس بی‌نیازم گردان

سَيِّدِي وَمَوْلايَ أَنْتَ مَوْلايَ حُجَّةُ اللّٰهِ عَلَى الخَلْقِ أَجْمَعِينَ

آقا و مولای من، تو مولای منی، حجّت خدا بر همه خلقی

آمَنْتُ بِسِرِّكُمْ وَعَلانِيَتِكُمْ، وَبِظاهِرِكُمْ وَباطِنِكُمْ، وَأَوَّلِكُمْ وَآخِرِكُمْ

ایمان آوردم به نهان و آشکارتان، به ظاهر و باطنتان و اوّل و آخرتان

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ التَّالِي لِكِتابِ اللّٰهِ وَأَمِينُ اللّٰهِ الدَّاعِي إِلَى اللّٰهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ

و گواهی می‌دهم که تو البته تلاوت‌کننده کتاب خدایی و امین خدا و دعوت‌کننده به سوی خدا با حکمت و موعظه حسنه‌ای

لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَأُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

خدا لعنت کند امّتی که به تو ستم کردند و تو را کشتند و خدا لعنت کند امّتی که این حادثه را شنیدند و به آن خشنود شدند

سپس دو رکعت نماز، بالای سر آن حضرت بخوان و چون سلام دادی بگو:

اللّٰهُمَّ إِنِّي لَكَ صَلَّيْتُ، وَلَكَ رَكَعْتُ، وَلَكَ سَجَدْتُ، وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ

خدایا برای تو نماز خواندم و برای تو رکوع کردم و برای تو سجده نمودم، یکتایی و شریکی نداری

فَإِنَّهُ لا تَجُوزُ الصَّلاةُ وَالرُّكُوعُ وَالسُّجُودُ إِلّا لَكَ لِأَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ الَّذِي لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ

همانا نماز و رکوع و سجود، جز برای تو جایز نمی‌باشد، زیرا تو خدایی که معبودی جز تو نیست

للّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِيَّةِ، وَارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلامَ

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و برترین سلام و درود را از سوی من به ایشان برسان و سلام ایشان را به من بازگردان

اللّٰهُمَّ وَهاتانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلىٰ سَيِّدِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلاٰمُ

خدایا و این دو رکعت هدیه‌ای است از سوی من به آقایم حسین بن علی (درود بر ایشان)

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ وَتَقَبَّلْهُما مِنِّي

خدایا بر محمّد و بر او درود فرست این دو رکعت نماز را از من بپذیر

وَاجْزِنِي عَلَيْهِما أَفْضَلَ أَمَلِي وَرَجائِي فِيكَ وَفِي وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ

و بر آن دو رکعت پاداشم ده به برترین امید و آرزویم به پیشگاهت و ولی‌ات، ای ولی مردم مؤمن

پس خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:

السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ، قَتِيلِ الْعَبَراتِ، وَأَسِيرِ الْكُرُباتِ

سلام بر حسین بن علی مظلوم شهید، کشته‌ی اشک‌ها، گرفتار غم‌ها و غصه‌ها

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَشْهَدُ أَنَّهُ وَ لِيُّكَ وَابْنُ وَلِيِّكَ وَصَفِيُّكَ الثَّائِرُ بِحَقِّكَ

خدایا گواهی می‌دهم او ولی تو و فرزند ولی تو و برگزیده تو و قیام‌کننده به حق تو است

أَكْرَمْتَهُ بِكَرامَتِكَ، وَخَتَمْتَ لَهُ بِالشَّهادَةِ، وَجَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ، وَقائِداً مِنَ الْقادَةِ

او را گرامی داشتی به کرامتت و برای او به شهادت ختم کردی و او را آقایی از آقایان و پیشوایی از پیشوایان قرار دادی

وَأَكْرَمْتَهُ بِطِيبِ الْوِلادَةِ، وَأَعْطَيْتَهُ مَوارِيثَ الْأَنْبِياءِ، وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَىٰ خَلْقِكَ مِنَ الْأَوْصِياءِ

و به پاکی ولادت گرامی‌اش داشتی و میراث‌های پیامبران را به او عطا نمودی و از میان پیشوایان

فَأَعْذَرَ فِي الدُّعاءِ، وَمَنَحَ النَّصِيحَةَ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ حَتَّى اسْتَنْقَذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ، وَحَيْرَةِ الضَّلالَةِ

او را حجّت بر آفریده‌ها قرار دادی، پس در دعوت به خدا، برهان و حجّت را القاء کرد و در خیرخواهی کوتاهی ننمود و نثار کرد جانش را در راه تو تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی و گمراهی نجات داد، در صورتی که بر ضدّش همدست شدند،

وَقَدْ تَوازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيا، وَباعَ حَظَّهُ مِنَ الْآخِرَةِ بِالْأَدْنىٰ، وَتَرَدَّىٰ فِي هَواهُ

کسانی که دنیا فریبشان داد و بهره خود را از آخرت به پایین‌ترین چیزی فروختند و خود را در هوای نفس خویش سرنگون کردند

وَأَسْخَطَكَ وَ أَسْخَطَ نَبِيَّكَ، وَأَطاعَ مِنْ عِبادِكَ أُولِي الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ

و تو را و پیامبرت را به خشم آوردند و اطاعت کردند از میان بندگانت از شکاف‌اندازان دو رو

وَحَمَلَةَ الْأَوْزارِ، الْمُسْتَوْجِبِينَ النَّارَ، فَجاهَدَهُمْ فِيكَ صابِراً مُحْتَسِباً، مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ

و آنان‌که بارکشان گناه و سزاوار آتش دوزخ بودند، پس با آنان برای تو با شکیبایی و به حساب تو جهاد کرد، بدون اینکه از دشمن رو برگرداند

لَا تَأْخُذُهُ فِي اللّٰهِ لَوْمَةُ لائِمٍ حَتَّىٰ سُفِكَ فِي طاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ

برای تو سرزنش سرزنش‌کنندگان را به چیزی نگرفت تا جایی که خونش در طاعت تو ریخته شد و حریمش و احترامش حلال شمرده شد

اللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِيماً

خدایا آنان را لعنت کن، لعنتی ناگوار و سخت و عذابشان کن، عذابی دردناک

بعد به جانب علی بن الحسین(علیه‌السلام) برگرد و آن جناب در طرف پای مبارک حضرت حسین(علیه‌السلام) است، آنگاه بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای ولی خدا، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

سلام بر تو ای فرزند خاتم انبیا، سلام بر تو ای فرزند فاطمه، سرور بانوان جهانیان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ

سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ الشَّهِيدُ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي عِشْتَ سَعِيداً، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً شَهِيداً

سلام بر تو ای مظلوم شهید، پدر و مادرم به فدایت، خوشبخت زندگی کردی و مظلوم و شهید کشته شدی

پس به سوی قبر سایر شهدا (رضوان الله علیهم) رو کن و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِيدِ اللّٰهِ

سلام بر شما ای دفاع‌کنندگان از توحید خدا

السَّلامُ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي، فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً

سلام بر شما در برابر آنچه صبر کردید، چه نیکو سرانجامی است خانه آخرت، پدر و مادرم به فدایتان، به رستگاری رسیدید، رستگاری بس بزرگ

سپس به مشهد عباس بن علی(علیه‌السلام) برو و نزد ضریح شریف آن جناب بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ وَالصِّدِّيقُ الْمُواسِي

سلام بر تو ای بنده شایسته و راست‌پیشۀ راستگوی کمک‌دهنده به حسین

أَشْهَدُ أَنَّكَ آمَنْتَ بِاللّٰهِ، وَنَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، وَدَعَوْتَ إِلَىٰ سَبِيلِ اللّٰهِ، وَواسَيْتَ بِنَفْسِكَ

گواهی می‌دهم که ایمان آوردی به خدا و فرزند رسول خدا را یاری نمودی و به راه خدا دعوت کردی و با جانت به فداکاری برخاستی

فَعَلَيْكَ مِنَ اللّٰهِ أَفْضَلُ التَّحِيَّةِ وَالسَّلامِ

از سوی خدا برترین درود و سلام بر تو باد

سپس خود را به قبر بچسبان و بگو:

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ناصِرَ دِينِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ناصِرَ الْحُسَيْنِ الصِّدِّيقِ

پدرم و مادرم فدایت، ای یاور دین خدا، سلام بر تو ای یاور حسین راست‌پیشۀ راستگو

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ناصِرَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ، عَلَيْكَ مِنِّي السَّلامُ مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

سلام بر تو ای یاور حسین شهید، از سوی من سلام بر تو باد تا زنده‌ام و تا شب و روز باقی است

پس بالای سَرِ آن حضرت دو رکعت نماز بخوان و دعای «اللّٰهُمَّ إِنِّی صَلَّیْتُ الی آخره» را که بالای سر حضرت امام حسین(علیه‌السلام) بعد از دو رکعت نماز زیارت خواندی، در اینجا هم بخوان.

آنگاه به جانب مشهد حسین(علیه‌السلام) بازگرد و آنچه خواهی نزد آن حضرت بمان، جز اینکه مستحب است آنجا را خوابگاه خود قرار ندهی و چون بخواهی آن حضرت را وداع کنی، بالای سر بایست و گریه کن و چنین بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لَا قالٍ وَ لَا سَئِمٍ

سلام بر تو ای مولای من، سلام وداع‌کننده‌ای که او را نه ناخوشایندی است نه خستگی

فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلالَةٍ، وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللّٰهُ الصَّابِرِينَ

اگر بازگردم از روی سستی نیست و اگر بمانم نه از جهت بدگمانی به آنچه خدا صابران را وعده داد

يَا مَوْلايَ، لَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكَ

ای مولای من، خدا این زیارتم را آخرین بار از زیارتم قرار ندهد

وَرَزَقَنِي الْعَوْدَ إِلَيْكَ، وَالْمُقَامَ فِي حَرَمِكَ، وَالْكَوْنَ فِي مَشْهَدِكَ، آمِينَ رَبَّ الْعالَمِينَ

و بازگشت به سویت و توقف در حرمت و بودن در محلّ شهادتت را روزی‌ام کند، آمین ای پروردگار جهانیان

پس ضریح را ببوس و تمام بدنت را به آن بمال که باعث امان و حفظ است و از بالای سر آن حضرت بیرون برو، به طوری که رویت به جانب قبر باشد و تا بیرون رفتن از حرم پشت به قبر مکن و در همان حال بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بابَ الْمَقامِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَرِيكَ الْقُرْآنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ الْخِصامِ

سلام بر تو ای درگاه مقام، سلام بر تو ای هم‌ردیف قرآن، سلام بر تو ای حجّت بر اهل دشمنی

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلائِكَةَ رَبِّي الْمُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْحَرَمِ

سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر شما ای فرشتگان پروردگارم که اقامت‌کننده در این حرم هستید

السَّلامُ عَلَيْكَ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

سلام بر تو همیشه تا زنده‌ام و شب و روز باقی است

و بگو:

إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

ما از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ

آنگاه بیرون رو؛

سید بن طاووس و محمّد بن مشهدی گفته‌اند: وقتی که این‌گونه اعمال را انجام دادی، همانند کسی هستی که خدا را در عرش زیارت کرده باشد.

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

مُتَوَجِّهاً إِلىٰ مَقامِكَ، مُتَوَسِّلاً إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ بِكَ

this faraz hasnt Translate

أَأَدْخُلُ يَا مَوْلايَ أَأَدْخُلُ يا وَلِيَّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

أَأَدْخُلُ يَا مَلائِكَةَ اللّٰهِ الْمُحْدِقِينَ بِهٰذَا الْحَرَمِ، الْمُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْمَشْهَدِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

بِسْمِ اللّٰهِ، وَبِاللّٰهِ، وَفِي سَبِيلِ اللّٰهِ، وَعَلَىٰ مِلَّةِ رَسُولِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبارَكاً وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً

this faraz hasnt Translate

الَّذِي مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لِي زِيارَةَ مَوْلايَ بِإِحْسانِهِ

this faraz hasnt Translate

وَلَمْ يَجْعَلْنِي عَنْ زِيارَتِهِ مَمْنُوعاً، وَلَا عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ أَمِينِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ حَبِيبِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عَلِيٍّ حُجَّةِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

وَجاهَدْتَ فِي اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّى اسْتُبِيحَ حَرَمُكَ، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

يَا مَوْلايَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ

this faraz hasnt Translate

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيابِها

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكانِ الْمُسْلِمِينَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

وَأَنَا بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِيابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي

this faraz hasnt Translate

وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ

this faraz hasnt Translate

سَيِّدِي وَمَوْلايَ أَنْتَ مَوْلايَ حُجَّةُ اللّٰهِ عَلَى الخَلْقِ أَجْمَعِينَ

this faraz hasnt Translate

آمَنْتُ بِسِرِّكُمْ وَعَلانِيَتِكُمْ، وَبِظاهِرِكُمْ وَباطِنِكُمْ، وَأَوَّلِكُمْ وَآخِرِكُمْ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُمَّ إِنِّي لَكَ صَلَّيْتُ، وَلَكَ رَكَعْتُ، وَلَكَ سَجَدْتُ، وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ وَتَقَبَّلْهُما مِنِّي

this faraz hasnt Translate

وَاجْزِنِي عَلَيْهِما أَفْضَلَ أَمَلِي وَرَجائِي فِيكَ وَفِي وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَشْهَدُ أَنَّهُ وَ لِيُّكَ وَابْنُ وَلِيِّكَ وَصَفِيُّكَ الثَّائِرُ بِحَقِّكَ

this faraz hasnt Translate

وَأَسْخَطَكَ وَ أَسْخَطَ نَبِيَّكَ، وَأَطاعَ مِنْ عِبادِكَ أُولِي الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ

this faraz hasnt Translate

لَا تَأْخُذُهُ فِي اللّٰهِ لَوْمَةُ لائِمٍ حَتَّىٰ سُفِكَ فِي طاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِيماً

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِيدِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ وَالصِّدِّيقُ الْمُواسِي

this faraz hasnt Translate

فَعَلَيْكَ مِنَ اللّٰهِ أَفْضَلُ التَّحِيَّةِ وَالسَّلامِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ناصِرَ دِينِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ناصِرَ الْحُسَيْنِ الصِّدِّيقِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لَا قالٍ وَ لَا سَئِمٍ

this faraz hasnt Translate

يَا مَوْلايَ، لَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

ششم: زیارت امام حسین(ع) در روز عرفه

بدان که آنچه از اهل‌بیت عصمت و طهارت در مورد زیارت عرفه رسیده، از زیادتی روایات و بسیاری فضیلت و ثواب، بیشتر از آن است که شمرده شود و ما به خاطر تشویق زائران، به ذکر چند روایت اکتفا می‌کنیم.

از بشیر دُهّان به سند معتبر روایت شده است: که گفت خدمت امام صادق(علیه‌السلام) عرض کردم: گاه هست که حج از من فوت می‌شود و روز عرفه را نزد قبر حضرت حسین(علیه‌السلام) به سرمی‌برم. فرمود: ای بشیر کار خوبی انجام می‌دهی،

هر مؤمنی که در روز غیر عید، بامعرفت به حق آن حضرت به زیارت قبر حضرتش برود، ثواب «بیست حج» و «بیست عمره» پسندیده پذیرفته و «بیست جهاد» همراه پیامبر مرسل یا امام عادل برای او نوشته می‌شود و هرکه آن حضرت را در روز عید زیارت کند، حق‌تعالی برای او ثواب «صد حج» و «صد عمره» و «صد جهاد» همراه با پیامبر مرسل یا امام عادل را می‌نویسند و هر که آن حضرت را در روز عرفه، بامعرفت به حق حضرتش زیارت کند، برای او ثواب «هزار حج» و «هزار عمره» پسندیده پذیرفته و «هزار جهاد» با پیامبر مرسل یا امام عادل نوشته می‌شود.

به حضرت گفتم: ثواب موقف عرفات برای من کجا حاصل می‌شود؟ آن حضرت به سوی من نظر کرد، مانند کسی که خشمناک باشد و فرمود: ای بشیر، هرگاه مؤمنی در روز عرفه، به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السلام) برود و در رود فرات غُسل کند، سپس به سوی قبر آن حضرت حرکت کند، حق‌تعالی به هر گامی که بر می‌دارد، برای او ثواب حجّی که با همه مناسک به طور کامل انجام داده باشد می‌نویسد و چنین گمان دارم که فرمود: «و عمره»؛

و در احادیث بسیار به نهایتِ اعتبار وارد شده است: که حق‌تعالی در روز عرفه، پیش از آنکه نظر به اهل موقف عرفات کند، ابتدا نظر رحمت به سوی زائران قبر حسین(علیه‌السلام) می‌اندازد.

در حدیث معتبر از رُفاعه روایت شده: که امام صادق(علیه‌السلام) به من فرمود: امسال حج کردی؟ گفتم: فدایت شوم، مالی نداشتم که به حج روم، ولی عرفه را نزد قبر امام حسین(علیه‌السلام) گذراندم؛ فرمود: ای رُفاعه، از آنچه اهل مِنی در آن بودند، هیچ کوتاهی نکردی، اگر نه این بود که کراهت دارم مردم ترک حج کنند، هر آینه برای تو حدیثی می‌گفتم که هرگز زیارت قبر آن حضرت را ترک نکنی؛ پس ساعتی ساکت شد، بعد از آن فرمود: پدرم به من خبر داد، هر که به سوی قبر امام حسین(علیه‌السلام) بیرون رود و با تکبّر حرکت نکند، عارف به حق آن حضرت باشد، هزار فرشته از طرف راست و هزار فرشته از طرف چپ همراه او می‌شوند و برای او ثواب «هزار حج» و «هزار عمره» که با پیغمبر یا وصی پیغمبر بجا آورده باشد نوشته می‌شود.

امّا شیوۀ زیارت آن حضرت، چنان است که علمای بزرگوار و رؤسای مَذهب و ملّت فرموده‌اند: چون خواستی حضرت را در این روز زیارت کنی، اگر توانستی از فرات غُسل کن وگرنه از هر آبی که برایت ممکن شد و پاکیزه‌ترین جامه‌های خود را بپوش و زیارت آن حضرت را قصد کن، درحالی‌که با آرامی و وقار و تیزبینی باشی، چون به در حائر رسیدی بگو:

«اللّٰهُ أَکْبَرُ»

خدا بزرگ تر است

و بخوان:

اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً

خدا بزرگ‌تر است بزرگ‌تر، خدا را سپاس بسیار، منزّه است خدای صبح و شام

وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي هَدٰانٰا لِهٰذٰا وَ مٰا كُنّٰا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لاٰ أَنْ هَدٰانَا اللّٰهُ، لَقَدْ جٰاءَتْ رُسُلُ رَبِّنٰا بِالْحَقِّ

سپاس خدا را که ما را به این راه هدایت نمود و ما آن‌گونه نبودیم که هدایت شویم، اگر خدا ما را راهنمایی نمی‌کرد، همانا رسولان پروردگار ما حق را آوردند

السَّلامُ عَلىٰ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، السَّلامُ عَلىٰ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

سلام بر رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش)، سلام بر امیرمؤمنان

لسَّلامُ عَلىٰ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ

سلام بر فاطمه زهراء، سرور بانوان جهانیان، سلام بر حسن و حسین

السَّلامُ عَلىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، السَّلامُ عَلىٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، السَّلامُ عَلَىٰ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ

سلام بر علی بن حسین، سلام بر محمد بن علی، سلام بر جعفر بن محمد

السَّلامُ عَلَىٰ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، السَّلامُ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ مُوسىٰ

سلام بر موسی بن جعفر، سلام بر علی بن موسی

السَّلامُ عَلَىٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، السَّلامُ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، السَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ

سلام بر محمد بن علی، سلام بر علی بن محمد، سلام بر حسن بن علی

السَّلامُ عَلَى الْخَلَفِ الصَّالِحِ الْمُنْتَظَرِ

سلام بر یادگار شایسته، آن امام مورد انتظار

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای اباعبدلله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا

عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ وَابْنُ أَمَتِكَ، الْمُوالِي لِوَلِيِّكَ، الْمُعادِي لِعَدُوِّكَ، اسْتَجارَ بِمَشْهَدِكَ، وَتَقَرَّبَ إِلَى اللّٰهِ بِقَصْدِكَ

بنده و فرزند بنده‌ات و فرزند کنیزت هستم، دوست دار دوستت و دشمن دشمنت می باشم، به زیارتگاهت پناه آورده و با آهنگ به سوی تو به خدا تقرب جسته

الْحَمْدُلِلّٰهِ الَّذِي هَدَانِي لِوِلايَتِكَ، وَخَصَّنِي بِزِيارَتِكَ، وَسَهَّلَ لِي قَصْدَكَ

خدا را سپاس که مرا به ولایتت هدایت کرد و به زیارتت اختصاص داد و برایم همراه ساخت آهنگ به سویت را

پس داخل روضه شو و بالای سر بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا

سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌سخن خدا

سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث محمّد محبوب خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

سلام بر تو ای وارث امیرمؤمنان ولی خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ

سلام بر تو ای فرزند محمّد مصطفی، سلام بر تو ای فرزند علی مرتضی

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرىٰ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا، سلام بر تو ای فرزند خدیجه کبری

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ

سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و تنهای به خون غلطیده که هنوز خونخواهی‌ات انجام نگرفته، گواهی می‌دهم که تو نماز را بپا داشتی و زکات پرداختی

وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَأَطَعْتَ اللّٰهَ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و خدا و رسولش را اطاعت کردی تا مرگ به سویت آمد

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

خدا لعنت کند امتی که تو را کشتند و لعنت کند امتی که به تو ستم کردند و لعنت کند امتی که این واقعه را شنیدند و به آن خشنود شدند

يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، أُشْهِدُ اللّٰهَ وَمَلائِكَتَهُ وَأَنْبِياءَهُ وَرُسُلَهُ

ای مولای من ای اباعبدالله،گواه می‌گیرم خدا و فرشتگان و پیامبران و رسولانش

أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي، وَمُنْقَلَبِي إِلَىٰ رَبِّي

را که مؤمن به شمایم و به بازگشتتان یقین دارم، بر پایه قوانین دینم و پایان‌های عملم و بازگشت گاهم به جانب پروردگارم

فَصَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ، وَعَلىٰ أَرْواحِكُمْ وَعَلىٰ أَجْسادِكُمْ، وَعَلىٰ شاهِدِكُمْ وَعَلىٰ غائِبِكُمْ، وَظاهِرِكُمْ وَباطِنِكُمْ

پس درود خدا بر جان‌هایتان و تن‌هایتان و حاضرتان و غایبتان و ظاهرتان و باطنتان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو ای فرزند خاتم پیامبران و فرزند آقای پیشوایان و فرزند پیشوای پرهیزکاران

وَابْنَ إِمامِ الْمُتَّقِينَ، وَابْنَ قائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ إِلىٰ جَنَّاتِ النَّعِيمِ

و فرزند پیشوای سپیدرویان به سوی بهشت‌های پر نعمت و چگونه این چنین نباشی

وَكَيْفَ لَاتَكُونُ كَذٰلِكَ وَأَنْتَ بابُ الْهُدىٰ، وَ إِمامُ التُّقىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقىٰ

در صورتی که تو درگاه هدایت و پیشوای تقوا و دستاویز محکم خدا

وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْيا، وَخامِسُ أَصْحابِ الْكِساءِ

و حجّت بر اهل دنیا و پنجم اصحاب کسایی

غَذَتْكَ يَدُ الرَّحْمَةِ، وَرَضَعْتَ مِنْ ثَدْيِ الْإِيمانِ، وَرُبِّيتَ فِي حِجْرِ الْإِسْلامِ

دست رحمت غذایت داد و از سینه ایمان شیر داده شدی و در دامن اسلام پرورش یافتی

فَالنَّفْسُ غَيْرُ راضِيَةٍ بِفِراقِكَ، وَلَا شَاكَّةٍ فِي حَيَاتِكَ، صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آبائِكَ وَأَبْنائِكَ

دل به فراقت راضی نیست و تردیدی در زنده بودنت نمی‌باشد، درود خدا بر تو و بر پدران و فرزندانت

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَرِيعَ الْعَبَرَةِ السَّاكِبَةِ، وَقَرِينَ الْمُصِيبَةِ الرَّاتِبَةِ

سلام بر تو اى به خاک افتادۀ اشک روان و همدم مصیبت پی‌درپی، خدا لعنت کند امّتى را که حلال شمردند

لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الْمَحارِمَ، وَانْتَهَكَتْ فِيكَ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ، فَقُتِلْتَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ مَقْهُوراً

حرمت‌های تو را و درباره تو پرده حرمت اسلام را دریدند

وَأَصْبَحَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِكَ مَوْتُوراً، وَأَصْبَحَ كِتابُ اللّٰهِ بِفَقْدِكَ مَهْجُوراً

کشته شدى (درود خدا بر تو) غمگین و محزون، رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) خونخواه تو شد، و کتاب خدا با از دست رفتنت مهجور گشت

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ جَدِّكَ وَأَبِيكَ، وَأُمِّكَ وَأَخِيكَ، وَعَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ بَنِيكَ، وَعَلَى الْمُسْتَشْهَدِينَ مَعَكَ

سلام بر تو و جد و پدر و مادر و برادر و امامان از فرزندانت و شهید شدگان همراهت

وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْحافِّينَ بِقَبْرِكَ، وَالشَّاهِدِينَ لِزُوَّارِكَ الْمُؤَمِّنِينَ بِالْقَبُولِ عَلَىٰ دُعاءِ شِيعَتِكَ

و بر فرشتگان دربرگیرنده قبرت و حاضران از زائرانت، آمین‌گوی براى قبولى دعاى شیعیانت

وَالسَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ

پدر و مادرم فدایت ای فرزند رسول خدا، پدر و مادرم فدایت ای اباعبدالله

لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

عزایت بزرگ شد و مصیبتت بر ما و همۀ اهل آسمان‌ها و زمین دشوار و طاقت‌فرسا گشت

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَأَلْجَمَتْ وَتَهَيَّأَتْ لِقِتالِكَ

خدا لعنت کند قومی که اسب‌ها را زین کردند و دهانه زدند و آماده پیکار با تو شدند

يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، قَصَدْتُ حَرَمَكَ، وَأَتَيْتُ مَشْهَدَكَ

ای مولایم ای اباعبدالله، آهنگ حرمت نمودم و به زیارتگاهت آمدم

أَسْأَلُ اللّٰهَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ، وَبِالْمحَلِّ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ

از خدا درخواست می‌کنم به مقامی که برای تو نزد اوست و منزلتی که برای تو پیش اوست

أَنْ يُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ بِمَنِّهِ وَجُودِهِ وَكَرَمِهِ

که درود فرستد بر محمّد و خاندان محمّد و مرا در دنیا و آخرت همراه شما قرار دهد، به مهرورزی و جود و کرمش

آنگاه ضریح را ببوس و بالای سر دو رکعت نماز، به هر سوره که بعد از سوره «حمد» خواستی بخوان و چون فارغ شدی بگو:

اللّٰهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ

خدایا براى تو نماز خواندم و رکوع و سجود بجا آوردم، یگانه‌ای و شریکى برایت نیست

لِأَنَّ الصَّلاةُ وَالرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ لَاتَكُونُ إِلّا لَكَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ

به درستى که نماز و رکوع و سجود جز براى تو نیست، زیرا تویى خدا، معبودى جز تو نیست

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَالسَّلامِ، وَارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ التَّحِيَّةَ وَالسَّلامَ

خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، برترین درود و سلام را از سوی من به ایشان برسان و از سوی آنان تحیّت و سلام را به من باز گردان

اللّٰهُمَّ وَهَاتَانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلىٰ مَوْلايَ وَسَيِّدِي وَ إِمامِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ

خدایا این دو رکعت، هدیه‌اى است از سوى من به مولایم و آقا و امامم حسین بن على درود بر ایشان

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَقَبَّلْ ذٰلِكَ مِنِّي

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن را از من بپذیر

وَاجْزِنِي عَلَىٰ ذٰلِكَ أَفْضَلَ أَمَلِي وَرَجائِي فِيكَ وَفِي وَلِيِّكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

و بر آن نماز به من پاداش ده، به برترین آرزو و امیدم درباره تو و ولی‌ات، ای مهربان‌ترین مهربانان

سپس به سوی پایین پای مبارک حضرت امام حسین(علیه‌السلام) رفته و علی بن الحسین(علیه‌السلام) را که قبرشان آنجاست زیارت کن و در زیارت حضرتش بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ نَبِيِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند پیامبر خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ

سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند حسین شهید

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ ابْنُ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ ابْنُ الْمَظْلُومِ

سلام بر تو ای شهید، سلام بر تو ای ستمدیده و پسر ستمدیده

لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

خدا لعنت کند امّتی که تو را کشت و خدا لعنت کند امّتی که به تو ستم روا داشت و خدا لعنت کند امّتی که این واقعه را شنید و به آن رضایت داد

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ

سلام بر تو اى مولایم، سلام بر تو اى ولی خدا و فرزند ولی خدا

لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ وَجَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ

این مصیبت و این عزا بر ما و همۀ مومنان دشوار و طاقت‌فرسا شد

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَأَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

خدا لعنت کند امّتى که تو را کشتند، به سوى خدا و به سوی تو، از ایشان در دنیا و آخرت بیزارى می‌جویم

بعد به سوی دیگر شهدا رو کن و ایشان را به این صورت زیارت کن:

سلام بر شما اى اولیاى خدا و عاشقانش، سلام بر شما ای برگزیدگان خدا و دوستانش

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ دِينِ اللّٰهِ، وَأَنْصارَ نَبِيِّهِ، وَأَنْصارَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، وَأَنْصارَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

سلام بر شما اى یاران دین خدا و یاران پیامبر خدا و یاران امیرمؤمنان و یاران فاطمه سرور بانوان جهانیان

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْوَلِيِّ النَّاصِحِ

سلام بر شما اى یاران ابى محمّد حسن ولی خیرخواه

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَبِي عَبْدِاللّٰهِ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ الْمَظْلُومِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ

سلام بر شما اى یاران ابی‌عبدالله حسین آن شهید مظلوم، درود خدا بر همه آنان باد

بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي طِبْتُمْ وَطَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِي فِيها دُفِنْتُمْ وَفُزْتُمْ وَاللّٰهِ فَوْزاً عَظِيماً

پدر و مادرم فدایتان، پاک گشتید و نیز زمینى که در آن دفن هستید پاک شد، سوگند به خدا که به رستگارى رسیدید، رستگارى بزرگ

يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ فِي الْجِنانِ مَعَ الشُّهَداءِ وَالصَّالِحِينَ

اى کاش من هم با شما بودم و با شما و با شهیدان و شایستگان

وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقاً، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

در بهشت رستگار مى‌شدم و چه خوب رفقایى هستید و سلام و برکات خدا بر شما باد

آنگاه به جانب بالای سر امام حسین(علیه‌السلام) برگرد و برای خود و اهل و عیال و برادران با ایمانت بسیار دعا کن.

سید ابن طاووس و شهید فرموده‌اند: سپس به محلّ شهادت جناب عباس (رضی‌الله‌عنه) برو، همین‌که به آنجا رسیدی، نزد قبر آن حضرت بایست و بگو:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ بْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو اى ابوالفضل عباس فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو اى فرزند سرور جانشینان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَوَّلِ الْقَوْمِ إِسْلاماً، وَأَقْدَمِهِمْ إِيماناً، وَأَقْوَمِهِمْ بِدِينِ اللّٰهِ، وَأَحْوَطِهِمْ عَلَى الْإِسْلامِ

سلام بر تو اى فرزند نخستین مؤمن این امّت در قبول اسلام و پیش‌ترین آنان در ایمان و پابرجاترینشان در دین خدا و هشیارترینشان بر اسلام

أَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَخِيكَ فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُواسِي

گواهى می‌دهم که تو براى خدا و رسول خدا و برادرت خیرخواهى کردى، پس چه نیکو برادر حمایت‌کننده‌ای بودى

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ

خدا لعنت کند امّتى که تو را کشت

وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الْمَحارِمَ، وَانْتَهَكَتْ فِي قَتْلِكَ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ

و به تو ستم روا داشت و حلال شمرد از تو حرمت‌ها را و در کشتنت پرده حرمت اسلام را درید

فَنِعْمَ الْأَخُ الصَّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحامِي النَّاصِرُ، وَالْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِيهِ

پس چه نیکو برادر شکیبا، مجاهد، پشتیبان، یاور، مدافع از برادرش بود

الْمُجِيبُ إِلىٰ طاعَةِ رَبِّهِ، الرَّاغِبُ فِيمَا زَهِدَ فِيهِ غَيْرُهُ مِنَ الثَّوَابِ الْجَزِيلِ وَالثَّنَاءِ الْجَمِيلِ

پاسخ‌دهنده به طاعت پروردگارش، مشتاق به آنچه دیگران بى‌رغبت به آن بودند که عبارت است

وَأَلْحَقَكَ اللّٰهُ بِدَرَجَةِ آبائِكَ فِي دارِ النَّعِيمِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

از پاداش برجسته و ستایش زیبا و خدا تو را در خانه نعمت جاودان به مقام پدرانت برساند، که خدا ستوده و بزرگوار است

پس خود را به قبر بیفکن و بگو:

اللّٰهُمَّ لَكَ تَعَرَّضْتُ، وَلِزِيارَةِ أَوْلِيائِكَ قَصَدْتُ، رَغْبَةً فِي ثَوَابِكَ، وَرَجَاءً لِمَغْفِرَتِكَ، وَجَزِيلِ إِحْسَانِكَ

خدایا من متوجّه تو و زیارت اولیایت شدم، آن را قصد کردم از روى اشتیاق به ثوابت و امید به آمرزشت و بسیارى احسانت

فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَجْعَلَ رِزْقِي بِهِمْ دارَّاً، وَعَيْشِي بِهِمْ قَارَّاً

از تو درخواست مى‌کنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و قرار دهى روزى‌ام را به حق ایشان سرشار و خوشی‌ام را پابرجا

وَزِيارَتِي بِهِمْ مَقْبُولَةً، وَذَنْبِي بِهِمْ مَغْفُوراً، وَاقْلِبْنِي بِهِمْ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجاباً دُعائِي

و زیارتم را پذیرفته و گناهم را آمرزیده و به حق ایشان بازگردان مرا رستگار و موفق

بِأَفْضَلِ مَا يَنْقَلِبُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ زُوَّارِهِ وَالْقَاصِدِينَ إِلَيْهِ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

در حال اجابت دعایم به برترین صورتى که یکى از زائران حضرتش و آهنگ کنندگان به سویش بازمی‌گردد؛ به مهربانی‌ات، اى مهربان‌ترین مهربانان

پس ضریح را ببوس و نزد آن حضرت نماز زیارت بخوان و نیز آنچه خواسته باشی از دعا و قرآن و ذکر انجام ده و چون خواستی آن حضرت را وداع کنی، آنچه را که پیش از این بیان کردم، در «وداع» آن حضرت بگو.

hasnt translate

«اللّٰهُ أَکْبَرُ»

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلىٰ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، السَّلامُ عَلىٰ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَىٰ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، السَّلامُ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ مُوسىٰ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَى الْخَلَفِ الصَّالِحِ الْمُنْتَظَرِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

الْحَمْدُلِلّٰهِ الَّذِي هَدَانِي لِوِلايَتِكَ، وَخَصَّنِي بِزِيارَتِكَ، وَسَهَّلَ لِي قَصْدَكَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرىٰ

this faraz hasnt Translate

وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَأَطَعْتَ اللّٰهَ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

this faraz hasnt Translate

يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، أُشْهِدُ اللّٰهَ وَمَلائِكَتَهُ وَأَنْبِياءَهُ وَرُسُلَهُ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

this faraz hasnt Translate

وَابْنَ إِمامِ الْمُتَّقِينَ، وَابْنَ قائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ إِلىٰ جَنَّاتِ النَّعِيمِ

this faraz hasnt Translate

وَكَيْفَ لَاتَكُونُ كَذٰلِكَ وَأَنْتَ بابُ الْهُدىٰ، وَ إِمامُ التُّقىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقىٰ

this faraz hasnt Translate

وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْيا، وَخامِسُ أَصْحابِ الْكِساءِ

this faraz hasnt Translate

غَذَتْكَ يَدُ الرَّحْمَةِ، وَرَضَعْتَ مِنْ ثَدْيِ الْإِيمانِ، وَرُبِّيتَ فِي حِجْرِ الْإِسْلامِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَرِيعَ الْعَبَرَةِ السَّاكِبَةِ، وَقَرِينَ الْمُصِيبَةِ الرَّاتِبَةِ

this faraz hasnt Translate

وَالسَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَأَلْجَمَتْ وَتَهَيَّأَتْ لِقِتالِكَ

this faraz hasnt Translate

يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، قَصَدْتُ حَرَمَكَ، وَأَتَيْتُ مَشْهَدَكَ

this faraz hasnt Translate

أَسْأَلُ اللّٰهَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ، وَبِالْمحَلِّ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَقَبَّلْ ذٰلِكَ مِنِّي

this faraz hasnt Translate

وَاجْزِنِي عَلَىٰ ذٰلِكَ أَفْضَلَ أَمَلِي وَرَجائِي فِيكَ وَفِي وَلِيِّكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ نَبِيِّ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ

this faraz hasnt Translate

لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ وَجَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْوَلِيِّ النَّاصِحِ

this faraz hasnt Translate

يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ فِي الْجِنانِ مَعَ الشُّهَداءِ وَالصَّالِحِينَ

this faraz hasnt Translate

وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقاً، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

أَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَخِيكَ فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُواسِي

this faraz hasnt Translate

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ

this faraz hasnt Translate

فَنِعْمَ الْأَخُ الصَّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحامِي النَّاصِرُ، وَالْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِيهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَلْحَقَكَ اللّٰهُ بِدَرَجَةِ آبائِكَ فِي دارِ النَّعِيمِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

هفتم: زیارت عاشورا

[این زیارت همان] زیارت عاشورای معروف است که از نزدیک و دور خوانده می‌شود و شرح آن چنان‌که شیخ ابوجعفر طوسی در «مصباح» ذکر فرموده چنین است:

محمّد بن اسماعیل بن بزیع، از صالح بن عقبه، از پدرش، از حضرت باقر(علیه‌السلام) روایت کرده است: که حضرت فرموده: هرکه حسین بن علی(علیه‌السلام) را در روز «دهم محرّم» کنار قبر آن حضرت زیارت کند تا آنکه گریان شود، خدا را در روز قیامت ملاقات کند، با ثوابی به اندازه ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد که ثواب آن‌ها همانند ثواب کسی می‌باشد که در خدمت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وائمه‌طاهرین) جهاد کرده باشد.

راوی گفت: فدایت شوم چه ثوابی است برای کسی که در شهرهای دور از کربلا باشد و برایش در مانند این روز رفتن به سوی قبر آن حضرت ممکن نباشد؟

فرمود: هرگاه چنین باشد به سوی صحرا بیرون رود، یا در خانه خود بر بلندی بام بالا رود و به سوی آن حضرت با سلام اشاره کند و در نفرین کردن بر قاتلین آن حضرت بکوشد و پس از آن دو رکعت نماز بخواند؛ و این کار را در اوایل روز، پیش از گذشتن خورشید از لحظۀ ظهر انجام دهد، پس بر امام حسین(علیه‌السلام) زاری و گریه کند و کسانی را که در خانه‌اش هستند، هرگاه از ایشان تقیه نمی‌کند، به گریه کردن بر آن حضرت امر کند و در خانهٔ خود با نشان دادن بی‌تابی بر آن حضرت عزا بپا دارد و یکدیگر را به مصیبتشان به حسین(علیه‌السلام) تسلیت و دلداری دهند و من بر خدا برای ایشان همه آن ثواب‌ها را ضامنم، هرگاه این عمل را انجام دهند.

گفتم: فدایت شوم این ثواب‌ها را برای ایشان ضامن می‌شوی و آن‌ها را به عهده می‌گیری؟

فرمود: آری من ضامن و عهده گیرنده‌ام برای کسی که این عمل را بجا آورد.

گفتم: یکدیگر را چگونه تسلیت و دلداری دهند؟

فرمود: بگویند:

أَعْظَمَ اللّٰهُ أُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عليه السلام، وَجَعَلَنا وَإِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ

خدا بزرگ کند پاداش‌هایمان را به مصیبتمان بر حسین (درود بر او) و ما و شما را از خواهندگان خون او همراه با ولی‌اش، امام مهدی از خاندان محمّد (درود بر ایشان) قرار دهد

و اگر بتوانی آن روز را به دنبال حاجتی بیرون نروی، بیرون نرو، زیرا روز بلا و مصیبت است که در آن حاجت مؤمن برآورده نمی‌شود و اگر برآورده شود برای او مبارک نخواهد بود و در آن خیر و رشدی نخواهد دید و در آن روز هیچ‌کدام از شما برای خانه‌اش، البته چیزی ذخیره نکند، چرا که هرکه در آن روز اگر چیزی ذخیره کند، در آن چیز برکت نخواهد دید و برای او و اهلش که جهت آن‌ها ذخیره کرده مبارک نخواهد بود.

هرگاه این عمل را به جا آوردند، حق‌تعالی برای ایشان ثواب هزار حج، هزار عمره و هزار جهاد بنویسد که گویا همه را با رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) انجام داده باشد و برای اوست مزد و پاداش مصیبت هر پیامبر و رسول و وصی و صدّیق و شهیدی که مرده یا کشته شده باشد، از زمانی که حق‌تعالی آفریده دنیا را تا زمانی که قیامت بر پا شود.

صالح بن عُقبه و سیف بن عُمَیره گفته‌اند: عَلقَمة بن محمّد حَضرمی گفت: به حضرت باقر(علیه‌السلام) گفتم: به من دعایی بیاموز که آن را در این روز بخوانم برای هر زمان‌که آن حضرت را از نزدیک زیارت کنم و دعایی که آن را بخوانم برای هر زمان‌که موفق به زیارتش از نزدیک نشوم و بخواهم با سلام به سوی او از شهرهای دور از خانه‌ام اشاره کنم.

به من فرمود: ای علقمه هرگاه آن دو رکعت نماز را خواندی به سوی آن حضرت با سلام اشاره کن و در وقت اشاره به آن حضرت پس از گفتن «تکبیر» این کلام را بگو: [زیارتی که چند سطر بعد ذکر می‌شود]

به درستی که هرگاه این کلام را گفتی، دعا کرده‌ای به آن چیزی که دعا می‌کنند به آن زائران آن حضرت از ملائکه و خداوند برای تو صد هزار هزار درجه بنویسد و همانند کسی باشی که با امام حسین(علیه‌السلام) شهید شده باشد تا مشارکت کنی با ایشان در درجاتشان و شناخته نشوی، مگر در زمرهٔ شهیدانی که با آن حضرت شهید شده‌اند و برای تو نوشته شود زیارت هر پیامبر و رسولی و پاداش زیارت هرکه زیارت کرده امام حسین(علیه‌السلام) را از روزی که شهید شده، سلام خدا بر آن حضرت و اهل‌بیتش باد؛می‌گویی:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، [السَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيَرَةَ اللّٰهِ وَابْنَ خِيرَتِهِ]

سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان و فرزند سرور جانشینان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه سرور بانوان جهانیان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای تنهای شهید شده که هنوز خونخواهی‌ات انجام نگرفته

السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ، عَلَيْكُمْ مِنِّي جَمِيعاً سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

سلام بر تو و جان‌هایی که به درگاهت فرود آمدند، از سوی من بر همگی شما سلام خدا باد برای همیشه تا هستم و تا شب و روز باقی است

يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ

ای اباعبدالله، هرآینه عزایت بزرگ و سنگین شد و مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام بس دشوار و طاقت‌فرسا گشت

وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَاوَاتِ عَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ

و سنگین و دشوار و طاقت‌فرسا شد مصیبتت در آسمان‌ها بر همه اهل آسمان

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ

خدا لعنت کند امّتی که بنای ستم و بی‌داد بر شما اهل‌بیت را بنیان نهادند

وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ وَأَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتِي رَتَّبَكُمُ اللّٰهُ فِيها

و خدا لعنت کند قومی که شما را از مقامتان دور کرد و از مرتبه‌هایتان برکنار نمود، مرتبه‌هایی که خدا شما را در آن‌ها جای داد

وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً قَتَلَتْكُمْ وَلَعَنَ اللّٰهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتالِكُمْ

خدا لعنت کند امّتی که شما را کشتند و خدا لعنت کند آنان را که امکانات و توان جنگ با شما را برای ایشان تدارک دیدند

بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَ [مِنْ] أَشْياعِهِمْ وَأَتْباعِهِمْ وَأَوْلِيائِهِمْ

من بیزاری می‌جویم به سوی خدا و به سوی شما از ایشان و از شیعیان و پیروان و دوستدارانشان

يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ إِلىٰ يَوْمِ الْقِيامَةِ

ای اباعبدالله من تا روز قیامت در صلحم با کسی که با شما صلح کرد و در جنگم با کسی که با شما جنگید

وَلَعَنَ اللّٰهُ آلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ بَنِي أُمَيَّةَ قاطِبَةً، وَلَعَنَ اللّٰهُ ابْنَ مَرْجانَةَ

و خدا لعنت کند خاندان زیاد و خاندان مروان را و خدا همه بنی امیه را لعنت کند و لعنت کند پسر مرجانه

وَلَعَنَ اللّٰهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللّٰهُ شِمْراً

و عمر بن سعد و شمر را

وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَأَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي

و لعنت کند امّتی که مرکب‌ها را زین کردند و لگام زدند و جنگ با تو را دنبال کردند پدر و مادرم به فدایت

لَقَدْ عَظُمَ مُصابِي بِكَ، فَأَسْأَلُ اللّٰهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقامَكَ، وَأَكْرَمَنِي [بِكَ]

همانا مصیبتت بر من دشوار و طاقت‌فرسا شد، از خدا که مقامت را گرامی داشت و مرا به وسیله تو کرامت بخشید

أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثارِكَ مَعَ إِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

درخواست می‌کنم که خون‌خواهی تو را همراه پیشوای یاری شده از اهل‌بیت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) روزی من کند

اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ

خدایا به حق حسین مرا نزد خود در دنیا و آخرت آبرومند قرار ده

يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ، وَ إِلىٰ رَسُولِهِ، وَ إِلىٰ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

ای اباعبدالله من به خدا و رسولش و امیرمؤمنان

وَ إِلىٰ فاطِمَةَ، وَ إِلَى الْحَسَنِ، وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ

و فاطمه و حسن تقرّب می‌جویم، به دوستی تو

وَبِالْبَراءَةِ [مِمَّنْ قَاتَلَكَ، وَنَصَبَ لَكَ الْحَرْبَ، وَبِالْبَراءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ، وَأَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ وَإِلىٰ رَسُولِهِ] مِمَّنْ أَسَّسَ أَساسَ ذٰلِكَ وَبَنىٰ عَلَيْهِ بُنْيانَهُ

و به بیزاری [از کسی که با تو جنگید و به تو اعلام جنگ داد و به بیزاری از آنان‌که اساس ستم و جور بر ضدّ شما را پایه‌گذاری کردند و بیزاری می‌جویم بسوی خدا و رسولش] از کسی که پایه‌گذاری کرد اساس این حادثه را و بنا نهاد بر آن بنیانش را

وَجَرىٰ فِي ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعَلَىٰ أَشْياعِكُمْ، بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ

و روان شد در ستم و بیدادش بر شما و شیعیان شما، از ایشان به سوی خدا و شما بیزارم

وَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ ثُمَّ إِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ

و به خدا تقرّب می‌جویم و پس از آن به شما نیز با دوستی نسبت به شما

وَبِالْبَراءَةِ مِنْ أَعْدائِكُمْ، وَالنَّاصِبِينَ لَكُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَأَتْبَاعِهِمْ

و دوستی نسبت به دوستان شما و به بیزاری از دشمنانتان و برپاکنندگان جنگ با شما و به بیزاری از شیعیان و پیروان آن‌ها

إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ، وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاكُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ

من در صلحم با کسی که با شما صلح کرد و در جنگم با کسی که با شما جنگید و دوستم با کسی که شما را دوست داشت و دشمنم با کسی که شما را دشمن داشت

فَأَسْأَلُ اللّٰهَ الَّذِي أَكْرَمَنِي بِمَعْرِفَتِكُمْ، وَمَعْرِفَةِ أَوْلِيَائِكُمْ، وَرَزَقَنِي الْبَراءَةَ مِنْ أَعْدائِكُمْ

پس درخواست می‌کنم از خدا که مرا به معرفت شما و دوستان شما گرامی داشت و بیزاری از دشمنان شما را نصیب من کرد

أَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ، وَأَنْ يُثَبِّتَ لِي عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

اینکه مرا در دنیا و آخرت با شما قرار دهد و جایگاهم را نزد شما با پیشینه‌ای نیک استوار بدارد

وَأَسْأَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ

و از او می‌خواهم که مرا برساند به مقام ستوده‌ای که برای شما نزد خداست

وَأَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثارِي مَعَ إِمامٍ هُدىً ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْكُمْ

و روزی کند خون‌خواهی‌ام را به همراه امام هدایت‌گر آشکار و گویای به حق از خاندان شما

وَأَسْأَلُ اللّٰهَ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّأْنِ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَهُ أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصابِي بِكُمْ أَفْضَلَ مَا يُعْطِي مُصاباً بِمُصِيبَتِهِ

و از خدا می‌خواهم به حق شما و منزلتی که برای شما نزد اوست که عطا کند به من به خاطر مصیبت‌زدگی‌ام به شما برترین چیزی را که عطا کند به مصیبت‌زده‌ای به خاطر مصیبتش

مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَها وَأَعْظَمَ رَزِيَّتَها فِي الْإِسْلامِ وَفِي جَمِيعِ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ

چه مصیبتی بزرگ است آن مصیبت و چه دشوار و طاقت‌فرسا است آن عزا در اسلام و در همه آسمان‌ها و زمین

اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي فِي مَقَامِي هٰذَا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ

خدایا در این جایگاه مرا از کسانی قرار ده که از سوی تو به آنان درود و رحمت و آمرزش می‌رسد

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَماتِي مَماتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

خدایا حیاتم را حیات [آمیخته به عشق] محمّد و خاندان محمّد و مرگم را مرگ [در حال شیفتگی به] محمّد و خاندان محمّد قرار ده

اللّٰهُمَّ إِنَّ هٰذَا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو أُمَيَّةَ وَابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبادِ

خدایا این روز روزی است که به آن تبرّک جستند بنی‌امیه و فرزند جگرخوار

اللَّعِينُ ابْنُ اللَّعِينِ عَلَىٰ لِسانِكَ وَ لِسانِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

آن لعنت‌شده فرزند لعنت شده بر زبان تو و زبان پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش)

فِي كُلِّ مَوْطِنٍ وَ مَوْقِفٍ وَقَفَ فِيهِ نَبِيُّكَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

در هر کجا و هر جایی که پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) در آن ایستاد

اللّٰهُمَّ الْعَنْ أَباسُفْيانَ وَمُعَاوِيَةَ وَيَزِيدَ بْنَ مُعَاوِيَةَ عَلَيْهِمْ مِنْكَ اللَّعْنَةُ أَبَدَ الْآبِدِينَ

خدایا لعنت کن اباسفیان و معاویه و یزید فرزند معاویه را که از جانب تو بر آنان لعنت باد به جاودانگی جاودان‌ها

وَهٰذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ

و امروز روزی است که خوشحال شدند به این روز خاندان زیاد و خاندان مروان، به خاطر کشتن حضرت امام حسین (درود خدا بر او)

اللّٰهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذابَ [الْأَلِيمَ]

خدایا پس لعنت و شکنجه‌ات را بر آنان دوچندان کن

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ فِي هٰذَا الْيَوْمِ، وَفِي مَوْقِفِي هٰذَا، وَأَيَّامِ حَيَاتِي

خدا من در این روز و در این جایگاه و همه روزهای زندگی‌ام به تو تقرّب می‌جویم

الْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ، وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ، وَبِالْمُوَالاةِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ

به بیزاری از اینان و لعنت بر ایشان و به دوستی پیامبر و خاندان پیامبرت (درود بر او ایشان)

سپس «صد مرتبه» بگو:

اللّٰهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَآخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَىٰ ذٰلِكَ

خدایا لعنت کن نخستین ستمکاری را که به حق محمّد و خاندان محمّد ستم کرد و آخرین کسی را که در این ستم از او پیروی نمود

اللّٰهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِي جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ عَلَىٰ قَتْلِهِ، اللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِيعاً

خدایا لعنت کن جمعیتی را که با حسین پیکار کردند و همراهی نمودند و پیمان بستند و پیروی کردند بر کشتن آن حضرت، خدایا همه آنان را لعنت کن

پس بگو «صد مرتبه»:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ

سلام بر تو ای اباعبدالله و بر جان‌هایی که به درگاهت فرود آمدند

عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

از سوی من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقی است

وَلَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكُمْ

و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوی من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَوْلادِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلَىٰ أَصْحابِ الْحُسَيْنِ

سلام بر حسین و بر علی بن الحسین و فرزندان حسین و یاران حسین

آنگاه بگو:

اللّٰهُمَّ خُصَّ أَنْتَ أَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنِّي، وَابْدَأْ بِهِ أَوَّلاً، ثُمَّ [الْعَن] الثَّانِيَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ

خدایا اختصاص ده، اوّلین ستمکار را از سوی من به لعنت و آغاز کن به آن لعنت اولین را، سپس دومین و سومین و چهارمین را

اللّٰهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ خامِساً، وَالْعَنْ عُبَيْدَ اللّٰهِ بْنَ زِيادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ

خدایا یزید پنجم آنان را لعنت کن و لعنت کن عبیدالله بن زیاد و پسر مرجانه

وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً وَآلَ أَبِي سُفْيانَ وَآلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوَانَ إِلىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ

و عمر بن سعد و شمر و خاندان ابوسفیان خاندان زیاد و خاندان مروان را تا روز قیامت

سپس به سجده برو و بگو:

اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاكِرِينَ لَكَ عَلَىٰ مُصَابِهِمْ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَىٰ عَظِيمِ رَزِيَّتِي

خدایا سپاس تو را سپاس شکرگزاران بر مصیبت‌زدگی آنان، خدا را سپاس بر بزرگی بلا و مصیبتم

اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ

خدایا شفاعت حسین را در روز ورود [به قیامت] نصیبم کن

وَثَبِّتْ لِي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَأَصْحابِ الْحُسَيْنِ الَّذِينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ‌السلام

و پیشینۀ نیک مرا نزد خود ثابت بدار به همراه حسین و یاران حسین، آنان‌که جانشان را در دفاع از حسین (درود بر او) بخشیدند

علقمه گفت: حضرت باقر(علیه‌السلام) فرمود: اگر بتوانی آن حضرت را هر روز به این زیارت در خانه خود زیارت کنی زیارت کن که تمام این ثواب‌ها برای تو خواهد بود.

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

this faraz hasnt Translate

وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَاوَاتِ عَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ

this faraz hasnt Translate

فَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ

this faraz hasnt Translate

بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَ [مِنْ] أَشْياعِهِمْ وَأَتْباعِهِمْ وَأَوْلِيائِهِمْ

this faraz hasnt Translate

وَلَعَنَ اللّٰهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللّٰهُ شِمْراً

this faraz hasnt Translate

وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَأَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي

this faraz hasnt Translate

لَقَدْ عَظُمَ مُصابِي بِكَ، فَأَسْأَلُ اللّٰهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقامَكَ، وَأَكْرَمَنِي [بِكَ]

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ فِي الدُّنْيا وَالآخِرَةِ

this faraz hasnt Translate

وَ إِلىٰ فاطِمَةَ، وَ إِلَى الْحَسَنِ، وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ

this faraz hasnt Translate

وَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ ثُمَّ إِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ

this faraz hasnt Translate

وَأَسْأَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثارِي مَعَ إِمامٍ هُدىً ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْكُمْ

this faraz hasnt Translate

مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَها وَأَعْظَمَ رَزِيَّتَها فِي الْإِسْلامِ وَفِي جَمِيعِ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي فِي مَقَامِي هٰذَا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَماتِي مَماتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ إِنَّ هٰذَا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو أُمَيَّةَ وَابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبادِ

this faraz hasnt Translate

اللَّعِينُ ابْنُ اللَّعِينِ عَلَىٰ لِسانِكَ وَ لِسانِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

this faraz hasnt Translate

فِي كُلِّ مَوْطِنٍ وَ مَوْقِفٍ وَقَفَ فِيهِ نَبِيُّكَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

this faraz hasnt Translate

وَهٰذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذابَ [الْأَلِيمَ]

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ فِي هٰذَا الْيَوْمِ، وَفِي مَوْقِفِي هٰذَا، وَأَيَّامِ حَيَاتِي

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ

this faraz hasnt Translate

عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

this faraz hasnt Translate

وَلَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكُمْ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ خامِساً، وَالْعَنْ عُبَيْدَ اللّٰهِ بْنَ زِيادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ

this faraz hasnt Translate

وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً وَآلَ أَبِي سُفْيانَ وَآلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوَانَ إِلىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

دعای بعد از زیارت عاشورا معروف به دعای علقمه

محمّد بن خالد طیالسی از سیف بن عُمَیره روایت کرده: با صفوان بن مهران و جمعی دیگر از اصحاب خودمان به سوی نجف بیرون رفتیم ـ پس از بیرون رفتنِ حضرت صادق(علیه‌السلام) از حیره به طرف مدینه ـ زمانی که از زیارت امیرمؤمنان فارغ شدیم، صفوان صورت خود را به سوی محلّ شهادت اباعبدالله(علیه‌السلام) گرداند، آنگاه به ما گفت: از نزد سر مقدّس امیرمؤمنان، حسین(علیه‌السلام) را زیارت کنید که از اینجا امام صادق(علیه‌السلام) ایما و اشاره کرد به سلام بر آن حضرت و من در آن‌وقت خدمت آن حضرت بودم.

سیف گفت: صفوان همان زیارتی را خواند که علقمة بن محمّد حضرمی از امام باقر(علیه‌السلام) در «روز عاشورا» روایت کرده بود، سپس دو رکعت نماز بالای سر امیرمؤمنان(علیه‌السلام) خواند و پس از آن نماز، امیرمؤمنان را وداع کرد و اشاره کرد به سوی قبر امام حسین(علیه‌السلام) درحالی‌که روی خود را به سوی او کرده بود و پس از زیارت او وداع گفت و از جمله دعاهایی که بعد از نماز خواند این بود:

يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ، يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ، يَا كاشِفَ كُرَبِ الْمَكْرُوبِينَ، يَا غِياثَ الْمُسْتَغِيثِينَ

ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای پاسخ‌دهنده خواسته بیچارگان، ای برطرف‌کننده اندوه اندوهگینان، ای فریادرس دادخواهان

يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ، وَيَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

ای دادرس دادجویان، ای آن‌که به من از رگ گردن نزدیک‌تر است

وَيَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ، وَيَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَىٰ، وَبِالْأُفُقِ الْمُبِينِ

ای آن‌که میان شخص و دلش پرده می‌شود، ای آن‌که بر دیدگاه برتر و افق و نواحی روشن قرار داری

وَيَا مَنْ هُوَ الرَّحْمانُ الرَّحِيمُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوىٰ، وَيَا مَنْ يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ

ای آن‌که بخشنده و مهربان است و بر حکومت کشور هستی استیلا دارد، ای آن‌که خیانت چشم‌ها و آنچه را سینه‌ها پنهان کنند می‌داند

وَيَا مَنْ لا يَخْفىٰ عَلَيْهِ خافِيَةٌ، يَا مَنْ لَاتَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْأَصْواتُ

ای آن‌که هیچ پوشیده‌ای بر او پنهان نیست، ای آن‌که صداها بر او اشتباه نشود

وَيَا مَنْ لَاتُغَلِّطُهُ الْحاجاتُ، وَيَا مَنْ لَا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ

ای آن‌که نیازمندی‌ها، او را به‌ خطا نیندازند، ای آن‌که اصرار اصرارکنندگان او را به ستوه نیاورد

يَا مُدْرِكَ كُلِّ فَوْتٍ، وَيَا جامِعَ كُلِّ شَمْلٍ، وَ يَا بارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ

ای دریابنده هر از دست رفته، ای گردآورنده هر پراکنده، ای آفریننده جان‌ها پس از مرگ

يَا مَنْ هُوَ كُلَّ يَوْمٍ فِي شَأْنٍ، يَا قاضِيَ الْحاجاتِ، يَا مُنَفِّسَ الْكُرُباتِ، يَا مُعْطِيَ السُّؤُلاتِ

ای آن‌که هر روز در کاری است، ای برآورنده حاجات، ای بیرون آورنده غم‌ها از دل‌ها، ای بخشنده خواهش‌ها

يَا وَلِيَّ الرَّغَباتِ؛ يَا كافِيَ الْمُهِمَّاتِ

ای سرپرست رغبت‌ها؛ ای کفایت کننده امور مهم

يَا مَنْ يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَلَا يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

ای آن‌که از هر چیز کفایت کند و کفایت نکند در آسمان‌ها و زمین از او چیزی

أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتِمِ النَّبِيِّينَ، وَعَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، وَبِحَقِّ فاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ، وَبِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ

از تو می‌خواهم به حق محمّد خاتم پیامبران و علی امیرمؤمنان و به حق فاطمه دختر پیامبرت و به حق حسن و حسین

فَإِنِّي بِهِمْ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ فِي مَقامِي هٰذَا، وَبِهِمْ أَتَوَسَّلُ، وَبِهِمْ أَتَشَفَّعُ إِلَيْكَ

من در این جایگاه به وسیله آنان به تو توجه می‌کنم و به ایشان متوسّل می‌شوم و به آنان به درگاه تو شفاعت می‌خواهم

وَبِحَقِّهِمْ أَسْأَلُكَ وَأُقْسِمُ وَأَعْزِمُ عَلَيْكَ، وَبِالشَّأْنِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ وَبِالْقَدْرِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ

و به حق آنان از تو درخواست می‌کنم و سوگند می‌خورم و تو را سوگند می‌دهم و به مقامی که برای آنان نزد توست و به حق منزلتی که برای آنان پیش تو است

وَبِالَّذِي فَضَّلْتَهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ وَبِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ، وَبِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعَالَمِينَ

و به آنچه آنان را بر جهانیان برتری دادی و به حق نامت که آن را نزد آنان قرار دادی و از میان جهانیان، آنان را به آن نام ویژه نمودی

وَبِهِ أَبَنْتَهُمْ وَأَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعَالَمِينَ حَتَّىٰ فاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعَالَمِينَ جَمِيعاً

و به آن نام وجودشان و برتری‌شان را از برتری جهانیان آشکار نمودی تا مزیت آنان بر مزیت همۀ جهانیان برتری گرفت

أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَهَمِّي وَكَرْبِي

از تو می‌خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و غم و نگرانی و رنج و ناراحتی‌ام را برطرف کنی

وَتَكْفِيَنِي الْمُهِمَّ مِنْ أُمُورِي، وَتَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي

و مرا از امور مهمّم کفایت نمایی و قرضم را ادا کنی

وَتُجِيرَنِي مِنَ الْفَقْرِ، وَتُجِيرَنِي مِنَ الْفاقَةِ، وَتُغْنِيَنِي عَنِ الْمَسْأَلَةِ إِلَى الْمَخْلُوقِينَ

و از تهیدستی و درماندگی پناهم دهی و از درخواست نمودن از مخلوقات بی‌نیازم سازی

وَتَكْفِيَنِي هَمَّ مَنْ أَخافُ هَمَّهُ، وَعُسْرَ مَنْ أَخافُ عُسْرَهُ، وَحُزُونَةَ مَنْ أَخافُ حُزُونَتَهُ

و از من کفایت کنی آزار کسی را که از آزارش می‌ترسم و دشواری کسی را که از دشواری‌اش هراس دارم و ناهمواری کسی را که از ناهمواری‌اش بیم دارم

وَشَرَّ مَنْ أَخافُ شَرَّهُ، وَمَكْرَ مَنْ أَخافُ مَكْرَهُ، وَبَغْيَ مَنْ أَخافُ بَغْيَهُ

و شر کسی که از شرش می‌ترسم و فریب کسی که از فریبش وحشت دارم و تجاوز کسی که از تجاوزش بیم دارم

وَجَوْرَ مَنْ أَخافُ جَوْرَهُ ، وَسُلْطانَ مَنْ أَخافُ سُلْطانَهُ، وَكَيْدَ مَنْ أَخافُ كَيْدَهُ

و بی‌عدالتی کسی که از بی‌عدالتی‌اش می‌ترسم و از چیرگی کسی که از چیرگی‌اش وحشت دارم و نقشه کسی که از نقشه‌اش بیم دارم

وَمَقْدُرَةَ مَنْ أَخافُ مَقْدُرَتَهُ عَلَيَّ، وَتَرُدَّ عَنِّي كَيْدَ الْكَيَدَةِ، وَمَكْرَ الْمَكَرَةِ

و قدرت کسی که از قدرتش به خود می‌ترسم و از تو می‌خواهم که بداندیشی بداندیشان و حیلۀ حیله‌گران را از من بگردانی

اللّٰهُمَّ مَنْ أَرادَنِي فَأَرِدْهُ، وَمَنْ كادَنِي فَكِدْهُ

خدایا هرکه قصد من کرده قصدش کن و هرکه درباره من بداندیشی کرد

وَاصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُ وَمَكْرَهُ وَبَأْسَهُ وَأَمانِيَّهُ وَامْنَعْهُ عَنِّي كَيْفَ شِئْتَ وَأَنَّىٰ شِئْتَ

در حقش بداندیشی کن و از من حیله و نیرنگ و نیرو و آرزویش را بازگردان و او را از من بازدار هرگونه که خواهی و هر کجا که خواهی

اللّٰهُمَّ اشْغَلْهُ عَنِّي بِفَقْرٍ لَاتَجْبُرُهُ، وَبِبَلاءٍ لَاتَسْتُرُهُ، وَبِفاقَةٍ لَا تَسُدُّها

خدایا او را از من سرگرم کن به فقری که جبرانش نکنی و به بلایی که نپوشانی‌اش و به نیازی که مسدود نکنی

وَبِسُقْمٍ لاَ ٰ تُعافِيهِ، وَذُلٍّ لَاتُعِزُّهُ، وَبِمَسْكَنَةٍ لَاتَجْبُرُها؛

و به دردی که تندرستی‌اش ندهی و ذلّتی که عزیزش ننمایی و مسکنتی که جبرانش ننمایی

اللّٰهُمَّ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَيْنَيْهِ، وَأَدْخِلْ عَلَيْهِ الْفَقْرَ فِي مَنْزِلِهِ، وَالْعِلَّةَ وَالسُّقْمَ فِي بَدَنِهِ

خدایا خواری‌ای بر او بزن که نصب‌العینش گردد و تهیدستی را بر او در خانه‌اش وارد کن و بیماری و درد را در بدنش

حتَّىٰ تَشْغَلَهُ عَنِّي بِشُغْلٍ شاغِلٍ لَافَراغَ لَهُ، وَأَنْسِهِ ذِكْرِي كَما أَنْسَيْتَهُ ذِكْرَكَ

تا او را از من سرگرم کنی به سرگرمی سرگرم کننده‌ای که فراغتی برایش نباشد و یاد مرا از یادش ببر، همچنان ‌که یاد خودت را از یادش بردی

وَخُذْ عَنِّي بِسَمْعِهِ وَبَصَرِهِ وَ لِسانِهِ وَيَدِهِ وَرِجْلِهِ وَقَلْبِهِ وَجَمِيعِ جَوارِحِهِ

و بازدار از من گوش و چشم و زبان و دست و پا و قلب و همه اعضایش را

وَأَدْخِلْ عَلَيْهِ فِي جَمِيعِ ذٰلِكَ السُّقْمَ وَلَا تَشْفِهِ حَتَّىٰ تَجْعَلَ ذٰلِكَ لَهُ شُغْلاً شاغِلاً بِهِ عَنِّي وَعَنْ ذِكْرِي

و در همه آن‌ها بر او بیماری وارد کن و شفایش نده تا آن را قرار دهی برای او سرگرمی سرگرم‌کننده‌ای از من و یاد من

وَاكْفِنِي يَا كافِيَ مَا لَايَكْفِي سِواكَ فَإِنَّكَ الْكافِي لَاكافِيَ سِواكَ، وَمُفَرِّجٌ لَامُفَرِّجَ سِواكَ

و کفایت کن ای کفایت کننده، آنچه را که غیر تو کفایت نکند، به درستی که تویی کفایت کننده‌ای که کفایت‌کننده‌ای جز تو نیست و گشایش دهنده‌ای جز تو نمی‌باشد

وَمُغِيثٌ لَامُغِيثَ سِواكَ، وَجارٌ لَاجارَ سِواكَ

و پناه‌دهنده‌ای که پناه‌دهنده‌ای جز تو وجود ندارد

خابَ مَنْ كانَ جَارُهُ سِواكَ، وَمُغِيثُهُ سِواكَ، وَمَفْزَعُهُ إِلىٰ سِواكَ

نومید گشت کسی که پناه‌دهنده‌اش جز تو و فریادرسش جز تو و پناهگاهش جز تو

وَمَهْرَبُهُ إِلىٰ سِواكَ ، وَمَلْجَؤُهُ إِلىٰ غَيْرِكَ، وَمَنْجَاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ غَيْرِكَ

و گریزگاهش جز تو و ملجأش جز تو و جای نجاتش از مخلوق غیر توست

فَأَنْتَ ثِقَتِي وَرَجائِي وَمَفْزَعِي وَمَهْرَبِي وَمَلْجَإِي وَمَنْجايَ

پس تویی آرامش و امیدم و پناهگاه و گریزگاهم و ملجأ و جای نجاتم

فَبِكَ أَسْتَفْتِحُ، وَبِكَ أَسْتَنْجِحُ؛ وَبِمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ وَأَتَوَسَّلُ وَأَتَشَفَّعُ

به تو گشایش می‌خواهم و به تو رستگاری می‌جویم؛ و به وسیلۀ محمّد و خاندان محمّد سوی تو رو می‌کنم و متوسّل می‌شوم و شفاعت می‌خواهم

فَأَسْأَلُكَ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ، فَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَىٰ وَأَنْتَ الْمُسْتَعانُ

ای خدا، ای خدا، ای خدا، تو را سپاس و شکر، شکایت تنها به سوی توست و تویی که به یاری و کمک خواسته‌شده‌ای

فَأَسْأَلُكَ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

از تو می‌خواهم ای خدا، ای خدا، ای خدا، به حق محمّد و خاندان محمّد که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی

وَأَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَهَمِّي وَكَرْبِي فِي مَقامِي هٰذَا

و اندوه و نگرانی و پریشانی مرا در این حالت برطرف کنی

كَما كَشَفْتَ عَنْ نَبِيِّكَ هَمَّهُ وَغَمَّهُ وَكَرْبَهُ، وَكَفَيْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ

همچنان‌ که از پیامبرت نگرانی و غم و پریشانی را برطرف نمودی و او را از هراس دشمنش کفایت کردی

فَاكْشِفْ عَنِّي كَما كَشَفْتَ عَنْهُ، وَفَرِّجْ عَنِّي كَما فَرَّجْتَ عَنْهُ، وَاكْفِنِي كَما كَفَيْتَهُ

و از من برطرف کن همچنان ‌که از او برطرف کردی و از من بگشای همچنان‌ که از او گشودی و مرا کفایت کن همچنان‌ که او را کفایت کردی

وَاصْرِفْ عَنِّي هَوْلَ مَا أَخافُ هَوْلَهُ، وَمَؤُونَةَ مَا أَخافُ مَؤُونَتَهُ

از من برگردان هراس آنچه را که از هراسش می‌ترسم و هزینه آنچه را که از هزینه‌اش می‌ترسم

وَهَمَّ مَا أَخافُ هَمَّهُ، بِلا مَؤُونَةٍ عَلَىٰ نَفْسِي مِنْ ذٰلِكَ

و پریشانی آنچه را که از پریشانی‌اش بیم دارم، بدون هیچ زحمتی از این بابت بر وجودم

وَاصْرِفْنِي بِقَضاءِ حَوائِجِي، وَكِفَايَةِ مَا أَهَمَّنِي هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ آخِرَتِي وَدُنْيَايَ

و مرا بازگردان به برآوردن حاجاتم و کفایت آنچه مرا نگران کرده، نگرانی‌اش از کار آخرت و دنیایم

يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَيَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، عَلَيْكُما مِنِّي سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ والنَّهارُ

ای امیرمؤمنان و ای اباعبدالله، بر شما از سوی من سلام خدا همیشه تا هستم و تا شب و روز هست

وَلَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتِكُما وَلَا فَرَّقَ اللّٰهُ بَيْنِي وَبَيْنَكُما

و خدا این زیارت را آخرین بار از زیارت شما قرار ندهد و بین من و شما جدایی نیندازد

اللّٰهُمَّ أَحْيِنِي حَيَاةَ مُحَمَّدٍ وَذُرِّيَّتِهِ، وَأَمِتْنِي مَمَاتَهُمْ، وَتَوَفَّنِي عَلَىٰ مِلَّتِهِمْ

خدایا زنده بدار مرا چون زندگی محمّد و فرزندان او و بمیران مرا چون مرگ آنان و جانم را بگیر بر آیین ایشان

وَاحْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِمْ، وَلَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

و محشور کن مرا در زمره آنان و بین من و ایشان هیچ‌گاه جدایی مینداز، حتی به اندازه چشم برهم‌زدنی در دنیا و آخرت

يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَيَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، أَتَيْتُكُما زائِراً وَمُتَوَسِّلاً إِلَى اللّٰهِ رَبِّي وَرَبِّكُما

ای امیرمؤمنان و ای اباعبدالله، به خاطر زیارتتان به سوی شما آمدم و به خدای پروردگارم و پروردگارتان متوسّلم

وَمُتَوَجِّهاً إِلَيْهِ بِكُما، وَمُسْتَشْفِعاً بِكُما إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ فِي حاجَتِي هٰذِهِ

و به وسیله شما متوجّه به سوی اویم و به پیشگاه خدا به وسیله شما درباره این حاجتم خواستار شفاعتم

فَاشْفَعا لِي فَإِنَّ لَكُما عِنْدَ اللّٰهِ الْمَقامَ الْمَحْمُودَ، وَالْجاهَ الْوَجِيهَ، وَالْمَنْزِلَ الرَّفِيعَ وَالْوَسِيلَةَ

پس شما برای من شفاعت کنید که برای شما نزد خدا مقام ستوده و منزلتی آبرومند و جایگاهی بلند و وسیله است

إِنِّي أَنْقَلِبُ عَنْكُما مُنْتَظِراً لِتَنَجُّزِ الْحاجَةِ وَقَضائِها وَنَجاحِها مِنَ اللّٰهِ بِشَفاعَتِكُما لِي إِلَى اللّٰهِ فِي ذٰلِكَ فَلا أَخِيبُ

من از نزد شما باز می‌گردم، درحالی‌که چشم به راه تحقق حاجت و برآمدن و به انجام رسیدنش از سوی خدا به شفاعت شما به درگاه خدا برای خود درباره آن هستم، پس ناامید نگردم

وَلَا يَكونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَباً خائِباً خاسِراً، بَلْ يَكُونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَباً راجِحاً مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجاباً بِقَضاءِ جَمِيعِ حَوائِجِي

و نمی‌باشد بازگشت گاهم نومیدانه و زیان کارانه، بلکه بازگشت گاهم بازگشت گاه برتر، قرین امید و اجابت می‌باشد، با برآورده شدن تمام حوایجم

وَتَشَفَّعا لِي إِلَى اللّٰهِ انْقَلَبْتُ عَلَىٰ مَا شاءَ اللّٰهُ وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ

و برایم به درگاه خدا شفاعت کنید بازگشتم را بر آنچه خدا خواست و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ]

مُفَوِّضاً أَمْرِي إِلَى اللّٰهِ، مُلْجِئاً ظَهْرِي إِلَى اللّٰهِ، مُتَوَكِّلاً عَلَى اللّٰهِ

واگذارکننده‌ام کارم را به خدا، با تکیه دادنم به خدا، در حال توکل بر خدا

وَأَقُولُ حَسْبِيَ اللّٰهُ وَكَفىٰ، سَمِعَ اللّٰهُ لِمَنْ دَعا، لَيْسَ لِي وَراءَ اللّٰهِ وَوَراءَكُمْ يَا سادَتِي مُنْتَهى

و می‌گویم خدا مرا بس و کافی است، می‌شنود خدا صدای کسی را که او را خواند، برای من ورای خدا و ورای شما ای سرورانم سرحدّی نیست

مَا شاءَ رَبِّي كانَ وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ

آنچه پروردگارم خواست شد و آنچه نخواهد نمی‌شود، هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ]

أَسْتَوْدِعُكُمَا اللّٰهَ، وَلَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي إِلَيْكُما

شما را به خدا می‌سپارم و خدا این زیارت را آخرین زیارت من از شما قرار ندهد

انْصَرَفْتُ يَا سَيِّدِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَمَوْلايَ وَأَنْتَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ يَا سَيِّدِي

بازگشتم، ای آقای من ای امیرمؤمنان و مولای من و تو ای اباعبدالله ای سرور من

وَ سَلامِي عَلَيْكُما مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ؛ وَاصِلٌ ذٰلِكَ إِلَيْكُما غَيْرُ مَحْجُوبٍ عَنْكُما سَلامِي إِنْ شَاءَ اللّٰهُ

و سلامم بر شما پیوسته باد تا شب و روز پیوسته است؛ این سلام به شما رسنده است، نه اینکه سلامم از شما پوشیده باشد، اگر خدا خواهد

وَأَسْأَلُهُ بِحَقِّكُما أَنْ يَشاءَ ذٰلِكَ وَيَفْعَلَ فَإِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

و از او می‌خواهم به حق شما اینکه بخواهد آن را و انجام دهد، زیرا او ستوده و بزرگوار است

انْقَلَبْتُ يَا سَيِّدَيَّ عَنْكُما تائِباً حامِداً لِلّٰهِ شاكِراً راجِياً لِلْإِجابَةِ، غَيْرَ آيِسٍ وَلَا قَانِطٍ

ای دو سرورم از نزد شما بازگشتم، در حال توبه و سپاس برای خدا و شکرگذاری و امیدوار به اجابت، بدون یأس و ناامیدی

آئِباً عائِداً راجِعاً إِلىٰ زِيارَتِكُما، غَيْرَ راغِبٍ عَنْكُما وَلَا مِنْ زِيارَتِكُما

درحالی‌که بازگردنده و بازگشت کننده و رجوع کننده به سوی زیارت شمایم، نه روگردان از شما و نه از زیارتتان

بَلْ راجِعٌ عائِدٌ إِنْ شَاءَ اللّٰهُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ

بلکه رجوع کننده و بازگشت کننده‌ام اگر خدا بخواهد و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ]،

يَا سادَتِي رَغِبْتُ إِلَيْكُما وَ إِلىٰ زِيارَتِكُما بَعْدَ أَنْ زَهِدَ فِيكُما وَفِي زِيارَتِكُما أَهْلُ الدُّنْيا

ای آقایانم به سوی شما و زیارتتان اشتیاق داشتم، پس از آنکه اهل دنیا نسبت به شما و زیارتتان چشم‌پوشی کردند

فَلا خَيَّبَنِيَ اللّٰهُ مٰا رَجَوْتُ وَمَا أَمَّلْتُ فِي زِيارَتِكُما إِنَّهُ قَرِيبٌ مُجِيبٌ

خدا مرا از آنچه در زیارت شما امید و آرزو کردم ناامید نسازد به درستی که او نزدیک و پاسخ‌دهنده است

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ، وَيَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

this faraz hasnt Translate

وَيَا مَنْ لا يَخْفىٰ عَلَيْهِ خافِيَةٌ، يَا مَنْ لَاتَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْأَصْواتُ

this faraz hasnt Translate

وَيَا مَنْ لَاتُغَلِّطُهُ الْحاجاتُ، وَيَا مَنْ لَا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ

this faraz hasnt Translate

يَا مُدْرِكَ كُلِّ فَوْتٍ، وَيَا جامِعَ كُلِّ شَمْلٍ، وَ يَا بارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ

this faraz hasnt Translate

يَا وَلِيَّ الرَّغَباتِ؛ يَا كافِيَ الْمُهِمَّاتِ

this faraz hasnt Translate

يَا مَنْ يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَلَا يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

this faraz hasnt Translate

وَتَكْفِيَنِي الْمُهِمَّ مِنْ أُمُورِي، وَتَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي

this faraz hasnt Translate

وَشَرَّ مَنْ أَخافُ شَرَّهُ، وَمَكْرَ مَنْ أَخافُ مَكْرَهُ، وَبَغْيَ مَنْ أَخافُ بَغْيَهُ

this faraz hasnt Translate

وَجَوْرَ مَنْ أَخافُ جَوْرَهُ ، وَسُلْطانَ مَنْ أَخافُ سُلْطانَهُ، وَكَيْدَ مَنْ أَخافُ كَيْدَهُ

this faraz hasnt Translate

وَمَقْدُرَةَ مَنْ أَخافُ مَقْدُرَتَهُ عَلَيَّ، وَتَرُدَّ عَنِّي كَيْدَ الْكَيَدَةِ، وَمَكْرَ الْمَكَرَةِ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ مَنْ أَرادَنِي فَأَرِدْهُ، وَمَنْ كادَنِي فَكِدْهُ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ اشْغَلْهُ عَنِّي بِفَقْرٍ لَاتَجْبُرُهُ، وَبِبَلاءٍ لَاتَسْتُرُهُ، وَبِفاقَةٍ لَا تَسُدُّها

this faraz hasnt Translate

وَبِسُقْمٍ لاَ ٰ تُعافِيهِ، وَذُلٍّ لَاتُعِزُّهُ، وَبِمَسْكَنَةٍ لَاتَجْبُرُها؛

this faraz hasnt Translate

حتَّىٰ تَشْغَلَهُ عَنِّي بِشُغْلٍ شاغِلٍ لَافَراغَ لَهُ، وَأَنْسِهِ ذِكْرِي كَما أَنْسَيْتَهُ ذِكْرَكَ

this faraz hasnt Translate

وَخُذْ عَنِّي بِسَمْعِهِ وَبَصَرِهِ وَ لِسانِهِ وَيَدِهِ وَرِجْلِهِ وَقَلْبِهِ وَجَمِيعِ جَوارِحِهِ

this faraz hasnt Translate

وَمُغِيثٌ لَامُغِيثَ سِواكَ، وَجارٌ لَاجارَ سِواكَ

this faraz hasnt Translate

خابَ مَنْ كانَ جَارُهُ سِواكَ، وَمُغِيثُهُ سِواكَ، وَمَفْزَعُهُ إِلىٰ سِواكَ

this faraz hasnt Translate

وَمَهْرَبُهُ إِلىٰ سِواكَ ، وَمَلْجَؤُهُ إِلىٰ غَيْرِكَ، وَمَنْجَاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ غَيْرِكَ

this faraz hasnt Translate

فَأَنْتَ ثِقَتِي وَرَجائِي وَمَفْزَعِي وَمَهْرَبِي وَمَلْجَإِي وَمَنْجايَ

this faraz hasnt Translate

وَأَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَهَمِّي وَكَرْبِي فِي مَقامِي هٰذَا

this faraz hasnt Translate

كَما كَشَفْتَ عَنْ نَبِيِّكَ هَمَّهُ وَغَمَّهُ وَكَرْبَهُ، وَكَفَيْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ

this faraz hasnt Translate

فَاكْشِفْ عَنِّي كَما كَشَفْتَ عَنْهُ، وَفَرِّجْ عَنِّي كَما فَرَّجْتَ عَنْهُ، وَاكْفِنِي كَما كَفَيْتَهُ

this faraz hasnt Translate

وَاصْرِفْ عَنِّي هَوْلَ مَا أَخافُ هَوْلَهُ، وَمَؤُونَةَ مَا أَخافُ مَؤُونَتَهُ

this faraz hasnt Translate

وَهَمَّ مَا أَخافُ هَمَّهُ، بِلا مَؤُونَةٍ عَلَىٰ نَفْسِي مِنْ ذٰلِكَ

this faraz hasnt Translate

وَاصْرِفْنِي بِقَضاءِ حَوائِجِي، وَكِفَايَةِ مَا أَهَمَّنِي هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ آخِرَتِي وَدُنْيَايَ

this faraz hasnt Translate

وَلَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتِكُما وَلَا فَرَّقَ اللّٰهُ بَيْنِي وَبَيْنَكُما

this faraz hasnt Translate

وَمُتَوَجِّهاً إِلَيْهِ بِكُما، وَمُسْتَشْفِعاً بِكُما إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ فِي حاجَتِي هٰذِهِ

this faraz hasnt Translate

مُفَوِّضاً أَمْرِي إِلَى اللّٰهِ، مُلْجِئاً ظَهْرِي إِلَى اللّٰهِ، مُتَوَكِّلاً عَلَى اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

مَا شاءَ رَبِّي كانَ وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

أَسْتَوْدِعُكُمَا اللّٰهَ، وَلَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي إِلَيْكُما

this faraz hasnt Translate

وَأَسْأَلُهُ بِحَقِّكُما أَنْ يَشاءَ ذٰلِكَ وَيَفْعَلَ فَإِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

this faraz hasnt Translate

آئِباً عائِداً راجِعاً إِلىٰ زِيارَتِكُما، غَيْرَ راغِبٍ عَنْكُما وَلَا مِنْ زِيارَتِكُما

this faraz hasnt Translate

بَلْ راجِعٌ عائِدٌ إِنْ شَاءَ اللّٰهُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

فَلا خَيَّبَنِيَ اللّٰهُ مٰا رَجَوْتُ وَمَا أَمَّلْتُ فِي زِيارَتِكُما إِنَّهُ قَرِيبٌ مُجِيبٌ

this faraz hasnt Translate

فضیلت و ثواب خواندن زیارت عاشورا

سیف بن عُمَیره می‌گوید: به صفوان گفتم: علقمة بن محمّد، این دعا [دعای علقمه] را برای ما از حضرت امام باقر(علیه‌السلام) روایت نکرد، بلکه همان زیارت را روایت کرد.

صفوان گفت: با سید خودم امام صادق(علیه‌السلام) به این مکان وارد شدم، آن حضرت زیارت خواند، مانند آنچه را که ما انجام دادیم و دعا کرد به این دعا هنگام وداع، پس از اینکه دو رکعت نماز خواند، همانگونه که ما نماز خواندیم و وداع کرد، به همان صورت که ما وداع کردیم.

آنگاه صفوان گفت: امام صادق(علیه‌السلام) به من فرمود: بر این زیارت «عاشورا» کوشا باش و این دعا را بخوان و به آن، حضرت را زیارت کن، به درستی که من بر خدا ضامنم، برای هرکه زیارت کند به زیارت عاشورا و دعا کند به این دعا، از نزدیک یا دور، به اینکه زیارتش پذیرفته و سعی‌اش پسندیده باشد و سلامش به آن حضرت برسد و آن سلام از آن حضرت پوشیده نماند و حاجت او از سوی خدای‌ تعالی روا شود، به هر حاجتی که خواهد برسد و او را ناامید باز نگرداند.

ای صفوان این زیارت را به این تضمین و تعهد یافتم، از پدرم و پدرم از پدرش علی بن الحسین(علیه‌السلام) به همین تضمین و تعهد و او از حسین(علیه‌السلام) به همین تضمین و تعهد و حسین(علیه‌السلام) از برادرش حسن(علیه‌السلام) به همین تضمین و تعهد و حسن(علیه‌السلام) از پدرش امیرمؤمنان(علیه‌السلام) با همین تضمین و تعهد و امیرمؤمنان(علیه‌السلام) از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) با همین تضمین و تعهد و رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) از جبراییل با همین تضمین و تعهد و جبراییل از خدای تعالی با همین تضمین و تعهد.

به تحقیق خدای عزّوجل به ذات مقدّس خود سوگند یاد کرده که هرکه حسین(علیه‌السلام) را به این زیارت [یعنی زیارت عاشورا]، زیارت کند از نزدیک یا دور و دعا کند به این دعا، زیارت او را قبول می‌کنم و خواهش او را می‌پذیرم هر اندازه که باشد و خواسته‌اش را عنایت می‌کنم و از حضرت من، با ناامیدی و خسارت باز نگردد و با خوشحالی بازش گردانم، به برآوردن حاجت و رسیدن به بهشت و آزادی از دوزخ و شفاعت او را در حقّ هرکس که شفاعت کند می‌پذیرم، حضرت فرمود: جز دشمن ما اهل‌بیت که شفاعت در حق او قبول نشود.

حق‌تعالی به این واقعیت بر ذات اقدسش سوگند خورده و ما را گواه گرفته بر آنچه ملائکه ملکوت به آن گواهی دادند؛ پس جبرائیل گفت: یا رسول‌الله خدا مرا به‌سوی تو فرستاده، برای سُرور و بشارت تو و شادی و بشارت علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان از اولاد تو تا روز قیامت و پیوسته و پاینده باد شادمانی تو و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان(علیهم‌السلام) و شیعه شما تا روز رستاخیز.

آنگاه صفوان گفت: امام صادق(علیه‌السلام) به من فرمود: هرگاه برایت به‌سوی خدای عزَّوجل حاجتی روی داد، زیارت کن به این زیارت از هر مکانی که بودی و این دعا را بخوان و حاجتت را از پروردگار خود بخواه که از سوی خدا برآورده می‌شود و خدا وعده خود را به رسول خدا تخلّف نخواهد کرد، به جود و مهربانی و محبّتش و الحمدلله.

hasnt translate

فوائد و اثرات بی نظیر مداومت بر خواندن زیارت عاشورا

نویسنده گوید: در کتاب «نجم الثاقب» در پانوشت «تشرّف جناب حاج سید احمد رشتی» به محضر امام عصر(ارواحنا فداه) در سفر حج و فرمایش آن حضرت به او که «شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا»، دلیل بر مزیت و برتری و آثار و فواید این زیارت است و ما آن حکایت را ان‌شاء‌الله پس از «زیارت جامعه کبیره» نقل خواهیم کرد.

شیخ ما ثقة الاسلام نوری(رحمة‌الله‌علیه) فرموده: اما زیارت عاشورا، در برتری و مقام آن بس که از سنخ سایر زیارات نیست که به ظاهر از انشاء و املای معصومی باشد، هر چند که از قلوب مطهره ایشان چیزی جز آنچه از عالم بالا به آنجا رسد بیرون نیاید، بلکه از سنخ احادیث قدسیه است که به همین ترتیب از زیارت و لعن و سلام و دعا، از حضرت احدیت جلّت عظمته به جبرائیل امین و از او به خاتم انبیا رسیده و بنا بر تجربه، مداومت به آن در چهل روز یا کمتر، در قضای حاجات و رسیدن به مقاصد و دفع دشمنان بی‌نظیر است؛

اما از بهترین فواید آنکه از کوشیدن و مداومت بر آن به دست آمده، فایده‌ای است که ثقه صالح متّقی، حاج ملّا حسین یزدی که از نیکان مجاور نجف اشرف است و پیوسته مشغول عبادت و زیارت، از ثقه امین حاج محمّد یزدی نقل کرد که:

در شهر یزد مرد فاضل صالحی بود که همواره اشتغال به اصلاح امر آخرت خود داشت و شب‌ها در مقبره خارج یزد که در آن جماعتی از صالحان مدفون‌اند و معروف به مزار است به سر می‌برد و او را همسایه‌ای بود که از کودکی باهم بزرگ شده بودند و برای درس پیش یک معلّم می‌رفتند تا آنکه بزرگ شد و شغل عشّاری را [ده یک گرفتن به زور و به ناحق از مردم یعنی مأمور مالیات از سوی ستمگران] پیش گرفت تا از دنیا رفت و در همان مقبره نزدیک محلّی که آن مرد صالح بیتوته می‌کرد دفن کردند.

پس از گذشتن کمتر از ماهی، او را در خواب دید که در شکل و حال نیکویی است، به نزد او رفت و گفت: من آغاز و انجام و ظاهر و باطن کار تو را می‌دانم و می‌دانم از آن‌هایی نبودی که نیکی در باطن ایشان احتمال رود و شغل تو جز عذاب را نمی‌طلبد، پس به کدام عمل به این مقام رسیدی؟

گفت: چنان است که گفتی، من از روز مردن در شدیدترین عذاب بودم تا دیروز که زوجه استاد اشرف آهنگر فوت شد و او را در این مکان دفن کردند ـ و اشاره کرد به موضعی که قریب صد ذرع از او دور بود ـ و در شب وفات او، حضرت ابوعبدالله الحسین(علیه‌السلام) سه مرتبه او را زیارت کرد و در مرتبه سوم به برداشته شدن عذاب این مقبره امر فرمود، پس حالت ما نیکو شد و در سعه و نعمت افتادیم.

آن مرد صالح متحیرانه از خواب بیدار شد، درحالی‌که آهنگر را نمی‌شناخت و محل او را نمی‌دانست، در بازار آهنگران از او جستجو کرد و او را یافت، از او پرسید: آیا برای تو همسری بود؟ گفت: آری، دیروز وفات کرد و او را در فلان مکان [و همان موضع را اسم برد] دفن کردیم، پرسید: او به زیارت ابی‌عبدالله رفته بود؟ گفت نه؛ گفت: ذکر مصائب او می‌کرد؟ گفت: نه؛ گفت: مجلس عزاداری داشت؟ گفت: نه؛ آهنگر پرسید دنبال چه هستی؟ خواب را نقل کرد؛ همسرش گفت: آن زن به خواندن زیارت عاشورا کوشش و مداومت داشت.

hasnt translate

زیارت عاشورای غیر معروف

دوم: این زیارت، با «زیارت معروف» متداول در اجر و ثواب همسان است و زحمت گفتن صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام را ندارد.

کیفیت آن چنان‌که در کتاب «مزار قدیم» نقل‌شده - بدون ذکر شرحِ آن - چنین است: هرکس دوست دارد آن حضرت را از شهرهای دور یا نزدیک زیارت کند، غسل نماید و به صحرا یا بام خانه خود رود، آنگاه دو رکعت نماز بخواند و در آن سوره «توحید» را قرائت کند، چون سلام داد، به سوی آن حضرت به سلام اشاره کند و به این سلام و اشاره و نیت، متوجّه شود به آن جهتی که ابوعبدالله الحسین(علیه‌السلام) در آن است، یعنی رو به کربلای معلّی کند، آنگاه با فروتنی و خاکساری بگوید:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ الْبَشِيرِ النَّذِيرِ وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند مژده‌دهنده و بیم‌دهنده و فرزند آقای جانشینان

لسَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللّٰهِ وَابْنَ خِيَرَتِهِ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو ای منتخب خدا و فرزند منتخبش

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثَارِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوِتْرُ الْمَوْتُورُ

سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا، سلام بر تو ای تنهای آغشته به خون که خونخواهی‌اش هنوز صورت نگرفته

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمامُ الْهَادِي الزَّكِيُّ وَعَلَىٰ أَرْوَاحٍ حَلَّتْ بِفِنائِكَ وَأَقامَتْ فِي جِوارِكَ، وَوَفَدَتْ مَعَ زُوَّارِكَ

سلام بر تو ای پیشوای هدایتگر پاک و بر جان‌هایی که به درگاهت فرود آمدند و در جوارت اقامت کردند و وارد شدند همراه زیارت‌کنندگانت

لسَّلامُ عَلَيْكَ مِنِّي مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

از سوی من سلام بر تو تا هستم و تا شب و روز هست

فَلَقَدْ عَظُمَتْ بِكَ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ فِي الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ وَفِي أَهْل السَّموَاتِ وَأَهْلِ الْأَرَضِينَ أَجْمَعِينَ

به راستی که مصیبت به تو دشوار و طاقت‌فرسا شده و در میان مؤمنان و مسلمانان و همه اهل آسمان‌ها و زمین‌ها بزرگ گشت

فَإِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ، صَلَواتُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ الْحُسَيْنِ

پس ما از خداییم و به‌سوی او باز می‌گردیم درودها و برکات و تحیات خدا بر تو ای اباعبدالله الحسین

وَعَلَىٰ آبائِكَ الطَّيِّبِينَ الْمُنْتَجَبِينَ وَعَلَىٰ ذُرِّيَّاتِكُمُ الْهُداةِ الْمَهْدِيِّينَ

و بر پدران پاک و نجیبت و بر نسل‌های راهنما و رهیافته شما

لَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً خَذَلَتْكَ وَتَرَكَتْ نُصْرَتَكَ وَمَعُونَتَكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَساسَ الظُّلْمِ لَكُمْ

خدا لعنت کند امّتی که از یاری‌ات دریغ کردند و نصرت و کمک به تو را رها نمودند و خدا لعنت کند امّتی که بنیان ستم بر شما را بنا نهادند

وَمَهَّدَتِ الْجَوْرَ عَلَيْكُمْ وَطَرَّقَتْ إِلىٰ أَذِيَّتِكُمْ وَتَحَيُّفِكُمْ

و زمینه بی‌عدالتی بر شما را آماده کردند و برای آزار و ظلم به شما، راه را باز کردند

وَجارَتْ ذٰلِكَ فِي دِيارِكُمْ وَأَشْياعِكُمْ

و این ظلم و جور را در شهرهای شما و شیعیانتان جاری ساختند

بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ وَ إِلَيْكُمْ يَا سَادَاتِي وَمَوَالِيَّ وَأَئِمَّتِي مِنْهُمْ وَمِنْ أَشْياعِهِمْ وَأَتْباعِهِمْ

به سوی خدا و شما ای آقایان و سرپرستانم، بیزار شدم از اینان و شیعیان و پیروانشان

وَأَسْأَلُ اللّٰهَ الَّذِي أَكْرَمَ يَا مَوالِيَّ مَقامَكُمْ وَشَرَّفَ مَنْزِلَتَكُمْ وَشَأْنَكُمْ

از خدا ای سرپرستانم که گرامی داشت مقامتان را و شرافت داد منزلت و شأنتان را، می‌خواهم

أَنْ يُكْرِمَنِي بِوِلايَتِكُمْ وَمَحَبَّتِكُمْ وَالايْتِمامِ بِكُمْ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْ أَعْدَائِكُمْ

که مرا به ولایت و محبت و اقتدای به شما و برائت از دشمنانتان گرامی بدارد

وَأَسْأَلُ اللّٰهَ الْبَرَّ الرَّحِيمَ أَنْ يَرْزُقَنِي مَوَدَّتَكُمْ وَأَنْ يُوَفِّقَنِي لِلطَّلَبِ بِثارِكُمْ

و از خدای نیکوکار مهربان می‌خواهم که دوستی شما را روزی من کند و به طلب خونخواهی شما

مَعَ الْإِمامِ الْمُنْتَظَرِ الْهادِي مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ

همراه امام مورد انتظار هدایتگر از خاندان محمّد موفّق نماید و اینکه در دنیا و آخرت مرا با شما همراه کند

وَأَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ

و به مقام پسندیده‌ای که برای شما نزد خداست برساند

وَأَسْأَلُ اللّٰهَ عَزَّوَجَلَّ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّأْنِ الَّذِي جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ

و از خدای عزّوجل می‌خواهم، به حق شما و به مقامی که برای شما قرار داده

أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصابِي بِكُمْ أَفْضَلَ مَا أَعْطىٰ مُصاباً بِمُصِيبَةٍ

که عطا کند به من به خاطر مصیبت‌زدگی‌ام به شما، برترین چیزی را که به مصیبت‌زده‌ای به خاطر مصیبتش عطا کرد

﴿إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ﴾. يَا لَها مِنْ مُصِيبَةٍ مَا أَفْجَعَها وَأَنْكاها لِقُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ

و «ما مملوک خداییم و بی‌شک به‌سوی او بازمی‌گردیم‌»، وای از مصیبتی که چه دردناک و سخت بود، برای دل‌های مؤمنان و مسلمانان

فَإِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ

پس ما از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِي فِي مَقامِي مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در این حالت از آنانی قرار ده که از سوی تو به آن‌ها درودها و رحمت و آمرزش می‌رسد

وَاجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ

و مرا در دنیا و آخرت در پیش خود آبرومند و از مقرّبان بدار

فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ

زیرا من به محمّد و خاندان محمّد (درود تو بر او و همه ایشان) به تو تقرّب می‌جوییم

اللّٰهُمَّ وَ إِنِّي أَتَوَسَّلُ وَأَتَوَجَّهُ بِصَفْوَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ وَعَلِيٍّ وَالطَّيِّبِينَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا

خدایا من متوسّل و متوجّه می‌شوم، به برگزیده از آفریده‌هایت و منتخب از آفریدگانت محمّد و علی و پاکان از فرزندان آن دو بزرگوار

اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْ مَحْيايَ مَحْياهُمْ، وَمَماتِي مَماتَهُمْ

دایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و زندگی مرا زندگی (آمیخته به عشق) آنان و مردن مرا مردن (با شیفتگی به) آنان قرار ده

وَلَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرةِ، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ

و در دنیا و آخرت بین من و آنان جدایی مینداز که تو شنونده دعایی

اللّٰهُمَّ وَهٰذَا يَوْمٌ تَُجَدَّدَُ فِيهِ النِّقْمَةُ، وَتُنَزَّلُ‌َ فِيهِ اللَّعْنَةُ

خدایا امروز روزی است که انتقام در آن تازه می‌شود و لعنت فرود می‌آید در آن

عَلَى اللَّعِينِ يَزِيدَ وَعَلَىٰ آلِ يَزِيدَ وَعَلَىٰ آلِ زِيادٍ وَعُمَرَ بْنِ سَعْدٍ وَالشِّمْرِ

بر یزید ملعون و خاندان یزید و خاندان زیاد و عمر بن سعد و شمر

اللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ وَالْعَنْ مَنْ رَضِيَ بِقَوْلِهِمْ وَفِعْلِهِمْ مِنْ أَوَّلٍ وَآخِرٍ لَعْناً كَثِيراً

خدایا آنان را لعنت کن و لعنت کن کسی که به گفتار و کردارشان راضی شد، از آغاز تا پایان لعنتی بسیار

وَأَصْلِهِمْ حَرَّ نارِكَ، وَأَسْكِنْهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيراً

و آنان را در آتش سوزانت وارد کن و در دوزخ جایشان ده، دوزخی که بد جایگاهی است

وَأَوْجِبْ عَلَيْهِمْ وَعَلَىٰ كُلِّ مَنْ شايَعَهُمْ وَبايَعَهُمْ وَتابَعَهُمْ وَساعَدَهُمْ وَرَضِيَ بِفِعْلِهِمْ

و دوزخ را واجب گردان بر آنان و هرکه با آنان همکاری کرد و با آنان هم‌پیمان شد و به آنان یاری داد و به کردارشان راضی شد

وَافْتَحْ لَهُمْ وَعَلَيْهِمْ وَعَلَىٰ كُلِّ مَنْ رَضِيَ بِذٰلِكَ لَعَناتِكَ الَّتِي لَعَنْتَ بِها كُلَّ ظالِمٍ، وَكُلَّ غاصِبٍ

و باز کن بر روی ایشان و بر آنان و بر هر که به این حادثه راضی شد لعنت‌هایت را که به آن لعنت کردی هر ستمکار و هر غاصب

وَكُلَّ جاحِدٍ، وَكُلَّ كافِرٍ، وَكُلَّ مُشْرِكٍ، وَكُلَّ شَيْطانٍ رَجِيمٍ، وَكُلَّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ

و هر منکر و هر کافر و هر مشرک و هر شیطان رانده شده و هر گردنکش لجبازی را

اللّٰهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ وَآلَ يَزِيدَ وَبَنِي مَرْوانَ جَمِيعاً

خدایا یزید و خاندانش و فرزندان مروان همه را لعنت کن

اللّٰهُمَّ وَضَعِّفْ غَضَبَكَ وَسَخَطَكَ وَعَذابَكَ وَنَقِمَتَكَ عَلَىٰ أَوَّلِ ظالِمٍ ظَلَمَ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكَ

خدایا دوچندان کن غضب و خشم و عذاب و انتقامت را بر اول ستمگری که به اهل‌بیت پیامبرت ستم کرد

اللّٰهُمَّ وَالْعَنْ جَمِيعَ الظَّالِمِينَ لَهُمْ وَانْتَقِمْ مِنْهُمْ إِنَّكَ ذُو نِقْمَةٍ مِنَ الْمُجْرِمِينَ

خدایا تمام ستم‌کنندگان بر آن‌ها را لعنت کن و از آنان انتقام بگیر، زیرا تو صاحب انتقام از تبهکاران هستی

اللّٰهُمَّ وَالْعَنْ أَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ آلَ بَيْتِ مُحَمَّدٍ، وَالْعَنْ أَرْواحَهُمْ وَدِيارَهُمْ وَقُبُورَهُمْ

خدایا و لعنت کن اولین ستمکاری را که به خاندان محمّد ستم کرد و لعنت کن ارواح و شهرها و گورهایشان را

وَالْعَنِ اللّٰهُمَّ الْعِصابَةَ الَّتِي نازَلَتِ الْحُسَيْنَ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَحارَبَتْهُ

و خدایا لعنت کن جمعیتی را که به کارزار با حسین فرزند دختر پیامبرت فرود آمدند و با او جنگیدند

وَقَتَلَتْ أَصْحابَهُ وَأَنْصارَهُ وَأَعْوَانَهُ وَأَوْلِيَاءَهُ وَشِيعَتَهُ وَمُحِبِّيهِ وَأَهْلَ بَيْتِهِ وَذُرِّيَّتَهُ

یاران و یاوران و کمک‌کاران و دوستان و شیعیان و دوستداران اهل‌بیت و فرزندانش را کشتند

وَالْعَنِ اللّٰهُمَّ الَّذِينَ نَهَبُوا مالَهُ، وَسَلَبُوا حَرِيمَهُ، وَلَمْ يَسْمَعُوا كَلامَهُ وَلَا مَقالَهُ

و خدایا لعنت کن کسانی را که مالش را غارت کردند و حریمش را ربودند و سخن و گفتارش را نشنیدند

اللّٰهُمَّ وَالْعَنْ كُلَّ مَنْ بَلَغَهُ ذٰلِكَ فَرَضِيَ بِهِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ وَالْخَلائِقِ أَجْمَعِينَ إِلىٰ يَوْمِ الدِّينِ

و خدایا لعنت کن هرکه این حادثه به او رسید و به آن راضی شد از گذشتگان و آیندگان و همه آفریده‌ها تا روز قیامت

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ الْحُسَيْنَ وَعَلَىٰ مَنْ سَاعَدَكَ وَعاوَنَكَ وَ وَاسَاكَ بِنَفْسِهِ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِي الذَّبِّ عَنْكَ

سلام بر تو ای اباعبدالله الحسین و بر آنان‌که با تو همراهی کردند و یاری‌ات نمودند و با جانشان با تو به کمک برخاستند و جانشان را در دفاع از تو بخشیدند

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ وَعَلَيْهِمْ، وَعَلَىٰ رُوحِكَ وَعَلَىٰ أَرْواحِهِمْ، وَعَلَىٰ تُرْبَتِكَ وَعَلَىٰ تُرْبَتِهِمْ

سلام بر تو ای مولایم و بر آنان و بر روح تو و بر ارواحشان و بر خاک تو و بر خاکشان

اللّٰهُمَّ لَقِّهِمْ رَحْمَةً وَرِضْواناً وَرَوْحاً وَرَيْحاناً

خدایا رحمت و رضوان و راحت و ریحان به آنان عطا کن

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ

سلام بر تو ای مولایم ای اباعبدالله

ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، وَيَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، وَيَا ابْنَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

ای فرزند خاتم پیامبران و ای فرزند سرور جانشینان و ای فرزند سرور بانوان جهانیان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهِيدُ يَا ابْنَ الشَّهِيدِ

سلام بر تو ای شهید، ای فرزند شهید

اللّٰهُمَّ بَلِّغْهُ عَنِّي فِي هٰذِهِ السَّاعَةِ، وَفِي هٰذَا الْيَوْمِ، وَفِي هٰذَا الْوَقْتِ، وَكُلِّ وَقْتٍ تَحِيَّةً وَسَلاماً

خدایا در این ساعت و در این روز و در این وقت و هر وقت از سوی من تحیت و سلام به او برسان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْعالَمِينَ، وَعَلَى الْمُسْتَشْهَدِينَ مَعَكَ سَلاماً مُتَّصِلاً مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

سلام بر تو ای فرزند سرور جهانیان و بر کشته‌شدگان همراه تو، سلامی پیوسته تا شب و روز پیوسته است

السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ

سلام بر حسین بن علی شهید، سلام بر علی بن حسین شهید

السَّلامُ عَلَى الْعَبَّاسِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَى الشُّهَداءِ مِنْ وُلْدِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ

سلام بر عباس فرزند شهید امیرمؤمنان، سلام بر شهیدان از فرزندان امیرمؤمنان

السَّلامُ عَلَى الشُّهَداءِ مِنْ وُلْدِ جَعْفَرٍ وَعَقِيلٍ، السَّلامُ عَلَىٰ كُلِّ مُسْتَشْهَدٍ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

سلام بر شهیدان از فرزندان جعفر و عقیل، سلام بر هر شهید شده از مؤمنان

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَبَلِّغْهُمْ عَنِّي تَحِيَّةً وَسَلاماً

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و به آنان از سوی من درود و سلام برسان

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام بر تو ای رسول خدا و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكَ الْعَزاءَ فِي وَلَدِكَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ

خدایا پاداشت را در مصیبت فرزندت حسین نیکو گرداند

السَّلامُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام بر تو ای اباالحسن ای امیر مؤمنان و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكَ الْعَزاءَ فِي وَلَدِكَ الْحُسَيْنِ

خدا پاداشت را در مصیبت فرزندت حسین نیکو گرداند

السَّلامُ عَلَيْكِ يَا فاطِمَةُ يَا بِنْتَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَعَلَيْكِ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام بر تو فاطمه دختر رسول پروردگار جهانیان، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكِ الْعَزاءَ فِي وَلَدِكِ الْحُسَيْنِ

خدا دلداری و تسلیتت را در مصیبت فرزندت حسین نیکو گرداند

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام بر تو ای ابا محمّد ای حسن و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكَ الْعَزاءَ فِي أَخِيكَ الْحُسَيْنِ

خدا دلداری و تسلیتت را در مصیبت برادرت حسین نیکو گرداند

السَّلامُ عَلَىٰ أَرْواحِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ، الْأَحْياءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْواتِ، وَعَلَيْهِمُ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

سلام بر ارواح مردان و زنان با ایمان زنده‌ها و مرده‌هایشان، سلام و رحمت خدا و برکات خدا بر آنان باد

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَهُمُ الْعَزاءَ فِي مَوْلاهُمُ الْحُسَيْنِ

خدا دلداری و تسلیت آنان را در مصیبت مولایشان حسین نیکو گرداند

اللّٰهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الطَّالِبِينَ بِثارِهِ مَعَ إِمامٍ عَدْلٍ تُعِزُّ بِهِ الْإِسْلامَ وَأَهْلَهُ يَا رَبَّ الْعالَمِينَ

خدایا ما را از خواستاران خونخواهی او به همراه امام دادگر قرار ده که اسلام و اهلش را به او عزیز گردانی، ای پروردگار جهانیان

بعد به سجده رو و بگو:

اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَىٰ جَمِيعِ مَا نابَ مِنْ خَطْبٍ، وَلَكَ الْحَمْدُ عَلَىٰ كُلِّ أَمْرٍ

دایا تو را سپاس بر همه آنچه از امر عظیم روی داد و تو را سپاس بر هر امری

وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكىٰ فِي عَظِيمِ الْمُهِمَّاتِ بِخِيَرَتِكَ وَأَوْلِيائِكَ وَذٰلِكَ لِما أَوْجَبْتَ لَهُمْ مِنَ الْكَرَامَةِ وَالْفَضْلِ الْكَثِيرِ

و به سوی توست شکایت در امور بس مهم بزرگ که به برگزیدگان و اولیایت اصابت کرد و این به خاطر ارزش و احسان بسیاری است که بر آنان واجب کرده‌ای

اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست

وَارْزُقْنِي شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ يَوْمَ الْوُرُودِ، وَالْمَقامَ‌ِ الْمَشْهُودِ، وَالْحَوْضَ‌ِ الْمَوْرُودِ

و شفاعت حسین(درود بر او) را روز ورود به قیامت و مقام مشهود و حوضی که بر آن درآیند نصیب من کن

وَاجْعَلْ لِي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَأَصْحابِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ

و برایم نزد خود پیشینۀ نیک قرار ده با حسین و یاران حسین (درود بر ایشان)

الَّذِينَ وَاسَوْهُ بِأَنْفُسِهِمْ، وَبَذَلُوا دُونَهُ مُهَجَهُمْ، وَجاهَدُوا مَعَهُ أَعْداءَكَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِكَ وَرَجَائِكَ

آنان‌که با وجودشان به او یاری دادند و جانشان را در برابر او بخشیدند و همراه او با دشمنانت به خاطر به دست آوردن خشنودی‌ات و امید به تو

وَتَصْدِيقاً بِوَعْدِكَ، وَخَوْفاً مِنْ وَعِيدِكَ، إِنَّكَ لَطِيفٌ لِمَا تَشاءُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

تصدیق به وعده‌ات و ترس از تهدیدت جهاد کردند، زیرا که تو مهربان و نیکی کننده‌ای به هر که بخواهی، ای مهربان‌ترین مهربانان

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثَارِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوِتْرُ الْمَوْتُورُ

this faraz hasnt Translate

لسَّلامُ عَلَيْكَ مِنِّي مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

this faraz hasnt Translate

وَعَلَىٰ آبائِكَ الطَّيِّبِينَ الْمُنْتَجَبِينَ وَعَلَىٰ ذُرِّيَّاتِكُمُ الْهُداةِ الْمَهْدِيِّينَ

this faraz hasnt Translate

وَمَهَّدَتِ الْجَوْرَ عَلَيْكُمْ وَطَرَّقَتْ إِلىٰ أَذِيَّتِكُمْ وَتَحَيُّفِكُمْ

this faraz hasnt Translate

وَجارَتْ ذٰلِكَ فِي دِيارِكُمْ وَأَشْياعِكُمْ

this faraz hasnt Translate

وَأَسْأَلُ اللّٰهَ الَّذِي أَكْرَمَ يَا مَوالِيَّ مَقامَكُمْ وَشَرَّفَ مَنْزِلَتَكُمْ وَشَأْنَكُمْ

this faraz hasnt Translate

وَأَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَسْأَلُ اللّٰهَ عَزَّوَجَلَّ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّأْنِ الَّذِي جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ

this faraz hasnt Translate

أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصابِي بِكُمْ أَفْضَلَ مَا أَعْطىٰ مُصاباً بِمُصِيبَةٍ

this faraz hasnt Translate

$﴿إِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ﴾$. يَا لَها مِنْ مُصِيبَةٍ مَا أَفْجَعَها وَأَنْكاها لِقُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ

this faraz hasnt Translate

فَإِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ

this faraz hasnt Translate

وَاجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ

this faraz hasnt Translate

فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْ مَحْيايَ مَحْياهُمْ، وَمَماتِي مَماتَهُمْ

this faraz hasnt Translate

وَلَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فِي الدُّنْيا وَالْآخِرةِ، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ وَهٰذَا يَوْمٌ تَُجَدَّدَُ فِيهِ النِّقْمَةُ، وَتُنَزَّلُ‌َ فِيهِ اللَّعْنَةُ

this faraz hasnt Translate

عَلَى اللَّعِينِ يَزِيدَ وَعَلَىٰ آلِ يَزِيدَ وَعَلَىٰ آلِ زِيادٍ وَعُمَرَ بْنِ سَعْدٍ وَالشِّمْرِ

this faraz hasnt Translate

وَأَصْلِهِمْ حَرَّ نارِكَ، وَأَسْكِنْهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيراً

this faraz hasnt Translate

وَكُلَّ جاحِدٍ، وَكُلَّ كافِرٍ، وَكُلَّ مُشْرِكٍ، وَكُلَّ شَيْطانٍ رَجِيمٍ، وَكُلَّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ وَآلَ يَزِيدَ وَبَنِي مَرْوانَ جَمِيعاً

this faraz hasnt Translate

وَالْعَنِ اللّٰهُمَّ الْعِصابَةَ الَّتِي نازَلَتِ الْحُسَيْنَ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَحارَبَتْهُ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ لَقِّهِمْ رَحْمَةً وَرِضْواناً وَرَوْحاً وَرَيْحاناً

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ

this faraz hasnt Translate

ابْنَ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، وَيَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، وَيَا ابْنَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهِيدُ يَا ابْنَ الشَّهِيدِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَبَلِّغْهُمْ عَنِّي تَحِيَّةً وَسَلاماً

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكَ الْعَزاءَ فِي وَلَدِكَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ

this faraz hasnt Translate

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكَ الْعَزاءَ فِي وَلَدِكَ الْحُسَيْنِ

this faraz hasnt Translate

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكِ الْعَزاءَ فِي وَلَدِكِ الْحُسَيْنِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ وَعَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ

this faraz hasnt Translate

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَكَ الْعَزاءَ فِي أَخِيكَ الْحُسَيْنِ

this faraz hasnt Translate

أَحْسَنَ اللّٰهُ لَهُمُ الْعَزاءَ فِي مَوْلاهُمُ الْحُسَيْنِ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَىٰ جَمِيعِ مَا نابَ مِنْ خَطْبٍ، وَلَكَ الْحَمْدُ عَلَىٰ كُلِّ أَمْرٍ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

this faraz hasnt Translate

وَاجْعَلْ لِي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَأَصْحابِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ

this faraz hasnt Translate

هشتم: زیارت اربعین امام حسین(ع)

اربعین سیدالشهدا(علیه‌السلام) مطابق با روز بیستم صفر است؛

شیخ طوسی در کتاب «تهذیب» و «مصباح» از امام حسن عسگری(علیه‌السلام) روایت کرده: نشانه‌های مؤمن «پنج» چیز است: «پنجاه‌ویک» رکعت نماز خواندن که مراد «هفده» رکعت واجب و «سی‌وچهار» رکعت نافله [مستحب] در هر شب و روز است و زیارت اربعین و انگشتر به دست راست کردن و پیشانی را در سجده بر خاک نهادن و بلند گفتن «بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیِمِ».

کیفیت زیارت حضرت امام حسین(علیه‌السلام) در روز اربعین به دو صورت رسیده:

اول:

زیارتی است که شیخ در دو کتاب «تهذیب» و «مصباح» از صفوان جمّال روایت کرده که صفوان گفت: مولایم امام صادق(علیه‌السلام) درباره زیارت اربعین به من گفت: هنگامی‌که بخش قابل توجهی از روز برآمده، بخوان:

السَّلامُ عَلَىٰ وَلِيِّ اللّٰهِ وَحَبِيبِهِ، السَّلامُ عَلَىٰ خَلِيلِ اللّٰهِ وَنَجِيبِهِ

سلام بر ولی خدا و محبوبش، سلام بر دوست خدا و برجسته و شریفش

السَّلامُ عَلَىٰ صَفِيِّ اللّٰهِ وَابْنِ صَفِيِّهِ، السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ

سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده‌اش، سلام بر حسین مظلوم و شهید

السَّلامُ عَلَىٰ أَسِيرِ الْكُرُباتِ وَقَتِيلِ الْعَبَرَاتِ

سلام بر آن دچار پریشانی‌ها و کشته اشک‌ها

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَشْهَدُ أَنَّهُ وَ لِيُّكَ وَابْنُ وَلِيِّكَ، وَصَفِيُّكَ وَابْنُ صَفِيِّكَ، الْفَائِزُ بِكَرَامَتِكَ

خدایا من گواهی می‌دهم که حسین ولی تو و فرزند ولی تو و برگزیده تو و فرزند برگزیده توست، حسینی که به کرامتت رسیده

أَكْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ، وَحَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ، وَاجْتَبَيْتَهُ بِطِيبِ الْوِلادَةِ

و او را به شهادت گرامی داشتی و به خوشبختی ویژه‌اش ساختی و به پاکی ولادت برگزیدی

وَجَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ، وَقَائِداً مِنَ الْقَادَةِ، وَذَائِداً مِنَ الذَّادَةِ، وَأَعْطَيْتَهُ مَوَارِيثَ الْأَنْبِيَاءِ

و او را آقایی از آقایان و پیشروی از پیشروان و مدافعی از مدافعان حق قرار دادی و میراث‌های پیامبران را به او عطا کردی

وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَىٰ خَلْقِكَ مِنَ الْأَوْصِيَاءِ، فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ، وَمَنَحَ النُّصْحَ

و او را از میان جانشینان، حجّت بر بندگانت قرار دادی و در دعوتش جای عذری باقی نگذاشت و از خیرخواهی دریغ نورزید

وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ، وَحَيْرَةِ الضَّلالَةِ

و جانش را در راه تو بذل کرد تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی گمراهی برهاند

وَقَدْ تَوَازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيا، وَبَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنىٰ، وَشَرَىٰ آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْكَسِ

درحالی‌که بر ضدّ او به کمک هم برخاستند، کسانی که دنیا مغرورشان کرد و بهره واقعی خود را به فرومایه‌تر و پست‌تر چیز فروختند و آخرتشان را به کمترین بها به گردونه فروش گذاشتند

وَتَغَطْرَسَ وَتَرَدَّىٰ فِي هَوَاهُ، وَأَسْخَطَكَ وَأَسْخَطَ نَبِيَّكَ

تکبّر کردند و خود را در دامن هوای نفس انداختند، تو را و پیامبرت را به خشم آوردند

وَأَطَاعَ مِنْ عِبادِكَ أَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ، وَحَمَلَةَ الْأَوْزارِ، الْمُسْتَوْجِبِينَ النَّارَ

و اطاعت کردند از میان بندگانت، اهل شکاف‌افکنی و نفاق و بارکشان گناهان سنگین و سزاواران آتش را

فَجاهَدَهُمْ فِيكَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتَّىٰ سُفِكَ فِي طَاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ

پس با آنان درباره تو صابرانه و به حساب تو جهاد کرد تا در طاعت تو خونش ریخته شد و حریمش مباح گشت

اللّٰهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِيماً

خدایا آنان را لعنت کن لعنتی سنگین و عذابشان کن عذابی دردناک

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْأَوْصِياءِ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند سرور جانشینان

أَشْهَدُ أَنَّكَ أَمِينُ اللّٰهِ وَابْنُ أَمِينِهِ، عِشْتَ سَعِيداً، وَمَضَيْتَ حَمِيداً، وَمُتَّ فَقِيداً، مَظْلُوماً شَهِيداً

گواهی می‌دهم که تو امین خدا و فرزند امین اویی، خوشبخت زیستی و ستوده درگذشتی و از دنیا رفتی گم‌گشته و مظلوم و شهید

وَأَشْهَدُ أَنَّ اللّٰهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَكَ، وَمُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ، وَمُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ

گواهی می‌دهم که خدا وفاکننده است آنچه را به تو وعده داده و نابودکننده کسانی که از یاری‌ات دریغ ورزیدند و عذاب کننده کسانی که تو را کشتند

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللّٰهِ، وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِهِ حَتّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

گواهی می‌دهم که تو به عهد خدا وفا کردی و در راهش به جهاد برخاستی تا آن‌که مرگ به سویت آمد

فَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ ظَلَمَكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

پس خدا لعنت کند کسانی که تو را کشتند و به تو ستم کردند و این جریان را شنیدند و به آن خشنود شدند

اللّٰهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ أَنِّي وَلِيٌّ لِمَنْ والاهُ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُ

خدایا من تو را شاهد می‌گیرم که من دوستم با آنان‌که او را دوست دارند و دشمنم با آنان‌که با او دشمن‌اند

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ، وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ

پدر و مادرم فدایت ای فرزند رسول خدا، گواهی می‌دهم که تو در صلب‌های بلندمرتبه و رحم‌های پاک نوری بودی

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِأَنْجاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِيابِها

جاهلیت با ناپاکی‌هایش تو را آلوده نکرد و از جامه‌های تیره و تارش به تو نپوشاند

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكانِ الْمُسْلِمِينَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِينَ

و گواهی می‌دهم که تو از ستون‌های دین و پایه‌های مسلمانان و پناهگاه مردم مؤمنی

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ

و گواهی می‌دهم که پیشوای نیکوکار، با تقوا، راضی به مقدرات حق، پاکیزه، هدایت کننده و هدایت شده‌ای

و گواهی می‌دهم که امامان از فرزندانت، اصل تقوا و نشانه‌های هدایت و دستگیره محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند

وَأَشْهَدُ أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِيابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي

و گواهی می‌دهم که من به یقین مؤمن به شمایم و به بازگشتتان یقین دارم، بر اساس قوانین دینم و پایان‌های کردارم

وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ، وَنُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّىٰ يَأْذَنَ اللّٰهُ لَكُمْ

و قلبم با قلبتان در صلح است و کارم پیرو کارتان می‌باشد و یاری‌ام برای شما آماده است تا خدا به شما اجازه دهد

فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَامَعَ عَدُّوِكُمْ

پس با شمایم نه با دشمنانتان

صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ، وَعَلَىٰ أَرْواحِكُمْ وَأَجْسادِكُمْ

درودهای خدا بر شما و بر ارواح و پیکرهایتان

وَشاهِدِكُمْ وَغَائِبِكُمْ، وَظَاهِرِكُمْ وَبَاطِنِكُمْ، آمِينَ رَبَّ الْعالَمِينَ

و بر حاضر و غایبتان و بر ظاهر و باطنتان، آمین ای پروردگار جهانیان

پس دو رکعت نماز بخوان و به آنچه می‌خواهی دعا کن و برگرد.

دوم:

زیارتی است که از جابر روایت شده و کیفیت آن‌چنان است که از عطا [ظاهراً همان عطیه عوفی کوفی، همسفر جابر در اربعین برای زیارت حضرت امام حسین(علیه‌السلام) است] روایت‌شده:

در روز بیستم ماه صفر با جابر بن عبدالله انصاری بودم، چون به غاضریه رسیدیم، در آب فرات غسل کرد و پیراهن پاکیزه‌ای که با خود داشت پوشیده، آنگاه به من گفت: آیا از بوی خوش چیزی با تو هست ای عطا؟ گفتم: سُعد با من هست، قدری از آن گرفت و بر سر و بدن پاشید و پابرهنه روانه شد تا بالای سر مبارک امام حسین(علیه‌السلام) ایستاد و «سه مرتبه» «اللّٰهُ أَکْبَرُ» گفت.

پس افتاد و بیهوش شد؛ چون به هوش آمد شنیدم می‌گفت: «السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا آلَ اللّٰهِ..» که درست همان زیارت نیمه رجب است که پیش از این بیان شد و با آن جز در چند کلمه تفاوت ندارد که آن هم احتمالاً ناشی از اختلاف نسخه‌هاست، چنان‌که شیخ مرحوم احتمال داده است. در هر صورت اگر کسی بخواهد آن را هم بخواند، به «زیارت نیمه رجب» رجوع کند و همان را بخواند.

hasnt translate

السَّلامُ عَلَىٰ وَلِيِّ اللّٰهِ وَحَبِيبِهِ، السَّلامُ عَلَىٰ خَلِيلِ اللّٰهِ وَنَجِيبِهِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَىٰ صَفِيِّ اللّٰهِ وَابْنِ صَفِيِّهِ، السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَىٰ أَسِيرِ الْكُرُباتِ وَقَتِيلِ الْعَبَرَاتِ

this faraz hasnt Translate

أَكْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ، وَحَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ، وَاجْتَبَيْتَهُ بِطِيبِ الْوِلادَةِ

this faraz hasnt Translate

وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَىٰ خَلْقِكَ مِنَ الْأَوْصِيَاءِ، فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ، وَمَنَحَ النُّصْحَ

this faraz hasnt Translate

وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ، وَحَيْرَةِ الضَّلالَةِ

this faraz hasnt Translate

وَتَغَطْرَسَ وَتَرَدَّىٰ فِي هَوَاهُ، وَأَسْخَطَكَ وَأَسْخَطَ نَبِيَّكَ

this faraz hasnt Translate

فَجاهَدَهُمْ فِيكَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتَّىٰ سُفِكَ فِي طَاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِيماً

this faraz hasnt Translate

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْأَوْصِياءِ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّ اللّٰهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَكَ، وَمُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ، وَمُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللّٰهِ، وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِهِ حَتّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ أَنِّي وَلِيٌّ لِمَنْ والاهُ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُ

this faraz hasnt Translate

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِأَنْجاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِيابِها

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكانِ الْمُسْلِمِينَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِينَ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهادِي الْمَهْدِيُّ

this faraz hasnt Translate

وَأَشْهَدُ أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِيابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرايِعِ دِينِي، وَخَواتِيمِ عَمَلِي

this faraz hasnt Translate

فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَامَعَ عَدُّوِكُمْ

this faraz hasnt Translate

صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ، وَعَلَىٰ أَرْواحِكُمْ وَأَجْسادِكُمْ

this faraz hasnt Translate

وَشاهِدِكُمْ وَغَائِبِكُمْ، وَظَاهِرِكُمْ وَبَاطِنِكُمْ، آمِينَ رَبَّ الْعالَمِينَ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اوقات شریفه ی زیارت امام حسین (عَلَيهِ السَّلَامُ)

نویسنده گوید: زیارت امام حسین(علیه‌السلام) در [همه] اوقات شریفه و شب‌ها و روزهای متبرکه، به غیر «این اوقات که ذکر شد» نیز افضل است، به‌ویژه اوقاتی که به آن حضرت نسبتی داشته باشد، مانند «روز مباهله» و «روز نزول هَل اتی» و «روز ولادت آن حضرت» و نیز «شب‌های جمعه».

از روایتی استفاده می‌شود که حق‌تعالی در هر شب جمعه نظر لطفی بر آن حضرت می‌کند و همه پیامبران و اوصیای ایشان را به زیارت حضرتش می‌فرستد.

ابن قولَوَیه از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: هرکه قبر امام حسین(علیه‌السلام) را در هر جمعه زیارت کند، البته آمرزیده می‌شود و از دنیا با حالت حسرت بیرون نرود و خانه‌اش در بهشت با امام حسین(علیه‌السلام) باشد.

در خبر اَعمَش آمده: همسایه او برایش گفت: در خواب دیدم رقعه‌هایی از آسمان فرو می‌ریزد که در آن‌ها برای هرکه امام حسین(علیه‌السلام) را در شب جمعه زیارت کند امان نوشته‌اند و بعد از این در اعمال کاظمَین در طی «حکایت حاج علی بغدادی» به این مطلب اشاره خواهد شد.

در غیر این اوقات از اوقات شریفه دیگر نیز خوب است آن حضرت زیارت شود.

روایت شده از امام صادق(علیه‌السلام) پرسیدند: آیا برای زیارت امام حسین(علیه‌السلام) زمان خاصی است که بهتر از زمان‌های دیگر باشد؟ فرمود: آن حضرت را در هروقت و هر زمان زیارت کنید که در زیارت آن حضرت خیر مقرّر است، هرکه آن را بیشتر به عمل آورد، خیر بیشتری خواهد یافت و هرکه کمتر انجام دهد، خیر کمتری به دست می‌آورد و در زیارت کردن آن حضرت در اوقات شریفه بکوشید که اعمال صالحه در آن اوقات ثوابش دو چندان است و در آن اوقات شریفه فرشتگان الهی برای زیارت آن حضرت از آسمان نازل می‌شوند تا پایان روایت؛

و برای خصوص این اوقاتِ یاد شده زیارت منقولی یافت نشده، تنها برای «روز سوم شعبان» که روز ولادت حضرت امام حسین(علیه‌السلام) است، دعایی از ناحیه مبارکه بیرون آمده که باید آن را خواند و ما آن را در طی اعمال ماه شعبان بیان کردیم.

بدان که زیارت آن حضرت در غیر کربلا، از شهرهای دور مزیّت زیادی دارد و ما در اینجا به ذکر دو روایت که در کتاب‌های «کافی»، «تهذیب» و «من لا یحضرها الفقیه» است قناعت می‌کنیم.

«روایت اوّل»: ابن ابی عُمَیر از هشام روایت کرده امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: هرگاه راه یکی از شما دور و از خانه‌اش تا قبور ما مسافت زیادی باشد، به پشت بام بلندتر خانۀ خود بالا رود و دو رکعت نماز بخواند و به سلام کردن به سوی قبرهای ما اشاره کند، به درستی که آن نماز و سلام به ما می‌رسد.

روایت دوم»: از حنّان بن سدیر از پدرش نقل‌شده امام صادق(علیه‌السلام) به من فرمود: ای سدیر آیا هر روز قبر حسین(علیه‌السلام) را زیارت می‌کنی؟ عرض کردم: فدایت شوم نه؛ فرمود: شما جفا کارید، آیا در هر جمعه او را زیارت می‌کنید؟ گفتم: نه؛ فرمود: آیا در هر ماهی زیارت می‌کنید؟ گفتم: نه؛ فرمود: آیا در هر سالی زیارت می‌کنید؟ گفتم: گاهی از سال‌ها شده که زیارت کرده‌ام، فرمود: ای سدیر شما به امام حسین(علیه‌السلام) چه جفاکارید!

«آیا نمی‌دانید که حق‌تعالی دو هزارهزار فرشته [در کتاب «تهذیب» و «فقیه» هزارهزار فرشته آمده است] ژولیده‌موی و غبارآلود گمارده تا بر آن حضرت گریه کنند و زیارت نمایند که هرگز سست نمی‌شوند و برای تو ای سدیر چه می‌شود که زیارت کنی قبر امام حسین(علیه‌السلام) را در هر جمعه «پنج مرتبه» و در هر روزی «یک مرتبه»؟

گفتم: فدایت شوم بین ما و او فاصله بسیاری است، فرمود: به بام خانه‌ات بالا رو و سپس به راست و چپ نظر کن، آنگاه سر خود را به سوی آسمان بردار، سپس قصد کن جهت قبر آن حضرت را و بگو:

«السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکاتُهُ»

به خاطر این عمل زیارتی برای تو نوشته می‌شود، و آن زیارت حجّ و عمره است. سدیر گفت: بسا شد که این را در ماه بیش از بیست مرتبه بجا آوردم.

و در آغاز «زیارت اوّل» از زیارت مطلقه مطلبی که مناسب این مقام بود گذشت، مراجعه کنید.

hasnt translate

«السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکاتُهُ»

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

فواید و آداب تربت مقدسه

بدان که روایات بسیاری وارد شده که در تربت آن حضرت شفای هر درد و بیماری است به‌جز مرگ و امان است از هر بلا و سبب ایمنی است از هر خوف و بیم و روایات در این باب متواتر [یعنی از طرق بسیاری نقل‌شده] است و معجزاتی که به سبب این تربت مقدّسه ظاهر گردیده بیشتر از آن است که به سخن آید.

من در کتاب «الفوائد الرضویه» که در تراجم علمای امامیه است، در احوال سید محدّث متبحّر آقا سید نعمت الله جزایری(ره) نوشتم: که آن سید جلیل‌القدر در تحصیل علم زحمت بسیار کشیده و سختی و رنج فراوان برده است و حتی در اوایل تحصیل چون قادر به تهیه چراغ نبوده، در روشنی ماه مطالعه می‌کرده، لاجرم از کثرت مطالعه در پرتو نور مهتاب و بسیار نوشتن، چشمانش ضعیف شده بود، بنابراین برای روشنی چشم خود، به تربت مقدّسه حضرت سید الشهداء و تربت‌های سایر مراقد شریفه ائمه عراق اکتحال می‌کرد [یعنی مانند سُرمه به چشم می‌کشید] و به برکت آن تربت‌ها چشمانش روشن می‌شد؛

و برای اینکه مبادا اهالی زمان ما به واسطه معاشرت با کفّار و افراد بی‌دین، این واقعیت را عجیب بشمارند، نگاشتم: همانا کمال‌الدین دمیری در کتاب «حیات الحیوان» نقل کرده: افعی هرگاه از عمرش هزار سال بگذرد، چشمانش کور می‌شود، حق‌تعالی به او الهام کرده است که برای رفع کوری خود، چشمانش را به رازیانۀ نمناک بمالد، او هم با چشم کور از بیابان به قصد باغ‌ها و محل‌هایی که در آنجا رازیانه باشد بیرون می‌آید، گرچه مسافتی طولانی در بین باشد تا خود را به آن گیاه رسانده و چشم خویش را بر آن بمالد و روشنی چشمش بازگردد و این مطلب را زمخشری و غیر او نیز نقل کرده‌اند.

پس هرگاه حق‌تعالی در گیاه‌ نمناکی این خاصیت را قرار داده باشد که مار کور به آن پی ببرد و بهره خود را از آن بگیرد، چه جای تعجّب و شگفتی دارد که خدا در تربت پسر پیامبر(صلى‌اللّه‌علیه‌و‌آله) که خود و عترتش در راه خدا کشته شدند، شفایی از همه امراض و فوائد و برکاتی قرار داده باشد که شیعیان و محبّان از آن بهره‌ها ببرند.

ما در این مقام به ذکر چند روایت قناعت می‌کنیم:

اوّل:

روایت شده حوریان بهشت، چون یکی از فرشتگان را می‌بینند که برای کاری به زمین می‌آید، از او التماس می‌کنند که برای ما تسبیح و تربت قبر امام حسین(علیه‌السلام) را به عنوان هدیه بیاور.

دوم:

به سند معتبر روایت شده است: که شخصی گفت: حضرت رضا(علیه‌السلام) برای من از خراسان بسته‌ای متاع فرستاد، چون گشودم در میان آن خاکی بود، از کسی که آورده بود پرسیدم: این خاک چیست؟ گفت: خاک قبر امام حسین(علیه‌السلام) است و امام رضا(علیه‌السلام) هرگز از جامه و غیر جامه چیزی به جایی نمی‌فرستد مگر آنکه این خاک را در میانش می‌گذارد و می‌فرماید: این به اذن و مشیت خدا، امان از بلاهاست.

سوم:

روایت شده: عبدالله بن ابی‌یعفور خدمت امام صادق(علیه‌السلام) عرض کرد: شخصی از خاک قبر امام حسین(علیه‌السلام) برمی‌دارد و بهره‌مند می‌شود و دیگری برمی‌دارد و سودی نمی‌برد، فرمود: نه، والله هرکه بردارد و اعتقاد داشته باشد که به او سود می‌بخشد، البته سود می‌برد.

چهارم:

از ابوحمزه ثمالی روایت شده: به حضرت صادق(علیه‌السلام) عرض کردم: می‌بینم اصحاب ما، خاک قبر امام حسین(علیه‌السلام) را می‌گیرند و از آن درخواست شفا می‌کنند، آیا در آن شفایی هست؟

فرمود: می‌توان درخواست شفا کرد از خاکی که از فاصله میان قبر تا چهار میل بردارند و همچنین است خاک قبر جدّم رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و قبر امام حسن(علیه‌السلام) و امام زین‌العابدین(علیه‌السلام) و امام محمّد باقر(علیه‌السلام)، پس بگیر از آن خاک که شفای هر درد است و سپری است برای دفع هرچه از آن می‌ترسی و هیچ‌چیز از چیزهایی که از آن درخواست شفا می‌کنند با آن برابری نمی‌کند به غیر از دعا و چیزی که آن را فاسد می‌کند آن است که در ظرف‌ها و جاهای بد می‌گذارند و آن‌ها که با آن معالجه می‌کنند، یقینشان کم است. هرکه یقین داشته باشد که این تربت برای او شفاست، هرگاه با آن معالجه کند، برایش کافی است و محتاج به دوای دیگر نخواهد شد؛

و آن تربت را شیاطین و کافران از جنّیان که خود را بر آن می‌مالند فاسد می‌گردانند و نیز هرچیز را که آن تربت از آن می‌گذرد، بو می‌کنند و امّا شیاطین و کافران جن به فرزندان آدم بر آن حسد می‌برند، به همین دلیل خود را بر آن می‌مالند که اکثر نیکی و بوی خوشش برطرف می‌شود؛ و هیچ تربتی از حائر بیرون نمی‌آید، مگر اینکه مهیا می‌شوند از شیاطین و کافران جن برای آن تربت، به اندازه‌ای که عدد آن‌ها را کسی به غیر از خدا نمی‌شمارد و آن تربت در دست صاحب آن است و ایشان خود را بر آن می‌مالند و فرشتگان نمی‌گذارند ایشان وارد حائر مطهّر شوند و اگر تربت از گزند آنان سالم بماند، هر بیمار را که با آن درمان کنند، البته در آن ساعت شفا می‌یابد.

پنجم:

روایت شده: هرگاه یکی از شما بخواهد تربت بردارد، با نوک انگشتان خویش بردارد، آن هم به اندازه یک نخود، پس آن را ببوسد و بر هر دو دیده گذارد و بر سایر بدن نیز بمالد و بگوید:

اللّٰهُمَّ بِحَقِّ هٰذِهِ التُّرْبَةِ، وَبِحَقِّ مَنْ حَلَّ بِها وَثَوىٰ فِيها

خدایا به حق این تربت و به حق آن‌که در آن فرود آمد و در آن دفن شد

وَبِحَقِّ جَدِّهِ وَأَبِيهِ وَأُمِّهِ وَأَخِيهِ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ، وَبِحَقِّ الْمَلائِكَةِ الْحافِّينَ بِهِ

و به حق جدّ و پدر و مادر و برادرش و امامان از فرزندانش و به حق فرشتگان در برگیرنده‌اش، از تو می‌خواهم

إِلّا جَعَلْتَها شِفاءً مِنْ كُلِّ داءٍ، وَبُرْءاً مِنْ كُلِّ مَرَضٍ، وَنَجاةً مِنْ كُلِّ آفَةٍ، وَحِرْزاً مِمَّا أَخافُ وَأَحْذَرُ

که آن تربت را شفای از هر درد و بهبود از هر بیماری و نجات از هر آفت و پناه از آنچه می‌ترسم و می‌پرهیزم قرار دهی

سپس از آن استفاده کند.

روایت شده: که مُهر کردن تربت امام حسین(علیه‌السلام) آن است که بر آن سوره «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» بخوانی؛

و نیز روایت شده، هرگاه خواستی تربت را بخوری یا به کسی بخورانی بگو:

بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ. اللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ رِزْقاً واسِعاً، وَعِلْماً نَافِعاً، وَشِفاءً مِنْ كُلِّ داءٍ، إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

به نام خدا و به خدا، خدایا آن را روزی فراخ و دانش سودمند و شفا از هر درد قرار بده، به درستی که تو بر هر کاری توانایی

نویسنده گوید: فوائد تربت شریفه آن حضرت بسیار است، از جمله: گذاشتن آن همراه میت در قبر و نوشتن کفن با آن مستحب است و دیگر سجده کردن بر آن است؛روایت شده: سجده بر آن هفت حجاب را می‌درد، یعنی سبب قبولی نماز می‌شود، نمازی که به عوالم بالا صعود کند.

و نیز ساختن تسبیح از تربت آن حضرت و ذکر گفتن با آن تسبیح و در دست داشتن آن است که فضیلت بسیاری دارد و از ویژگی‌های آن تسبیح این است که در دست آدمی تسبیح می‌گوید، بی‌آنکه صاحبش تسبیح گوید و معلوم است که این تسبیح غیر از آن تسبیحی است که در تمام موجودات است و خدای تعالی درباه آن فرموده: «هیچ موجودی نیست جز آنکه تسبیح می‌گوید همراه با سپاس خدا، ولی شما تسبیح آن‌ها را نمی‌فهمید.» و عارف رومی در بیان آن چنین گفته:

گر تو را از غیب چشمى باز شد***با تو ذرات جهان هم راز شد

نطق خاک و نطق آب و نطق گل***هست محسوس حواس اهل دل

جمله ذرات در عالم نهان***با تو میگویند روزان و شبان

ما سمیعیم و بصیریم و هشیم***با شما نامحرمان ما خامشیم

از جمادى سوى جان جان شوید***غلغل اجزاى عالم بشنوید

فاش تسبیح جمادات آیدت***وسوسه تاویل‌ها بزدایدت

در هر صورت این تسبیحی که در این روایت است، تسبیحی است که از خصوصیات تربت حضرت سید الشهداء (ارواحنا له الفداء) است.

ششم:

از حضرت رضا(علیه‌السلام) روایت شده: که هرکه تسبیح ساخته‌شده از تربت امام حسین(علیه‌السلام) را در دست بگرداند و بگوید:

«سُبْحانَ اللّٰهِ، وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَ لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَ اللّٰهُ أَکْبَرُ»

منزّه است خدا و خدا را سپاس و نیست معبودی جز خدا و خدا بزرگ‌تر است

حق‌تعالی عوض هر دانه برای او شش هزار حسنه بنویسد و از او شش هزار گناه محو کند و به او شش هزار درجه ترفیع دهد و برای او شش هزار شفاعت ثبت کند.

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: هرکه در دست خود سنگ‌هایی که از تربت امام حسین(علیه‌السلام) می‌سازند بگرداند، یعنی تسبیح پخته، پس «یک بار» استغفار کند، «هفتاد» استغفار برای او نوشته می‌شود و اگر تسبیحی را در دست نگاه دارد و تسبیح نگوید به عدد هر دانه «هفت مرتبه» برای او نوشته می‌شود.

هفتم:

در حدیث معتبری نقل‌شده: چون امام صادق(علیه‌السلام) به عراق تشریف آوردند، گروهی خدمت حضرت رسیدند و عرض کردند: دانسته‌ایم که تربت امام حسین(علیه‌السلام) موجب شفای هر درد است، آیا باعث ایمنی از هر خوف نیز هست؟ فرمود: آری، هرگاه کسی بخواهد که او را از هر بیمی امان بخشد، باید تسبیحی که از تربت آن حضرت ساخته باشند، در دست بگیرد و «سه مرتبه» این دعا را بخواند:

أَصْبَحْتُ اللّٰهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمامِكَ وَجِوَارِكَ الْمَنِيعِ الَّذِي لَايُطاوَلُ وَلَا يُحاوَلُ

صبح کردم خدایا چنگ‌زنان به پیمان و جوار محکمت که مورد دستبرد واقع نگردد و از دست قدرتت گرفته نشود،

مِنْ شَرِّ كُلِّ غَاشِمٍ وَطَارِقٍ مِنْ سائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَمَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ الصَّامِتِ وَالنَّاطِقِ

از شرّ هر زورگو شبیخون‌زننده در شب از همه آنان‌که آفریدی و آنچه آفریدی از آفریده‌هایت، خاموش و گویا،

فِي جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِباسٍ سابِغَةٍ حَصِينَةٍ

در سپری محکم از هر موجود ترسناک

وَهِيَ وِلاءُ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

با پوششی سرشار و قلعه‌دار و آن سپر ولایت اهل‌بیت پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) است

مُحْتَجِزاً مِنْ كُلِّ قاصِدٍ لِي إِلَىٰ أَذِيَّةٍ بِجِدارٍ حَصِينٍ

درحالی‌که نگاهدار خود هستم از هرکه قصد آزارم را دارد، با دیوار محکم

الْإِخْلاصِ فِي الاِعْتِرافِ بِحَقِّهِمْ، وَالتَّمَسُّكِ بِحَبْلِهِمْ جَمِيعاً، مُوقِناً أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَمَعَهُمْ وَمِنْهُمْ وَفِيهِمْ وَبِهِمْ

اخلاص، در اقرار به حقّشان و چنگ‌زدن به رشته ولایت [همۀ] آنان، درحالی‌که یقین دارم که حق برای آنان و با آنان و از سوی آنان و در میان آنان و به واسطه آنان است

أُوَالِي مَنْ والَوْا، وَأُعَادِي مَنْ عادَوْا، وَأُجانِبُ مَنْ جانَبُوا، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

دوست دارم کسی را که آنان دوست دارند و دشمن دارم کسی را که آنان دشمن دارند و کناره‌گیری می‌کنم از هرکه آن‌ها از او کناره گرفتند، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست

وَأَعِذْنِي اللّٰهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَا أَتَّقِيهِ، يَا عَظِيمُ

و خدایا به حق ایشان از شرّ هر چه از آن می‌پرهیزم مرا نگهدار، ای بزرگ

حَجَزْتُ الْأَعادِيَ عنِّي بِبَدِيعِ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ

دور ساختم دشمنانم را از خود به وسیله پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین

إِنَّا جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لَايُبْصِرُونَ

ما از پیش روی ایشان و پشت سرشان سدی قرار دادیم که نهایتا ایشان نمی‌بینند

ثم يقبّل السُّبحة ويضعها علی عينيه ويقول:

پس تسبیح را ببوسد و بر هر دو چشم بمالد و بگوید:

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هٰذِهِ التُّرْبَةِ الْمُبَارَكَةِ، وَبِحَقِّ صَاحِبِها

خدایا از تو می‌خواهم به حق این تربت مبارک و به حق صاحبش

وَبِحَقِّ جَدِّهِ، وَبِحَقِّ أَبِيهِ، وَبِحَقِّ أُمِّهِ، وَبِحَقِّ أَخِيهِ، وَبِحَقِّ وُلْدِهِ الطَّاهِرِينَ

و به حق جدّ و پدر و مادر و برادرش و به حق فرزندان پاکش

اجْعَلْها شِفاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ، وَأَمَاناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ، وَحِفْظاً مِنْ كُلِّ سُوءٍ

آن را شفایی از هر درد و ایمنی از هر بیم و نگهدار از هر بدی قرار ده

بعد تسبیح را بر پیشانی خود بگذارد؛ اگر در صبح چنین کند تا شام در امان خدا باشد و اگر در شام چنین کند تا صبح در امان خدا باشد.

در روایت دیگری نقل‌شده: هرکه از پادشاهی یا غیر او بترسد، چون از خانه بیرون آید، این عمل را انجام دهد تا نگهدار و حافظی از شرّ ایشان برای او باشد.

نویسنده گوید: مشهور میان علما آن است که خوردن گلِ و خاک مطلقاً جایز نیست، مگر تربت مقدّسه امام حسین(علیه‌السلام) به قصد شفا بدون قصد لذّت، آن هم به اندازه یک نخود، بلکه بنا بر احتیاط این‌که به اندازه یک عدس باشد و خوب است تربت را در دهان بگذارد و پس از آن جرعه‌ای از آب بخورد و بگوید:

اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ رِزْقاً وَاسِعاً، وَعِلْماً نَافِعاً، وَشِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وسُقْمٍ

خدایا آن را روزی فراخ و دانش سودمند و شفای از هر درد و بیماری قرار ده

علاّمه مجلسی فرموده: بنا بر احتیاط این‌که مُهر و تسبیح و تربت آن حضرت را خرید و فروش نکنند، بلکه به هدیه و بخشش بدهند و در برابر آن‌ها اگر توافق کنند بی‌آنکه اوّل شرط کرده باشند شاید بد نباشد، چنان‌که در حدیث معتبری از امام صادق(علیه‌السلام) نقل‌شده: هرکه خاک قبر امام حسین(علیه‌السلام) را بفروشد، چنان است که گوشت آن حضرت را خرید و فروش کرده.

نویسنده گوید: شیخ ما محدّث چیره‌دست ثقة الاسلام نوری در کتاب «دارالسلام» نقل کرده:

روزی یکی از برادران من خدمت مرحومه والده‌اَم رسید، مادرم دید تربت امام حسین(علیه‌السلام) را در جیب پایین قبای خود گذاشته، مادرم او را نهی کرد که این بی‌ادبی به تربت مقدّسه است، چه اینکه بسا شود زیر ران قرار گیرد و شکسته شود. برادرم گفت: چنین است که فرمودی و تاکنون دو مُهر شکسته‌ام، ولی عهد کرد که پس از آن تربت را در جیب پایین خود نگذارد؛

چند روزی از این قضیه گذشت، علاّمه والدم بدون اینکه از این مطلب اطلاع داشته باشد، خواب دید که مولای ما حضرت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) برای دیدن او به خانه تشریف آورد و در اتاق کتابخانه نشست و محبت و مهربانی بسیار کرد و فرمود: پسران خود را دعوت کن بیایند تا آن‌ها را احترام کنم. پس پسرها را خواست و با من پنج نفر بودند، همه آن‌ها کنار درب مقابل آن حضرت ایستادند و نزد حضرت جامه‌ها و چیزهای دیگری بود، یک‌یک را می‌خواند و چیزی از آن‌ها به او می‌داد،

نوبت به برادر یاد شده دربارۀ تربت (سلّمه الله) رسید، حضرت نظری به او انداخت، مانند کسی‌که در خشم باشد و توجّه به پدرم کرد و فرمود: این پسر تو دو تربت از تربت‌های قبر مرا در زیر ران خود شکسته، پس آن حضرت او را مثل برادران دیگر نخواند، بلکه چیزی به سوی او افکند و الآن در ذهن من است که گویا قاب شانه ترمه به او داد؛ بعد علاّمه والد بیدار شد و خواب خود را برای مرحومه والده نقل کرد و والده حکایت برادرم را برای او بیان نمود، پدرم از درستی این خواب شگفت‌زده شد.

hasnt translate

اللّٰهُمَّ بِحَقِّ هٰذِهِ التُّرْبَةِ، وَبِحَقِّ مَنْ حَلَّ بِها وَثَوىٰ فِيها

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

«سُبْحانَ اللّٰهِ، وَ الْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَ لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَ اللّٰهُ أَکْبَرُ»

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

أَصْبَحْتُ اللّٰهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمامِكَ وَجِوَارِكَ الْمَنِيعِ الَّذِي لَايُطاوَلُ وَلَا يُحاوَلُ

this faraz hasnt Translate

فِي جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِباسٍ سابِغَةٍ حَصِينَةٍ

this faraz hasnt Translate

وَهِيَ وِلاءُ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

this faraz hasnt Translate

مُحْتَجِزاً مِنْ كُلِّ قاصِدٍ لِي إِلَىٰ أَذِيَّةٍ بِجِدارٍ حَصِينٍ

this faraz hasnt Translate

أُوَالِي مَنْ والَوْا، وَأُعَادِي مَنْ عادَوْا، وَأُجانِبُ مَنْ جانَبُوا، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

this faraz hasnt Translate

وَأَعِذْنِي اللّٰهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَا أَتَّقِيهِ، يَا عَظِيمُ

this faraz hasnt Translate

حَجَزْتُ الْأَعادِيَ عنِّي بِبَدِيعِ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ

this faraz hasnt Translate

ثم يقبّل السُّبحة ويضعها علی عينيه ويقول:

this faraz hasnt Translate

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هٰذِهِ التُّرْبَةِ الْمُبَارَكَةِ، وَبِحَقِّ صَاحِبِها

this faraz hasnt Translate

اجْعَلْها شِفاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ، وَأَمَاناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ، وَحِفْظاً مِنْ كُلِّ سُوءٍ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate

اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ رِزْقاً وَاسِعاً، وَعِلْماً نَافِعاً، وَشِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وسُقْمٍ

this faraz hasnt Translate

hasnt translate